مشکلات طبقه تاجر و بازرگان ایرانی در عهد قاجار، هم ناشی از سیاست غارتگرانه حکام داخلی بود و هم برخاسته از وضعیت نیمه استعماری مناطق اقتصادی ایران که به تصرف روس و انگلیس درآمده بود؛ مجموع اینها و مسلما شرایط برآمده از آن که ارتباط تنگاتنگی هم با یکدیگر داشتند

یک ماه پس از وقوع جنگ‌جهانی دوم، دولت ایران به دنبال فشار شوروی و انگلیس برای اخراج آلمانی‌ها از ایران، اظهار کرد: «اتباع آلمان در ایران سه دسته‌اند، گروه اول، متخصصان و تکنیسین‌هایی که مشغول نصب قسمت‌هایی از قطعات کارخانجات هستند و هر وقت کارشان به اتمام رسید

سوم شهریور ۱۳۲۰ و در جریان جنگ جهانی دوم، ایران به‌رغم اینکه اعلام بی‌طرفی کرده بود از سوی متفقین اشغال شد. یک روز پس از آغاز جنگ، نخست‌وزیر ایران، طی اعلامیه‌ای بی‌طرفی دولت ایران را در این نبرد اعلام کرد. متعاقب آن وزیر کشور نیز به کلیه اتباع خارجی مقیم ایران اخطار داد که از هرگونه بروز احساسات منافی با بی‌طرفی ایران بپرهیزند.

عملیات تاسیس ساختمان راه‌آهن سراسری ایران ۲۳ مهر سال ۱۳۰۶ ش آغاز شد. این ساختمان سوم شهریور سال ۱۳۱۷ به بهره‏برداری رسید. طول راه‌آهن سراسری ایران در سال ۱۳۱۷ ش، ۱۳۹۲ کیلومتر بود که بندر امام خمینی(ره) (شاهپور سابق) را در جنوب از طریق اهواز، اندیمشک، اراک، قم، تهران، گرمسار، فیروزکوه، قائم‏شهر و بهشهر به بندر ترکمن در شمال متصل می‏کرد. .