صبح د‌‌ر راه آهن برخاستم.........باز راند‌‌یم تا نزد‌‌یک شد‌‌یم به گار پطر[زبورگ].لباس پوشید‌‌ه [با] جقه و آویز الماس، شمشیر الماس و ... حاضر شد‌‌یم. کالسکه د‌‌ر گار (gar) ایستاد‌‌، امپراطور د‌‌م د‌‌ر کالسکه، با ولیعهد‌‌ و پسرهای د‌‌یگر امپراطور با همه خانواد‌‌ه سلطنت و همه جنرال‌ها که زیاد‌‌ از حد‌‌ بود‌‌ند‌‌ ایستاد‌‌ه بود‌‌ند‌‌. امپراطور الکساند‌‌ر د‌‌وم با کمال تعظیم و تکریم، ما را پذیرفت.

چندی پیش محمدجان شکوری، تاریخ ناطق ملت تاجیک به تاریخ پیوست و در این مجال مغتنم قصد داریم تا برگ زرینی از تاریخ معاصرپارسی‌زبانان را ورق زده، به اهمیت و نقش استاد فقید بپردازیم. در معرفی محمدجان شکوری هیچ قلمی گویاتر و هیچ سخنی رساتر از قلم و بیانات این مرد بخارایی نمی‌تواند باشد که گویند: «عالم مردان کور را حس لامسه، جهان ابلهان را لاف و گزاف و دنیای مردان بزرگ را نگرش و دیدگاهشان تشکیل می‌دهد».۱ بنابراین در این مقال اندک، قلم از وی به عاریه گیریم و خاطرات ایام با او ورق زنیم که به راستی تاریخ ناطق ملت تاجیک بود.

27 شهریور 1326 گوشه‌هایی از روند پیشرفت پروژه بانک رهنی در محل سابق ساختمان اپرای تهران در خیابان فردوسی در روزنامه اطلاعات منتشر و در آن گفته شد:

جدای از جواهرآلاتی که استفاده شخصی داشت، دربار و کاخ‌های صفوی مملو از ظروف و وسایلی بود که از زر و سیم ساخته شده و مزین به سنگ‌های قیمتی بود.