طبق مبحث دوازدهم مقررات ملی ساختمان ایمنی عبارت است از مصون و محفوظ بودن کلیه کارگران و افرادی که به نحوی در کارگاه ساختمانی با عملیات ساختمانی ارتباط دارند

‏در گذشته‌هايي نه چندان دور در گوشه و کنار شهرها و بلاد کشور ما حياط‌هاي مشجّر و باغ و پرچين فراوان بود. تراکم جمعيت هم اين چنين نبود که در ميان ديواري از انسان‌هاي ناهمگون و نامتجانس زنداني باشيم: بي حرفي و سخني و بي ارتباطي و الفتي و محبتي.‏

باغ سایه‌گاه خوش روندگان و زائران هست که زیر تابش بی‌امان خورشید سوزان، پناه به آن می‌برند. اینجا، خاک که به دستی آدمی را از خود رانده است، به دستی دیگر، پیش می‌خواند. خاک که گورگاه استخوان تشنه مردم خسته و دردمند است، به تهنیت آسمان دست تمنا گشوده است.

کاوش‌های فصل نخست کول تپه (آناهیتا) سرعین به کشف سازه معماری منحصر به فردی که به اعتقاد باستان‌شناسان احتمالا کارکرد آیینی از دوران فرهنگی کورا – ارس دارد منجر شد.
به گزارش ایلنا، محمد علیزاده سولا (سرپرست هیأت باستان‌شناسی) با اعلام خبر کشف سازه‌ای منحصر به فرد در سرعین، گفت: کول تپه سرعین یا تپه آناهیتا در منتهی‌الیه شمال غربی بافت شهری سرعین و به اختلاف ارتفاع ۱۰متر از زمین‌های اطراف قرار گرفته است.

رئیس کمیته ملی حافظه جهانی ایران با بیان این‌که میراث مستند، سرمایه معنوی مکتوب بشریت است گفت: کمیته ملی حافظه جهانی ایران، آمادگی دارد در کنار کشورهای منطقه به رایزنی در شناسایی، معرفی و ثبت آثار مشترک بپردازد.

جایگاه تهران در رتبه‌بندی مراکز علمی و پژوهشی دنیا جایگاه مناسبی نیست و چنان که در جداول و تحقیقات مطالعات گوناگون صورت گرفته مشاهده می‌شود، اصولاً تهران در اکثر شاخص‌های جهانی رتبه پایینی دارد که این وضعیت حاصل چند مسئله اساسی است.

موضوع نوشتار پیش‌رو بررسی دسترسی آزاد به اطلاعات از دریچه فرهنگ است. در کشورهای مختلف، حد دسترسی آزاد به اطلاعات تصویب شده و این تصویب گاهی ارادی و گاهی متاثر از فشارهای بیرونی بنا به دلایلی بوده است.

ارسطو گفته است همه انسان‌ها به موجب طبیعت‌شان در تمنای دانستن هستند. همان‌طور که می‌دانیم لازمه دانستن دسترسی داشتن به اطلاعات است و این حق بنیادین بشر بخشی از چیزی است که از ما «انسان» می‌سازد و خود دانستن، لازمه شمول اجتماعی و گفت‌وگو است. پایه و اساس حاکمیت قانون، راهبری خوب است و لازمه امکان ترسیم راه‌های جدید برای تحقق آینده‌ای پایدار و بهتر است.

این اندوه‌نامه را با ذکر دو شعر کوتاه آغاز می‌کنم که وصف حال همگی ما و به‌ویژه زبان حال مصیبت‌دیدگان مستقیم این عزیز از دست‌رفته است. دوبیتی اول که سراینده آن را نمی‌شناسم، بدین شرح است:

یاران از این سراچه بُرون پا گذاشتند

ما را غریب و بی‌کس و تنها گذاشتند

ای روزگار! یکسره ارزانی تو باد

این تهمت حیات که بر ما گذاشتند

یکی را علم ظاهر بود حاصل

نشانی داد از خشکی ساحل

(شیخ محمود شبستری)