راه‌آهن از زمان پیدایش وسیله‌ای بود که سرزمین‌های دور و غیرقابل دسترس را برای حکومت‌های مرکزی دسترس‌پذیر می‌کرد.

«ایذه» از شهرهای بختیاری‌نشین استان خوزستان است و پیشینه تاریخی آن به دوران عیلامیان (۲۷۰۰ـ۵۳۹پ.م) برمی‌گردد. چندین سده بعد ایذه مرکز حکومت اتابکان لر می‌شود. اهالی این دیار، به گویش لری بختیاری سخن می‌گویند و از جمله به غار یا رخنة کوه، «اشکفت» می‌گویند. اشکفت سلیمان یا سلمان (نیایشگاه تاریشا) بزرگترین خط نوشته میخی عیلام نو را در خود جای داده‌است.

گئورگ فریدریش گروتِفِند (Grotefend:۱۷۷۵ـ۱۸۵۳) پژوهشگر و رمزگشای سنگ‌نبشته‌های باستانی، از نخستین کسانی است که برخی از واژگان به خط میخی را رمزگشایی کرد. او کارش را با بررسی دو نگاره که یک جهانگرد آلمانی از روی دو سنگ‌نبشتۀ کوچک در تخت جمشید به سال ۱۷۶۵ از داریوش و پسرش خشایارشا برداشته بود آغاز نمود و سرانجام در سال ۱۸۰۲ توانست برخی از واژگان این خط را بخواند و گشایش منطقی خط پارسی باستان در سال ۱۸۰۲ به همت او کلید خورد.

نکته بسیار مهم این است که در دیجیتالیسم ما شاهد یک پدیده بکر و بی‌سابقه نیستیم، بلکه مجموعه‌ای از عوامل و مسائل آن را سامان می‌دهند و به حرکت درمی‌آورند: علم، هنر، فکر، فرهنگ، فلسفه، زمینه‌هایی هستند که هر کدام نقش و سهمی در آغاز دیجیتالیسم دارند: به عنوان مثال، خط یا نقش چیزی است که اگر نمی‌بود، امکانی برای هیچ نوع پدیده‌ای نمی‌داشت از جمله دیجیتالیسم ولی مطلقاً در آغازها به چنین چیزی اشاره نمی‌شود. نیز ریاضی.

قانون‌اساسی ۱۲۷۸ به احساس دیرینه بیگانگی ملت از دولت پایان نبخشید، بلکه صرفا تعریف حقوقی و قالب نهادین آبرومندانه‌ای برای آن دست و پا کرد.

دکتر ایرج جهانگیر سهراب جی تاراپور، محقق هندی بیستم فوریه ۱۹۳۲ در شهر بمبئی «آیین مدیریت و نامه‌نگاری دولتی ایران» در دوران ساسانیان را از روی یک نسخه اصل بازنویسی و منتشر کرد. این آیین‌نامه اداری در دوران سلطنت انوشیروان ساسانی برای مقامات دولتی ارسال شده و آنها ملزم به رعایت مفادش بوده‌اند.

برآمدن و چیرگی شبه‌مدرنیسم دولتی و نیز غیردولتی در ایران بر دو پایه استوار بود: نخست نفی همه سنت‌ها، نهادها و ارزش‌های ایرانی که «عقب‌مانده» و سرچشمه حقارت‌های ملی محسوب می‌شدند و دوم اشتیاق سطحی و هیجان روحی گروهی کوچک اما رو به گسترش جامعه شهری و اما اینکه خود این شبه اروپاگرایی متکی بود به نهاد کهنسال استبداد ایرانی، بیش از هر چیز برملا‌کننده محتوای «مدرن و مترقی» شبه‌مدرنیسم دولتی است.

هشتم بهمن ۱۳۳۱ دکتر مصدق، رئیس دولت وقت سادچیکوف سفیر شوروی در تهران را به دفتر خود فراخواند و با برخوردی بسیار دوستانه به او اطلاع داد که از دو روز دیگر شیلات دریای مازندران در دست ایرانیان قرار خواهد گرفت و شوروی دیگر دستی در آن نخواهد داشت و خواسته است شخصا و حضورا این مطلب را به وی بگوید تا به مسکو منعکس کند

موقعیت دریای خزر در گیلان از محرکه‌های اقتصادی اعطای امتیاز شیلات بود. مهم‌ترین عامل توجه روس‌ها به سواحل شمال ایران غیر از هدف‌های سیاسی، بهره‌گیری از منابع سرشار ماهیان غضروفی و خاویار ایران بود.

مرا حکایت کردند که بدین شهر زلزله افتاد شب پنج‌شنبه هفدهم ربیع‌الاول سنه اربع و ثلاثین و اربعمائه (۴۳۴ ه.ق) و در ایام مسترقه بود پس از نماز خفتن.