انجمن مفاخر معماری ایران آمادگی خود را برای همكاری در ارایه طرح نظام جامع حفاظت از میراث ملی محیط زیست اعلام كرد
انجمن مفاخر معماری ایران به‌مناسبت روز جهانی محیط زیست، پیامی
صادر كرد (چهارشنبه ۱۸ خرداد ۱۳۸۴)
به گزارش گروه دریافت خبر ایسنا در این پیام آمده است:
پنجم ژوئن مطابق با 15 خرداد مصادف است با روز جهانی محیط زیست، تعیین این روز برای تنویر اذهان عمومی، واكنشی است به اوضاع اسف‌بار محیط زیست در جهان و اگرچه این تصمیم، دیرهنگام اتخاذ گردیده، ولی توانسته به سرعت نظر دولت‌ها و ملت‌ها را به فاجعه جهانی كه در حال وقوع است، جلب نماید. این در حالی است كه در ایران، سازمان‌ها و جمعیت‌های طرفدار محیط زیست گام‌های نخستین را برمی‌دارند و نیروی بازدارنده قابل اعتنایی در مقابل اضمحلال و تخریب این میراث ملی وجود ندارد.
بر اساس آخرین پژوهش‌های به عمل آمده در سال 2005، كشور ما از نظر وضعیت محیط زیست، در بین 146 كشور جهان به رتبه 132 نزول كرده است. چگونه می‌توان چنین واقعیت باور نكردنی را پذیرفت در سرزمینی كه مردمانش مدعی داشتن فرهنگ و تمدن چندهزار ساله‌اند.
در حالی كه احترام به آب و خاك در جوهره این تمدن، همواره نمود داشته، وضعیت ما در جهان امروز این گونه است. هنوز احساس نیاز برای حفاظت از ثروت‌های زیست محیطی (هوا، آب، خاك، جنگل، مراتع، معادن، رودخانه‌ها، دریاچه‌ها، چشم‌اندازهای زیبا، زیست بوم‌های جانوران و تنوع زیستی) وجود ندارد. دولت‌ها در زمینه برآورد این نیاز چه كرده‌اند؟ حال آن در بسیاری از كشورهای محروم، مساله حفاظت از محیط زیست در اولویت دستور كار دولت‌ها قرار دارد.
مردم ما در مقابل آلودگی‌ها و اتفاقات ناگوار زیستی محیطی نه تنها
بسیار آسیب‌پذیرند، بلكه برای احقاق حقوق خود در مقابل تصمیمات یا
بی‌توجهی دولت‌ها در هرم عناصر زیست محیطی امكان دفاع موثر ندارند.
هنوز در ایران از اجرای طرح آمایش سرزمین كه بتواند امكانات زیستی را
به طور مساوی تقسیم نماید و از تصمیمات بك جانبه متولیان اجرایی بكاهد
خبری نیست.
در مراكز آموزشی، معرفی و لزوم حفاظت از محیط زیست بطور جدی دنبال
نشده و در رسانه‌ها تخریب محیط زیست به سكوت برگزار می‌شود، بالنتیجه
آن گروه از مردم هم كه عمدا به مشكلات محیط زیست دامن می‌زنند، مانع و
رادعی در مسیرشان مشاهده نمی‌كنند. رفتار بزرگان جامعه در برخورد با
محیط زیست و حفاظت از آن كه می‌بایست الگویی برای نسل‌های جوان ما
باشد، همواره با تضاد با محیط دیده می‌شود. نابودی جنگل‌ها، آلوده
كردن رودخانه‌ها با پساب‌های صنعتی، انهدام كوه‌ها برای رسیدن به چند
رگه سنگ تزئینی، تخریب فضای سبز و باغات برای توسعه شهری و
ساختمان‌سازی و ... به صورت مستمر و بی‌وقفه انجام می‌گیرد. كودكان ما
با میراثی آكنده از خشم در برابر حیات وحش و ترس از عرصه‌های طبیعی
(كوه، بیابان، جنگل و ..) بزرگ می شوند و از هیچ درسی، نوای مدارا با
جانوران و هم‌زیستی مهربانانه با محیط به گوش نمی‌رسد.
بدن خشك شده جانوران آذین‌بخش موزه‌ها، كاخ‌ها و هتل‌ها هستند، نسل بسیاری از این جانوران از میان رفته یا در معرض انقراض قرار دارد. در اجرای پروژه‌های بزرگ عمرانی،حفاظت از عوامل زیست محیطی یا نادیده گرفته می‌شود و یا در حد گزارش در كتابخانه‌ها به فراموشی سپرده می‌شوند.
انجمن مفاخر معماری ایران در راستای اهداف خود برای صیانت از میراث ملی و حفظ منابع زیست محیطی (كه در تقابل با خلق محیط مصنوع قرار می‌گیرد) آمادگی خود را برای همكاری در ارایه طرح نظام جامع حفاظت از میراث ملی اعلام داشته و امیدوار است كه با مشاركت و همدلی آحاد جامعه و گسترش تشكل‌های مردمی در حفاظت از محیط زیست، این كشور بتواند منابع غنی، سرشار و كم‌نظیر زیست محیطی موجود را امانت‌داری، محافظت و شكوفاتر از گذشته به نسل‌های آینده بسپارد.
وب سایت انجمن مفاخر معماری ایران - نسخه مناسب چاپ
Main-URL : http://ammi.ir/اخبار-و-مقالات/اخبار-معماری-و-شهرسازی/طرح-نظام-جامع-حفاظت-از-میراث-ملی-محیط-زیست/
Short-URL : http://ammi.ir/Go/35566