كتاب «گستره‌های معماری» اثر دكتر محمد منصور فلامكی عصر روز گذشته ـ 7 بهمن ماه ـ با حضور جمعی از هنرمندان، در خانه هنرمندان ایران رونمایی شد.
به گزارش خبرنگار بخش تجسمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در این مراسم كه بیشتر به بهانه‌ی تجلیل از دكتر منصور فلامكی تدارك دیده شده بود، از این هنرمند به‌عنوان گلی از باغ معماری یاد شد كه در فضاهای تازه كه تا به حال كسی در آن سكنی نكرده، دگرگونی ایجاد می‌كند و آن را به مردم عرضه می‌دارد.

دكتر محمدمنصور فلامكی در این مراسم درباره‌ی كتابش گفت: این كتاب گزیده‌ای از مقالات من است و معمولا زمانی كه كسی از دنیا می‌رود، مقالات به جا مانده از او منتشر می‌شود كه خوشبختانه در مورد من چنین اتفاقی نیفتاد، ولی باید بگویم این كتاب سخنان خدمتگذاری است كه هر چه به ذهنش رسیده را روی كاغذ آورده است.

وی در ادامه با اشاره به موسسه علمی فرهنگی «فضا»، ناشر كتاب یادآوری كرد: موسسه «فضا» 28 سال پیش متولد شد و این اقدام كوچكی نبود، چرا كه امروز به جایی رسیده كه دیگر همه می‌دانند موسسه «فضا» كم جایی نیست.
این هنرمند معمار در پایان سخنانش از دكتر مهیار دادخواه، مهندس مینالوكی و مهندس شاهرخ رسمی كه در نشر این كتاب او را یاری دادند قدردانی كرد.

سپس مهندس بیژن شافعی ـ شاگرد استاد فلامكی ـ در سخنانی بیان كرد: در این سرزمین برای اندیشه و خلق بهاء قائل نیستیم، به هیجان علاقمندیم و به طبل ظواهر می‌كوبیم اما در خلوت به هیچ نمی‌اندیشیم.
شافعی ضمن ارادت به استادش تصریح كرد: امروز با شخصیتی چند وجهی روبه‌رو هستیم كه در تولید اندیشه خستگی‌ناپذیر، مداوم در كسب علم و دست‌تنهاست، چیزی كه امروز در ایران كم است.

وی از دوره‌ی دانشجویش یاد كرد و افزود:سالهایی قبل از انقلاب شخصیت خوش‌پوشی را در دانشكده می‌دیدیم كه آماده‌ی ورود به دنیایی ناشناس و جدید بود، آنچه به یاد دارم شخصیت بی‌نیاز این خالق اندیشه بود، ولی به بهانه انقلاب فرهنگی، دانشكده سه سال تعطیل شد.

این هنرمند معمار با اشاره به فضای دوران جنگ ادامه داد: در انقلاب فرهنگی فضای آموزشی تسویه شد و در آن زمان تنها حضور داشتن در كنار اندیشه جذاب بود، چرا كه معماری در آن زمان دچار محدودیت بود، اما یكدفعه شمع موسسه «فضا» روشن شد، بله باید در جنگ هم نو نگریست.

وی با بیان اینكه استاد فلامكی از منظری دیگر به معماری بومی نگریست،گفت:به یافتن ریشه‌های خودمان و ریشه‌های تصویری. به تالیف كتابی درباره‌ی شهر دامغان پرداخت و دستاوردهای تمدنی را بازگو كرد. از ایران سخن گفت و منشاء تمدن بشر را ترسیم كرد.
شافعی در بخش دیگری از سخنانش خاطرنشان كرد: استادم 10 سال بعد در اوج تحولات معماری ریشه‌ها و گرایش‌های نظری را به معماری تقدیم كرد. مباحث نظری پر وزن كه در فراسوی دید است نصیب معماری ایران می‌شود و ما را به شناخت پیكاسو فرا می‌خواند.
وی در پایان سخنانش گفت: كتاب «گستره معماری» حاصل این همه تلاش است و تحفه امروز او به ماست.

همچنین در این مراسم فیلم مستندی تحت عنوان «یكی بود،یكی نبود» از محمدرضا اصلانی پخش شد كه سپس این مستندساز در سخنانی گفت: فیلمی كه نشان داده شد تعبیری از فضا بود كه جوهر آدمی در آن اتراق كرده و من این قطعه را به آقای فلامكی تقدیم می‌كنم.
محمدرضا اصلانی همچنین گفت:من نمی‌توانم در كنار معماران و شهرسازان سخنرانی كنم، چرا كه من با دوربین با فضا روبه‌رو هستم و امروز كسی كه بیش از چهل سال با فضا مواجه است كوشش می‌كند فضای دیگری بیافریند.
این هنرمند، معماران را دو گروه دانست و ادامه داد:آنهایی كه می‌سازند و به نقدی كاربردی می‌رسانند و آنهایی كه به معماری شهرها می‌اندیشند، البته نه فارغ از ساختن آنها.
وی ادامه داد: آینده با خود مرگ را همراه دارد، این هراس در دل واژه ایرانی اندیشه وجود دارد. اندیشیدن یعنی هراس كردن . ترس امری آینده‌نگر است. از گذشته ترس نیست چرا كه دیگر رفته و زهرش را ریخته. اما از آینده می‌ترسیم كه چه خواهد شد. از این رو اندیشمندان می‌اندیشند و این معنای واقع‌نگری است. این كتاب كتاب كسی است كه می‌اندیشد.

محمدرضا اصلانی به كتاب «گستره‌های معماری» اشاره كرد و افزود: این كتاب می‌گوید؛ معماران و شهرسازان ما فیلسوفانی هستند كه به آینده می‌اندیشند، این كتاب می‌گوید؛ آنها سازنده‌ی فضای محدود نیستند، آنها فضای اندیشه و اتراق اندیشه را می‌سازند. این فضای فرافكن ممكن است كه انسان را از فضای سایبر گذر دهد.
وی در پایان سخنانش گفت: اگر پیچیده‌گویی كردم می‌خواهم اشاره كنم كه از فلامكی بیاموزیم كه ترسی نداشته باشیم از پیچیده گفتن، اندیشه‌ی او ساده وسرراست نیست، چرا كه اندیشه ساده، زبان ساده را هم می‌طلبد.

در بخش دیگری از این مراسم، مهندس محمدرضا حائری ابراز خشنودی كرد كه حدود پنج نسل معمار عصر معاصر گردهم آمده‌اند و می‌توانند با هم گفتگو كنند و در سخنانی عنوان كرد: این كار انجمن مفاخر ایران شایسته تقدیر است كه امروز زمانی از مولف قدردانی می‌كنیم كه روبه‌روی ما حضور دارد.
وی در مورد كتاب «گستره‌ی معماری» توضیح داد: این كتاب شامل بخشی از مقالات استاد است و ما به عنوان نسل بعد باید بیندیشیم چه درسهایی از كتاب گرفته‌ایم و چگونه می‌خواهیم آن را به جلو هدایت كنیم.
حائری اضافه كرد: آنچه در اینجا مهم است مبحث الگوست، همه ما در زندگی الگوهایی را انتخاب می‌كنیم جوانان ما نیز امروز الگوهایی را در نظر می‌گیرند كه به آنها عرضه می‌شود.

این هنرمند؛ پیوستگی فلامكی در مطالعه معماری، حضور چندوجهی ایشان در آموزش و تالیف، چند جانبه نگری او و اینكه بی‌سند حرفی را نمی‌زند، را از ویژگی‌های فلامكی دانست.
وی در پایان سخنانش عنوان كرد: این كتاب باید مورد تحلیل قرار گیرد و دانشجویان باید عملا به آن نزدیك شوند و خود شخصیت استاد را نیز مورد پژوهش قرار دهند.

به گزارش ایسنا، دكتر محمدمنصور فلامكی دارای مدرك دكترای معماری از دانشگاه ونیز، مدرك شهرسازی از دانشگاه «میلان» و مدرك مرمت از دانشگاه رم است. فلامكی در سال 1354 درجه استادی را از دانشگاه تهران اخذ كرد و از سال 62 مدیرعامل موسسه علمی فرهنگی «فضا»ست.

خبرگزاری دانشجویان ایران ، تهران - سرویس: فرهنگ و هنر - هنرهای تجسمی