مدیریت شهری پایتخت طی روزهای اخیر از موافقت هیات دولت برای تغییر کارکرد کارخانه سیمان ری از یک فضای متروک به یک مجموعه فرهنگی و اقتصادی بزرگ برای شهروندان پایتخت خبر داده است.

بررسی طرح حمایت از مرمت و احیای بافت‌های تاریخی – فرهنگی در مجلس شورای اسلامی با تصویب مواد ۴، ۵ ، ۶، ۹، ۱۱، ۱۳، ۱۵، ۱۶، ۱۷، ۱۸ و ۱۹ ادامه پیدا کرد. بهارستان‌نشینان روز گذشته تکالیف دستگاه‌های مختلف را در حفظ و مرمت بافت‌های تاریخی مشخص و کلیه دستگاه‌های اجرایی را مکلف به برنامه‌ریزی برای ارتقای کیفیت زندگی در شهرها و روستاهای دارای بافت‌های تاریخی - فرهنگی کردند. همچنین دولت مکلف به بیمه کردن بناهای تاریخی ثبت‌شده در فهرست آثار ملی شد.

۱۸ اردیبهشت ۱۳۱۳ ه.ش کارخانه ۶ هزار کیلوواتی برق که از چکسلواکی خریداری شده بود در تهران به کار افتاد. این کارخانه را امین الضرب بنا به تصمیم دولت وقت، از کمپانی «اشکودا» خریده بود.

وقتی که شاه‌عباس بزرگ پایتختش را به اصفهان منتقل کرد و تصمیم گرفت این شهر را بزرگ و خوش‌منظر کند نه تنها به درباریان و بزرگان توصیه کرد هر کدام یک یا چند عمارت باشکوه و وسیع و مجلل بسازند، بلکه کلیه دولتمندان را تشویق کرد که هرکس یک بنای بزرگ برای زیبایی شهر بپردازد

۱۸ اردیبهشت (هشتم مه) به‌عنوان روز جهانی صلیب سرخ و هلال‌احمر نام‌گذاری شده است. این سازمان بین‌‌المللی با هدف تخفیف آلام انسانی و حفظ و پیشرفت بهداشت عمومی براساس موافقت‌نامه ژنو در سال ۱۸۶۴ میلادی تشکیل شد.

در اواخر دوره قاجار، میادین و خیابان‌های جدید محل تلاقی مردم با یکدیگر می‌شود و به محل تظاهرات مردم بدل می‌شود و در راستای آرمان ذهنی مدرنیته انقلابی همچون مشروطه شکل می‌گیرد و سلطنت سخت و استوار را دود کرده، به هوا می‌فرستد و بخش معنایی اندیشه مدرن بر جریان نوسازی سبقت می‌گیرد. شهرهای تبریز و تهران که بیشتر از سایر شهرها تحت‌تاثیر طرح‌های مدرنیزاسیون شهری تغییر داشته‌اند، بیشترین نقش را در انقلاب مشروطه ایفا کرده‌اند.

*استاد، لطفاً‌شرح مختصری دربارة محل تولد و تحصیلاتتان بدهید.
من در روز دهم اردیبهشت سال ۱۳۱۱ شمسی در شهر کرمان، در یک خانوادة فرهنگی متولد شدم. پدر و مادرم، هر دو، معلم بودند و من تحصیلات اولیه‌ام را در خانواده پیش پدر و مادرم شروع کردم و سپس در مدرسة این دو نفر تحصیلات ابتدایی را به پایان رساندم. پدرم مدیر مدرسه بود و مادرم هم معلم همان مدرسه. بنابراین، اولین معلمان من پدر و مادرم بودند. قبل از اینکه به مدرسه بروم؛ پدرم قرآن و مقداری تعلیمات مذهبی به من آموخت.

اشاره: آن چه می خوانید ادامه خاطرة جذابی است که زنده یاد دکتر ثمره از نوع برخورد یکی از استادان خارجی با خود بیان می کند.
… استاد به من گفت: شما باید مقاله‌ای تحقیقی بنویسید. من منابعی به شما دادم تا ببینید با نظریاتی که من در همان زمینه داده‌ام متفاوت است. شما باید اینها را بخوانید و آن چیزی را که خوانده‌اید با آنچه من گفته‌ام مقایسه کنید و فکر کنید و سرانجام یک چیز را خودتان قبول کنید و با یک دلیل آن را به من بدهید. شما اگر به من می‌گفتید که به فلان دلیل تمام نظرهای تو غلط است، من به شما + A می‌دادم. ولی می‌بینم آنچه را گفته‌ام، برای خودم نقل کرده‌‌اید. اینکه ارزش ندارد. این کار را هر کسی می‌تواند بکند.» من تازه فهمیدم که دید استاد نسبت به علم با آن چیزی که من به‌ آن عادت کرده بودم چقدر فرق دارد. البته من نمی‌خواهم استادانی را که در ایران داشتم تخطئه بکنم و بگویم که این سیستم درست یا غلط است. خدا آنها را رحمت کند که هر چه دارم از آنها دارم.

90درصد افرادی که در دانشگاه‌های مختلف زبان‌شناسی درس می‌دهند، یا پرورش یافتگان داخل هستند یا لااقل فوق‌لیسانس خود را در اینجا گرفته‌اند و برای گرفتن دکترا به خارج رفته‌اند. مثلاً دکتر سیمین کریمی فوق لیسانس خودش را همین جا گرفت. دکترایش را همین جا تا حد رساله گرفت و بعد رفت خارج و رساله‌اش را در آن‌جا نوشت و دکترایش را از آنجا گرفت و حالا هم در دانشگاه‌های آمریکا درس می‌دهد.

طهمورث ساجدی (۱۳۳۰-۱۳۹۷) ایران‌شناس، از اعضای مؤسس و نایب‌رئیس انجمن ایران‌شناسی، پژوهشگر و بنیان‌گذار ادبیات تطبیقی در دانشگاه تهران بود. او در بندر انزلی دیده به جهان گشود. تحصیلات تکمیلی خود را در رشته‌ی ادبیات فرانسه در دانشگاه پل والری دنبال کرد و در سال ۱۳۶۶ موفق به اخذ درجه‌ی دکتری در رشته‌ی ادبیات تطبیقی این دانشگاه شد. او در طی عمر پرثمر خود آثار پرشماری خلق کرده که از میان آنها می‌توان به کتاب‌هایی نظیر «تاریخ ایران‌شناسی در فرانسه: تحلیلی از دستاوردهای پژوهشی تا سال‌های اخیر» (۱۳۸۹)، «ادبیات تطبیقی» (۱۳۸۶)، شماری مقاله در نامه‌ی فرهنگستان، پژوهش زبان‌های خارجی و دیگر مجلات علمی ـ پژوهشی، همکاری در شماری از مدخل‌های دانشنامه‌ی زبان و ادب فارسی اشاره کرد. مرکز فرهنگی شهر کتاب با همکاری نهادهای مختلف فرهنگی، به مناسبت چهلمین روز درگذشت این ایران‌شناس و پژوهشگر برجسته در روز پنج‌شنبه ۱۲ اردیبهشت مراسم یادبودی برگزار کرد. در این جلسه احمد سمیعی‌گیلانی، محمد روشن، محمدرضا سحاب، محمود جعفری‌دهقی، سعید فیروزآبادی، سهراب فتوحی، محمدهادی وَرَهرام، نادر حقانی، جان‌الله کریمی مطهر و علی‌اصغر محمدخانی درباره‌ی آثار و اخلاق نیکوی او سخن گفتند.