خرد شهر - مرضیه کیائی
بی نهایت آسمان "خرد شهر من" آبی آبی است، حتی اگر دیده ام خاکستری
و پر غبارش ببیند.
ابرهای بی نهایت آسمان "خرد شهر من" وقتی که می بارند، گویی قطره
قطره زندگی، به رگهای آدم ها، گیاهان، چشمه ها و زمین می دهند، حتی
اگر گاهی این قطرات زلال نباشند.
در جوی های کنار خیابان "خرد شهر من" آبی زلال و پاک جاری است. گویی،
قسمی از آسمانست که در آن بینی، حتی اگر گاهی، گل آلوده و همراه با
اضافات و جانوری نازیباست.
مخمل مشکی خیابانهای "خرد شهر من" به خطوطی صاف، سفید و زیبا آراسته
است که راه را بی هیچ پیچ و خم نازیبا به رهروان می نمایاند هر چند که
گاهی اینگونه ننماید.
خطوط سفید و زیبایی که بر کف خیابان های "خرد شهر من" نقاشی شده اند،
ایثارگرانه در زیر چرخ های ماشین ها گسترده اند، گویی از دو سو بر
آنها مراقبند و چون جوئی رنگانگ و جاری، سواران خود را به مقصد می
برند، هرچند اینها را کلافی سردر گم بینی.
در کوچه های "خرد شهر من" خانه هایی است که دیوار حیاط اش از گل
های سرخ، یاس و نسترن است و نسیم عطر گلها را به پیشواز رهگذرانش می
برد، هر چند، گاهی بر دیوارهایش آهن خاکستری استوار بینی
در این کوچه های "خرد شهر من" ترنم صدای بازی و شادی های کودکانه گوش
هایت را می نوازد، گویی که آنها غنچه هایی بی نقص، شکوفا و زیبایند و
با واژه هایی چون غم و بی مهری ناآشنا.
هرچند گاهی اینگونه نمی بینی
خانه های "خرد شهر من" کنار هم، موزون و شانه به شانه نشسته اند، انگار با افتخار از اصالت و بودن و ماندن خویش، در گوش رهگذران نجوا می کنند.
هر چند...
پنجره ها در "خرد شهر من" به سوی گل، آسمان و هوا،
کوچه، سرور کودکانه، باز است. و از آن نور، عطر، ایمان و رایجه خوش
زندگی به دیده و مشام رهگذر می رسد.
هر چند...
آدم ها
در "خرد شهر من" سرشار از روح زندگی و مسرور از "بودن" لبخند بر لب،
بی هیچ ادعا به یکدیگر عشق نثار می کنند، و آدم ها در این شهر از بدی
ها و دروغ و ... بی خبرند.
مرضیه کیائی
وب سایت انجمن مفاخر معماری ایران - نسخه مناسب چاپ
Main-URL : http://ammi.ir/اخبار-و-مقالات/مقالات-معماری-و-شهرسازی/خرد-شهر-کیائی/
Short-URL : http://ammi.ir/Go/3078