این روزها همه در باره آلودگی هوا حرف می زنند در حالی که همه داریم از دود خفه می شویم ،این نهایت بی فکریست نهایت بی برنامه بودن نهایت بی خردی ،در قرن بیست ویکم دیگر نباید بیاییم بیرون ببینیم باران می آید برویم دنبال چتر بگردیم ،این روزها علم و دانش و خبر بصورت لحظه به لحظه در دست همگان است ،این روزها باید برنامه ریزی کرد این روزها فردایی نمی آید مگر خودمان خواسته یا نا خواسته آنرا ساخته باشیم.
عوامل آلوده کننده هوا شامل خودرو ها ،کارخانجات و ساختمانها هستند و ما به نوبه خود می بایست در کاهش آلودگی هوا سهیم باشیم.
تاسیسات ساختمانها برای تولید آبگرم در تمام فصول و همچنین گرمایش محیط در فصول سرد ،آلاینده هایی را در هوا پخش می کنند ،این آلاینده ها در فصل سرما بیشتر می شود و محیط زیست ما را دچار آلودگی می کند ،حال ببینیم ما برای کاهش این آلودگی چکار می توانیم بکنیم ؟آیا با توجه به لزوم گرمایش ساختمانها ما راهی بجز ایجاد این آلودگی نداریم؟
نه چنین نیست ،دنیا این راه را رفته و درمان آنرا پیدا کرده و ما حالا متاسفانه نسخه آماده را هم نمی خواهیم عمل کنیم ،مبحث نوزدهم مقررات ملی ساختمان.
مصرف بیش از سه برابر استاندارد های جهانی نشان می دهد که ما سه برابر بیشتر داریم سوخت مصرف می کنیم و این یعنی سه برابر بیشتر آلوده کردن هوا ، ما داریم به خودمان ضرر می زنیم خودمان را داریم خفه می کنیم و خیلی هم این قضیه را جدی نمی گیریم.
رعایت مبحث نوزدهم مقررات ملی ساختمان به معنی ساختن ساختمانهایی که با یک سوم این مصرف فعلی گرم می شوند ،یک سوم آلودگی وارد هوا می کنند و زندگی و سلامت شهروندان را به خطر نمی اندازند.
عایقکاری حرارتی دیوارهای خارجی و سقف آخر و استفاده از پنجره های دوجداره می توانند مصرف انرژی ساختمان را تا یک سوم کاهش دهند .
ما در وضعیت خطرناکی قرار داریم و به همین علت باید خطاهای گذشته را نیز جبران کنیم زیرا فقط رعایت مبحث نوزدهم در ساختمانهای جدید نمی تواند مشکلات را به تمامی حل کند و ما باید به بهینه سازی ساختمانهای موجود نیز بپردازیم .
این موضوع باید از طریق دولت و با حمایت مالی صورت گیرد زیرا این یک ضرورت است و ما راهی بجز این نداریم.
نکته دیگر کنترل و بهینه کردن تاسیسات ساختمانی است ،استفاده از تاسیسات با راندمان بالا ،عایقکاری لوله های ارتباطی و سرویس بموقع تاسیسات.
علاوه بر همه این موارد اگر بتوانیم با فرهنگ سازی مردم را متوجه کنیم که اگر فقط اندکی دمای هوای داخل ساختمان را در فصل سرما پایین تر از وضعیت کنونی قرار دهند چه کمک بزرگی به خود و جامعه خود کرده اند .
امیدوارم با این مطلبی که گفتم حساست موضوع را برای خواندگان روشن کرده باشم.
امیر جوانبخت – عضو انجمن مفاخر معماری ایران .- دی ماه نود و دو – تهران دود آلود
