تعداد بازدید :1188
مؤسسهی یادگارهای دكتر شیرازی تلاشهای او را ماندگار میكند

انجمن مفاخر معماری ایران پیشنهاد راهاندازی «مؤسسهی فرهنگی یادگارهای دكتر باقر آیتاللهزاده شیرازی» را با هدف جمعآوری و حفظ آثار، اندیشهها و یادگارهای این استاد پیشكسوت رشتهی مرمت و معماری مطرح كرد.
رییس هیأت مدیرهی انجمن مفاخر معماری ایران در گفتوگو با خبرنگار سرویس میراث فرهنگی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، بیان كرد: با توجه به اینكه بزرگان و شخصیتهای برجستهی كشور در ایران كم نیستند و آثار قابل ارزش زیادی دارند كه باید توسط جامعه ارج گذاشته شود، ایجاد نهادها و مجموعههایی با هدف نگهداری آثار، اندیشهها و یادگارهای آنها در هر زمان و در هر مكانی، ضروری به نظر میرسد.
علیرضا قهاری ایجاد دایرةالمعارف دهخدا با حمایت و بودجهی عمومی را یكی از این نمونه اقدامات در نگهداری آثار و اندیشههای دهخدا دانست و ادامه داد: در حوزههای مختلف كشور، شخصیتهایی هستند كه باید برای آنها اینگونه مجموعهها ایجاد شود. با توجه به اینكه بخش خصوصی یا انجمنهای دوستداران در حوزههای مختلف، توانایی انجام این كار را بهتنهایی ندارند، پیشنهاد میكنیم دست كم سازمان میراث فرهنگی یا سازمانهای مربوط به این حوزه كه بودجههای دولتی دارند، یك نهاد فرهنگی، موزه یا خانهای فرهنگی را با نام دكتر شیرازی ایجاد كنند تا بتوان یاد او را همیشه زنده نگه داشت.
وی تأكید كرد: شخصیتی مانند دكتر باقر آیتاللهزاده شیرازی كه همهی عمر خود را در راه كشور، حفظ ارزشهای میراثی و یادگارهای تاریخی و حفاظت آنها گذراند، این حق را بر گردن مسؤولان میراث فرهنگی و نهادهای دولتی دارد كه دست كم آثار و یادگارهای او در زمینهی آموزش و پژوهش جمعآوری و نگهداری شود.
او گفت: اگر سازمان میراث فرهنگی و گردشگری از این پروژه حمایت كند، قطعا تا پایان سال «مؤسسهی فرهنگی یادگارهای دكتر باقر آیتاللهزاده شیرازی» را میتوان راهاندازی كرد.
قهاری با اشاره به تلاش مرحوم شیرازی در زمینهی آموزش و ترویج فرهنگ مرمت در كشور، اضافه كرد: او همیشه تلاش داشت ارزش آثار تاریخی را به مردم نشان دهد و بعد از زلزلهی بم با برگزاری كنگرهی معماری و شهرسازی كه تا زمان حیاتش هر سال برگزار میشد، این را به مردم بفهماند؛ ولی متأسفانه پس از درگذشت او دیگر این كنگره برپا نشد.
به گزارش ایسنا، دكتر باقر آیتاللهزاده شیرازی سال 1315 در نجف اشرف بهدنیا آمد و سال 1334 با دریافت مدرك دیپلم ریاضی، تحصیل در رشتهی مهندسى معمارى، دانشكدهی هنرهاى زیبای دانشگاه تهران را آغاز كرد و سال 1342 از این دانشكده فارغالتحصیل شد. او دورهی عالى شهرسازى را در دانشكدهی هنرهاى زیبا نیمهكاره رها كرد و یكسال بعد برای تكمیل دورهی تخصصى مطالعه و مرمت بناها و بافتهاى تاریخى به مدرسهی تخصصى مطالعه و مرمت آثار تاریخى، دانشگاه رم در ایتالیا رفت. پس از آن، دورهی مرمت بناهاى سنگى، انستیتوى مطالعات پیشرفتهی معمارى دانشگاه یورك ــ انگلستان ــ را در سال 1354 به سرانجام رساند.
او كارشناسی بناهاى تاریخى ــ سازمان ملى حفاظت آثار باستانى ایران ــ، ریاست دفتر فنى سازمان ملى حفاظت آثار باستانى اصفهان، ریاست و سرپرستی سازمان ملى حفاظت آثار باستانى ایران، مدیركل و سرپرستی اداره كل حفاظت آثار باستانى و بناهاى تاریخى ایران، مجرى طرحهاى عمرانى سازمان میراث فرهنگى كشور، معاون اجرایى سازمان میراث فرهنگى كشور، قائممقام سازمان میراث فرهنگى كشور و كارشناسی مسؤول پژوهش را در كارنامهی پربار حرفهییاش ثبت كرد و سال 1379 از سازمان میراث فرهنگى كشور بازنشسته شد.
سهم دكتر شیرازی در بنیانگذارى دانشكدهی مرمت بناها، بافتها و آثار تاریخى در ایران و سازمان میراث فرهنگى كشور، كتمانشدنی نیست. این عضو پیوستهی فرهنگستان هنر كه بهعنوان چهرهی ماندگار معماری نیز معرفی شده بود، تا روزهای پایانی زندگی، تدریس و تحقیق را رها نكرد و سرانجام شامگاه 28 مردادماه 1386 در مراسمی كه با هدف قدرشناسی از زحماتش در مركز هنرپژوهی نقش جهان برگزار شده بود، براثر ایست قلبی درگذشت.
ایسنا