شصت و دومین گفتمان هنر و معماری
از انقلاب اول علمی – فنی که با اختراع چرخ آغاز شد، تا به امروز، تحولات جهان، این چنین که در سده اخیر (بویژه بواسطه انقلاب انفورماتیک) اتفاق افتاده، پرشتاب و تاثیرگذار نبوده است. این تحولات را می توان مهمترین نقطه عطف تاریخ بشری خواند و از ابعاد آن، تاثیر جهانی سازی بر شهر، جامعه شهری، شهرسازی و معماری را نام برد. جهان به تعبیری خوش بینانه، به سمت وحدت و یکپارچگی در حرکت است و موافقان جهانی شدن در یک تحلیل، آن را در جهت شناخت و حفاظت از فرهنگ ملت ها و اقوام می دانند. اما در مقابل هستند کسانی که جهانی شدن را با حفظ فرهنگ های بومی و قومی در تضاد دانسته و معتقدند از این رهگذر، فرهنگ های کوچک آسیب جدی می بینند.
افزایش وابستگی های جهانی، فشردگی فضا و زمان و در هم تنیدگی عناصر، توصیف کننده شرایط متکثر کنونی است و جهانی شدن را به مقوله ای مناقشه برانگیز مبدل ساخته است. اگرچه جهانی شدن با مباحث مرتبط در حوزه اقتصاد پا به عرصه ظهور گذارد، اما امروزه مراتب فرهنگ و عناصر غیرمادی جوامع بشری که نقش کلیدی در تعریف پیوستگی ها و جریانات جهانی دارند، بیش از مقولات اقتصادی در حوزه مباحثات جهانی، مورد توجه است. ویژگی های فرهنگی عموما شکل دهنده ملزومات محلی و منطقه ای اند و به این سبب است که می بایست گرایش های عملی گرانه را جزئی جدایی ناپذیر از فرایند جهانی شدن دانست. از دید بسیاری از صاحب نظران در تئوری های فرهنگی، در شرایطی که هنوز بسیاری از جوامع جهانی، مدرنیته را به طور کامل تجربه نکرده اند، این فرایند سبب شده تا گستره ای بی کرانه و متضاد از مقوله های سنت و مدرنیته در کنار یکدیگر قرار بگیرند و بعضا در کنار سایر نمونه ها، به حیات خویش ادامه دهند. در آثار هنری نظیر مجسمه سازی و معماری، هم گونه ای از فرم گرائی نو متاثر از تکنولوژی های نوین و پارادایم های میان رشته ای نظیر ریاضیات، روان شناسی و فیزیک پا به عرصه گذارده است و هم مفاهیمی جهان شمول و مرتبط با ماهیت یگانه انسانی و هم آثاری برگرفته از بینش های قومی و یا بومی ارائه شده اند. گستره معماری معاصر در سیلان میان مفاهیم جهان شمول و محلی، آشنا و غریب، انتزاع و روایتگری و فرم و معنی در تلاطم است و در پی شناخت جایگاه هایی برای بروز خلاقیت می باشد. این معماری در میان تفکرات متکثر، نیازمند انتخاب مسیری یگانه نیست. تنوع گرایش های فکری، زمینه حضور دیدگاه هایی متفاوت و متناقض و آثاری چندگانه را شکل داده است که طبقه بندی آن ها، نه تنها امری دشوار و شاید غیرممکن می نماید، بلکه کمکی نیز به درک صحیح از شرایط جامعه امروزی نخواهد کرد. معماری و هنر جهانی می تواند هنر همزیستی و شکل دهی به ترکیبی متنوع از دیدگاه های متفاوت باشد، همانگونه که جهانی شدن را می توان همبستگی تفاوت ها نامید، فرایندی که با تکثر سامان یافته و تفاوت ها در کنار احترام به مقوله های قومی و محلی، شرایط آفرینش و خلاقیت نوینی را ممکن می سازد و در نهایت به وحدت می رسد.
در شصت و دومین گفتمان هنر و معماری، که در شکل مناظره برگزار می شود، سرکار خانم مهندس خوبچهر کشاورزی و آقایان دکتر شهاب کاتوزیان، دکتر محمد عدالتخواه، مهندس کورش دیباج طباطبایی، مهندس فرخ محمدزاده مهر و شهریار سیروس سخن خواهند گفت که با نمایش فیلم همراه است.
زمان: چهارشنبه ۳ آبان ماه ۱۳۹۱ از ساعت ۱۶ الی ۱۹
مکان: موزه هنر امام علی (ع) – خیابان ولیعصر – چهارراه نیایش – بلوار اسفندیار – شماره ۳۵