تعداد بازدید :986
روياي دست‌نيافتني معلولان
با توجه به تاكيدات مسئولان امر در شهرداري و ديگر سازمان‌هاي ذي‌ربط در كشور اما باز هم مشكلات گوناگوني ناشي از عدم ايمن‌سازي در سطوح شهر براي تردد معلولان مشاهده مي‌شود و هنوز هم براي معلولان استفاده از سيستم حمل و نقل عمومي، گشت و گذار در اماكن تجاري و دستيابي به ديگر حقوق شهروندي به دليل عدم مناسب‌سازي معابر به رويايي دست‌نيافتني تبديل شده است.
بنابر دستورات مندرج در منشور حقوق شهروندي بايد زمينه بهسازي و تسهيل در تردد شهروندان از سوي مسئولان امر مهيا شود، بالطبع ارائه اين خدمات براي معلولان با توجه به شرايط ويژه آنها امكانات مناسب و درخوري را مي‌طلبد، اما همچنان در اين زمينه نارسايي‌هاي متعددي وجود دارد.
ايمن‌سازي و توجه به محيط‌هاي شهري براي عموم مردم جزو خدماتي است كه شهرداريها بايد ارائه دهند تا افراد در جامعه به سهولت بتوانند در معابر و اماكن عمومي تردد كنند. طرح ايمن‌سازي معابر براي معلولان از سال 1367 در كشور براي ارتقاي ايمني اماكن عمومي ارائه شده است، اما با گذشت مدت طولاني از اين طرح و بررسي‌هاي انجام شده، آن طور كه بايد و شايد توجه لازم به وضعيت اين قشر و مناسب‌سازي محيط‌هاي شهري لحاظ نشده است. در سال 1383 نيز با تصويب قانون حمايت از حقوق معلولان و به ويژه ماده 2 آن‌كه به مناسب‌سازي معابر دلالت داشته است به نسبت شاهد اقداماتي از سوي شهرداريها و سازمان‌هاي ذي‌ربط در اين زمينه بوديم، اما اين اقدامات چندان كافي نبود.
براي مثال در شهر تهران موانع و ناهنجاري‌هاي فراواني وجود دارد و در برخي مواقع شاهد تردد فرد معلول با ويلچر از قسمت سواره‌روها و بروز مشكلات گوناگوني هستيم. بخشي از اين نارسايي توسط پيمانكارها و كم‌كاري دست‌اندركاران در شهرداريها اعمال مي‌شود. ديگر نارسايي‌ها نيز به دليل سد معبر مغازه‌داران و بي‌توجهي كسبه بروز مي‌كند. همچنين كاشت دستك‌هاي فلزي براي ممانعت از تردد موتورسيكلت‌ها در پياده‌رو‌ها، عبور و مرور با ويلچر يا كالسكه را براي افراد با مشكل روبه‌رو كرده است.
هنوز در چهار خط فعال مترو هيچ‌گونه مناسب‌سازي براي استفاده معلولان نشده است و تمام ايستگاه‌ها با پله‌هاي زياد، بدون آسانسور و اطلاع‌رساني راه‌اندازي شده است. بايد توجه داشت كه در برخي پياده‌رو‌سازي‌هاي معابر شهري ملاحظاتي براي معلولان اعمال شده است كه در اكثر مواقع مناسب‌سازي را با كف‌سازي اشتباه گرفته‌اند و در اغلب موارد نيز به جاي مناسب‌سازي به زيبا‌سازي پرداخته شده است. در10 سال گذشته شاهد احداث ساختمانها و برج‌هاي مرتفع تجاري، اداري و اماكن عمومي تحت عنوان بيمارستان‌ها و... هستيم كه تردد در اين ساختمانها با پله‌هاي فراوان باعث بروز مشكلات فراوان براي معلولان مي‌شود.
تاكنون در كشور ما با وجود فضاي مناسب و امكانات مطلوب، دست‌اندركاران اقدامي در جهت مناسب‌سازي معابر براي معلولان و جانبازان انجام نداده‌اند. براي مثال در بازار موبايل ايران يا ساختمان در حال احداث طلا و جواهر ايران با وجود امكانات و فضاي مناسب هيچ اقدامي براي تسهيل در تردد معلولان لحاظ نشده است. شهرداري تهران به نسبت ديگر نهادها به ارائه خدمات مناسب در اين زمينه پرداخته است، اما اين اقدامات چندان رضايت‌بخش نيست و فقط 25 تا 30 درصد از احتياجات معلولان را برطرف مي‌كند. در بخش عدالت اجتماعي به‌منظور ایجاد فرصت برابر براي معلولان قوانين گوناگوني وضع شده است و به نسبت شهرداريها هم بنابر دستورالعمل‌ها و قوانين مناسب، مي‌توانند اقداماتي را اجرايي كنند. اين در حالي است كه در اجراي هر يك از پروژه‌هاي شهري با برخي كم‌توجهي‌ها و عدم انتخاب مشاور، مهندسان و پيمانكاران مناسب و كاردان مواجه هستيم و اين نارسايي منجر به عدم مكان‌يابي و نحوه ارائه خدمات در اقدامات شهري شده است.
اين در حالي است كه در اكثر موارد در قراردادها، رعايت الزامات و استاندارد‌هاي ويژه معلولان منعقد مي‌شود، اما بعد از اتمام طرح شاهد اغماض‌هاي گوناگوني در اين زمينه هستيم و در اغلب ساختمانها و اماكن عمومي مناسب‌سازي لحاظ نمي‌شود. براي مثال سرويس‌هاي بهداشتي عمومي در سطح شهر زير پل‌هاي معابر شهري نصب شده است كه به هيچ عنوان قابل استفاده معلولان نيستند. با توجه به اينكه همگان بر اين امر واقف هستند كه معلولان و به‌ويژه معلولان ضايع نخاعي كنترل ادرار ندارند و نيازمند سرويس بهداشتي مناسب هستند همچنان نارسايي‌هايي در اين زمينه وجود دارد. مسئولان بايد بدانند كه معلولان به عنوان قشر تاثيرگذار در جامعه نيازمندان خدماتي هستند و بايد در اسرع وقت به نياز آنها پاسخ داده شود.
به نقل از روزنامه آرمان امروز