تعداد بازدید :1393
به یاد دکتر میرفندرسکی، استادی به یادماندنی
در اوایل دهه چهل (1340) پس از کناره‌گیری مهندس فروغی و عبدالعزیز فرمانفرمایان که هر دو از استادان دانشگاه تهران- دانشکده هنرهای زیبا و مسئول آتلیه فروغی- فرمانفرمایان بودند این آتلیه به دکتر اعتصام و دکتر میرفندرسکی (که به تازگی پس از فارغ‌التحصیلی از ایتالیا و مدتی تدریس در آنجا به ایران آمده بود) واگذار شد. ورود دکتر میرفندرسکی به آتلیه شور و حالی تازه به آن داد. او با علاقه و بینش جدید و مدرن خود سعی کرد ضمن ترغیب دانشجویان و ایجاد خلاقیت در آنها موجی تازه در روش آموزش دانشکده بوجود آورد. او سعی کرد معماری کاملاً مدرن را جایگزین روش تدریس کلاسیک بوزار (که در آن زمان در دانشکده وجود داشت) کند. از جمله درس ویژوال دیزین را که گونه‌ای طراحی آزاد بود تدریس می‌کرد. در آتلیه بسیار تعصب داشت تا به آنچه اعتقاد داشت پایبند باشد حتی اگر این کار مورد مخالفت استادان دیگر (در هنگام قضاوت پروژه‌ها) قرار می‌گرفت و موجب رد شدن پروژه‌ها می‌شد (این امر چندبار در مورد پروژه من اتفاق افتاد که دکتر میرفندرسکی پیشنهاد و مانسیون اول- که تقریباً معادل نمره 18 یا 19 بود- کرده بود و دیگران نمره کمتری به آن داده بودند. دکتر میرفندرسکی قبول نکرده بود و آن را رد کرده بودند).
در زمینه شهرسازی نیز او درس ویژوال پلانینگ را تدریس می‌کرد که طراحی آزاد و ارگانیک شهرسازی بود. در آنجا نیز سعی می‌کرد خلاقیت دانشجویان را بارور کند.در دوره دانشجویی شهرسازی روزی با دکتر میرفندرسکی برای بازدید کوهپایه‌های البرز رفتیم. در آن بازدید او تاکید زیادی بر اهمیت کوه البرز در شکل‌گیری و نحوه توسعه خطی شهر تهران در امتداد این کوه داشت. بعدها نیز مطالعات ارزنده مفصلی به عنوان مهندس مشاور روی رود دره‌های تهران کرد که متاسفانه از آن استفاده در خور نگردید.
دکتر میرفندرسکی استادی ارزنده و اندیشمند بود اما از آن مهمتر شور و عشق او به اندیشیدن و آموختن بود.
یادش گرامی باد.
گیتی اعتماد