اشاره: آنچه در پی می‌آید، بخشهایی از سخنان استاد کریم مجتهدی (عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات و «چهره ماندگار» فلسفه ایران) است در گفتگو با فرهنگ امروز٫

به عقیده‎ من به‌سهولت نمی‌توان فلسفه‎های جدید غربی را با فلسفه‎ روحی و عمیق ایرانی مقایسه کرد؛ به‎ خاطر اینکه در فلسفه‎های جدید غرب که از قرن ۱۵، ۱۶ و به‎خصوص۱۷ میلادی آغاز می‎شود، یعنی از فرانسیس بیکن تا رنه دکارت، بیشتر معطوف به علوم جدید و صنایع هستند.

بدون تردید نسبت وسیع و وثیقی میان «هنر» و «اخلاق» وجود دارد و به یک عبارت کمتر متفکری در حوزة هنر و زیبایی‌شناسی می‌توان یافت که نسبت به این معنا بی‌اعتنا باشد.

سفر و سفرنامه نویسی، از جذاب‌ترین و سودمندترین کیفیات نوشتن است. یک نوع یا ژانر گسترده و عظیم که در تاریخ تمدن‌ها و فرهنگ‌های جهان به شکل‌ها و با منظور‌های متفاوت دیده می‌شود. در غرب، این نوع نوشته‌ها سابقه و گستره‌ای حیرت انگیز یافته و به تواریخ باستان و عهد یونانیان و مقدونیان می‌رسد.

‌خـانم«گرترود بل»انگلیسی در سال ۱۸۹۲م ر۱۳۱۰ ه. ق به ایران سفر کرد و در مدت دو سالی که در ایران اقامت داشت، فارسی را به خوبی فراگرفت و کتابی از خاطرات و مشاهدات خود نوشت و نام آن را«تصاویر ایرانی» گذاشت.

هنوز درست نمیدانم چه شده، همه چیز چنان به سرعت و گنگ رخ داد اصلا متوجه نشدم. از آغاز این ماجرا تا امروز چنان گرفتار و پر مشغله بودم که فرصت فکر کردن هم پیدا نکردم! اما صدها سوال در ذهنم شکل گرفته است. مرور سابقه بیماری های واگیردار نشان از آن دارد که همه گیری حتی دنیا گیری اتفاقی جدید نیست.

بهاءالدین محمدبن‌حسین عاملی معروف به شیخ بهایی، که به مدت ۳۰ سال شیخ الاسلامی حکومت صفوی را بر عهده داشت و در این مدت آثاری خلق کرد که پس از ۴ قرن پابرجاست.

طی 7دهه اخیر بسیاری از فضاهای خانه‌های قدیمی از جمله انبار و صندوقخانه به حکم بلا‌استفاده‌بودن حذف شدند اما واقعیت این است که این فضاها انعکاس معمارانه باور به «روز مبادا» بود
کرونا مفهوم خانه را بازگردانده است

سید علیرضا قهاری، بانی نامگذاری روز معماری در تقویم ملی در گفت‌وگو با همشهری از اهمیت معماری و روز آن می‌گوید

در دوران کودکی چند روز به عید نوروز مانده دلم شور می زد وانتظار چیزی را داشتم ونمی دانستم منتظر چی هستم حالا با اینکه
دوران کهولت را میگذرانم هنوز هم همان اضطراب گنگ را درخود احساس می کنم با اینکه تجربه سالیان دراز زندگی به من
آموخته است که با رسیدن نوروز هیچ اتفاق خاصی نمی افتد ولی افکار کودکی چنان در وجودم خانه کرده است که هنوز باور دارم
نوروز روزی متفاوت از روزهای دیگر خواهد بود .

نوشتن از بهار به سان غوطه ور شدن در آیینه زمان است و چه طرب انگیز می نماید از بهار گفتن و گل به
دیباچه جان سپردن و چه با شکوه است نام بهار بر زبان راندن و عطر یاس بر مشام جان فشاندن، چرا که عطر
یاس و نام بهار ، کنیه کودکی ماست که تصویرگر خیال،نقش خاطره ی افسانه های کهن این مرز و بوم را در
چشم انداز حال به نمایش می گذارد حتی اگر ویروسی جهانگیر در کمین باشد.