عبادتگاه بودائیان

در شمال سعدآباد دشتستان بوشهر، رشته كوهی مشرف به رودخانه شاپور می‌باشد، در ارتفاعات این كوه تعدادی اتاق شبیه به غارهای صخره‌یی و حجاری شده كه مجموعه بسیار زیبایی را تشكیل داده‌اند.

به گزارش ایسنا اندازه‌های داخلی آنها در ابعاد گوناگونی می‌باشد. به‌دلیل ضعف نوع جنسیت سنگ كوه بر اثر عوامل طبیعی و فرسایشی مثل سیل قسمتی از آنها دچار تخریب گردیده‌اند. ورودی این دخمه‌ها به شكل ذوذنقه بوده و در داخل آن تاقچه‌هایی در اشكال مختف تعبیه گردیده، طبق كارشناسی‌های مختلف به‌عمل آمده این مجموعه یكی از مراكز ادیان بوداگری در روزگار گذشته بوده، ولی با عنایت به اینكه ادیان غیر ملی مانند بودایی در ایران پیشرفتی نداشته و این دین در ماوراءالنهر و خراسان و بلخ به‌طور مختصر رایج بوده، احتمال صدق چنین نظری وجود ندارد. اما با توجه به اشراف آن به رودخانه و قرار گرفتن چهره آن سمت مشرق احتمال بیشتری وجود دارد كه یكی از مراكز ادیان رسمی و ملی ایران در عهد ساسانیان باشد. نظر دیگری كه می‌توان اظهار كرد كاربری این مجموعه به عنوان اسارتگاه یا قلعه فراموشی و یا نگهداری متهمان سیاسی بوده است.

این اثر به شماره 1897 در فهرست آثار ملی كشور به ثبت درآمده است.

خبرگزاری دانشجویان ایران - بوشهر