برنامه اصلی دولت امینی، تثبیت اقتصاد و مبارزه با فساد بود. اهم برنامه‌های اقتصادی دولت امینی شامل پایین آوردن قیمت‌ها و سعی در تقلیل هزینه زندگی، اقدام به اصلاحات ارضی و تحدید مالکیت‌های بزرگ، حمایت از صنایع ملی، تامین حداقل معیشت کارمندان به‌خصوص فرهنگیان تثبیت سازمان وزارت دارایی و نظارت بر خرج به منظور تقلیل و به‌کار بردن وجوه عمومی در مصارف مقرره با اطمینان از نتیجه آن، اصلاح قوانین مالیاتی، حفظ موازنه ارزی و تعدیل واردات و توسعه و تشویق صادرات، تمرکز و هماهنگی دستگاه‌های اقتصادی، رعایت صرفه‌جویی کامل در مخارج موسسات و ادارات و شرکت‌های دولتی و تصفیه ادارات دولتی از عناصر ناصالح می‌شد. پس از پایان اعتصاب معلمان، مهم‌ترین دل‌مشغولی امینی بحران اقتصادی بود. دولت برای رفع بحران ارزی و ادامه طرح‌های برنامه دوم عمرانی کشور، به کمک ایالات‌متحده و نهادهایی مانند بانک صادرات و واردات، دی‌ال‌اف، صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی امید بسته بود که یا وابسته یا تحت نفوذ آمریکا بودند.سیاست‌های اقتصادی دولت امینی با مهار تورم (کاهش نرخ تورم از هشت درصد در سال ۱۳۳۹ به ۲ / ۱ درصد در سال ۱۳۴۲ و حفظ آن در محدوده یک تا پنج درصد طی دهه ۱۳۴۰) و بازگرداندن انضباط مالی و پولی به اقتصاد کلان کشور، محیط را برای فعالیت‌های اقتصادی، به‌‌ویژه فعالیت‌های بخش‌خصوصی مناسب گرداند.