تعداد بازدید :1514
پیش درآمدی بر هم اندیشی معماری و تاریخ فرهنگی
پرسش از چیستی تاریخ فرهنگی و ارتباط آن با معماری، پاسخ های متعدد و گسترده ای در پی دارد، چرا که هم تاریخ، گستره وسیعی از مباحث را در ذات خود پرورش می دهد و هم معماری با وجوه متعدد و پیچیده ای تعریف می شود. ورود به این مباحث با توجه گستردگی و پیچیدگی آن ها تاکنون به گونه ای بوده است که حتی محققان و مورخان غربی (با وجود دسترسی به انواع منابع و تحقیقات و پژوهش های موردی انجام شده) از پرداختن به آن، به ویژه از جنبه های روش شناسی به صورت جامع، پرهیز کرده اند.
در ایران، مطالعه و بررسی تاریخ از منظر فرهنگ توسط پژوهشگران و نویسندگان، بیشتر با رویکرد مطالعات اجتماعی - سیاسی صورت گرفته و در لابلای آن به فضای ساخته شده و معماری، گه گاه اشاراتی داشته است. امروزه مطالعات تاریخ فرهنگی در ارتباط با معماری، مورد استقبال صاحب نظران تاریخ و معماری است، تلاش در راستای استقلال فرهنگی (که خودشناسی و درک تاریخی مهمترین ارکان آن است) و نیز توجه به تمامی مظاهر فرهنگی گذشته که قابلیت بیشتری برای آمیختن با نیازهای عصر حاضر را دارند، بیش از پیش اهمیت این مطالعات و پژوهش ها را نشان می دهد. جایگاه سرزمین ایران از نظر میراث و تاریخ فرهنگی و به ویژه معماری ارزشمند آن قابل تامل است. این موقعیتی است که کشورهای معدودی در دنیا از آن بهره مندند. به تعبیری تمدن های والا، معمولا ارتباط پیچیده تری با گذشته دارند. نگاه به گذشته و شناخت و معرفی آن برای ملت هایی با تمدن برجسته، نه تنها در راستای استمرار حیات فرهنگی ملت اهمیت بیشتری می یابد بلکه روش های دقیق تر و حساب شده تری را نیز برای معرفی آن می طلبد.