
درآمد: حکیم ناصرخسرو قبادیانی (۳۹۴ـ ۴۸۱ق)، به حق یکی از مظاهر شاخص و جلوههای فاخر فرهنگ و ادب سرافراز ایرانزمین است که شخصیت بدیع و جامعالاطرافش، ناشناختهها و ناگفتههای بسیار دارد. وی افزون بر احراز مرتبة والای شاعری، نویسندهای مبرز، اندیشمندی سترگ، فیلسوفی متبحر و متکلّمی برجسته به شمار میرود. صرفنظر از مراتب مذکور، آنچه از ناصر خسرو سخنوری کاملا ممتاز و استثنایی ساخته، خصایل عالیة روحی و سجایای کمنظیر اخلاقی و انسانی اوست که از جملة اهم آنها میتوان از دانشدوستی و خردگرایی، استقلال فکری و تقلیدگریزی، استدلالگرایی، رواداری و آمادگی و توانایی تحمل اعتقادات و ارزشهای مورد احترام دیگران، دینداری مبتنی بر آگاهی و تعقل و مبارزهجویی با ریاکاری و زهدفروش، استبدادستیزی و تنفر از مدیحهسرایی،آزادگی و مناعت طبع، دوریگزینی از ارباب زر و زور و تزویر، و عدالتجویی و نفی تکاثر ثروت و فاصلههای طبقاتی یاد کرد.

به همت انجمن آثار و مفاخر فرهنگی و کمیسیون ملی یونسکو- ایران، همایش ملی حکمت اشراقی در پرتو آراء و آثار شهاب الدین سهروردی، روز دوشنبه، هفتم مردادماه، با حضور حسن بلخاری قهی رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، حجتاله ایوبی دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو و جمعی از استادان حکمت و فلسفه اسلامی در سهرورد، برگزار شد.

بهمن سركاراتي پژوهشگر، مترجم و ايرانشناس معاصر ايراني، در 12 شهريور 1316 در تبريز متولد شد. تحصيلات ابتدايي و دوره متوسطه را در همين شهر گذراند. در سال 1336 براي تحصيل در رشته زبان و ادبيات فارسي، وارد دانشكده ادبيات دانشگاه تبريز شد و از محضر استادان بزرگي همچون عبدالرسول خيامپور، احمد ترجانيزاده، حسن قاضي طباطبايي، يحيي ماهيار نوابي و منوچهر مرتضوي بهره برد. در 1339 با كسب رتبه نخست در دوره كارشناسي، موفق به دريافت راتبه (بورس تحصيلي) شد و براي ادامه تحصيل به انگلستان رفت.

بامداد روز جمعه رفت، اما رفتنش مثل دیگران نبود. همه جا از عکسها و خاطرات او پر شد. هیچ خبری نبود جز «سردار قاسم سلیمانی». رفتنش با همه فرق داشت، چون همه مردم دنیا از خوانندهها و فیلمسازان آمریکایی گرفته تا دولتمردان کشورها دربارهاش نوشتند و خود واقعیشان را آشکار کردند. فرزند شایسته ایران ـ عنوانی که محمود دولت آباد برای او انتخاب کرد ـ آینهای شد که افراد، وجود باطنی خود را در او ببینند و موضعگیری کنند و این یکی از ویژگیهای اسطورهها است.
*

دکتر شهریار امیری میاندوآب، جامعهشناس، در سخنرانی خود باعنوان «دوگانه نفرت و شیدایی: کشمکش بیپایان سنت و مدرنیته در ایران» میگوید: به تعبیر بسیاری از تحلیلگران، جامعه ایران جامعهای در حال گذار است که همزمان عناصر سنت و مدرنیته را هم در کنشهای خرد و فردی و هم در رویدادهای کلان آن میتوان درک کرد. اینکه آیا دوران گذار در ایران بیش از حد طولانی شده یا اینکه فرایند گذار بهصورت طبیعی جریان دارد، سوال بسیاری از تحلیلگران و مدیران کلان است.

در دولتهای پس از انقلاب، بیش از دو برابر تعداد واحدهای مسکونی موجود در انواع بافتهای فرسوده و ناکارآمد، مسکن تولید شدهاست. اما موضوع بدمسکنی در سکونتگاههای کمبرخوردار شهرهای مختلف کشور همچنان پابرجاست و به نظر نمیآید با ادامه روندهای گذشته، قابل حل باشد.

تمام مدتی که در مسیر بودم شوقی وصف نشدنی وجودم را فرا گرفته بود. مدام در ذهنم خاطرات دوران کودکیسفر به شیراز تداعی میشد. شهر گل و شعر، شهر بارانهای زیبای بهاری و پاییزی، شهر تاریخ و هنر و طبیعت، شهری که بوی بهار نارنج از هر کوی و برزن آن به مشام جان میرسد. شهری که از آن سفیر اشعار خواجه شیراز در گوش طنینانداز است.

بر خلاف نظر برخی محققان، کریمخانزند مانند سلجوقیان و قاجارها در اداره ایالات و ولایات ایران، از خوانین بستگان و بزرگان ایل زند بهره نگرفت و برای مدت کوتاهی از آنان در اداره شهرها سود جست.

غلظت آلايندههاي كلانشهرها به خصوص تهران در شرايط بحراني قرار دارد. هر چند ساكنان كلانشهرها سالهاست با پديده افزايش آلودگي و بالا رفتن غلظت آلايندهها و بوي بد شهر دست به گريبان هستند

نهم بهمن ۱۳۲۰ پیمانی سهجانبه بین ایران، انگلستان و شوروی به امضا رسید. براساس این پیمان تحمیلی، دولت وقت ایران به نخستوزیری محمدعلی فروغی به ناچار پذیرفت