به مناسبت سالگرد ثبت جهانی شوش
چون شوش؛ تمدنی بر فراز شهرهای زیر آفتاب است . شوش؛ کهن مرکز شهرنشینی در خاور نزدیک بوده است .
شوش در متون سومری و آشوری (بهویژه آشور بانیپال)، کتاب مقدس عهد عتیق (کتاب‌های استر و دانیال) و همچنین تاریخ نویسان یونانی (هرودوت، استرابو، آریان و پلی‌کلیتوس) ثبت شده است. شوش در شمارِ اندک محوطههای خاورمیانه است که در آن دو توسعه مهم اجتماعی و فرهنگی، یعنی شکل‌گیری حکومت‌های اولیه و شهرنشینی انجام گرفت. شوش گذشته از توالی طولانی و بیوقفه توسعه، از ۴۳۰۰ پیش از مـیلاد تا دوره ایلام نو (حـدود ۶۴۰ پیش از میلاد)، نخستین و بلند مرتبهترین کانون قـدرت و پایتخت شاهنشاهی ایلامی و هخامنشی نیز به شمار می‌آمد. ارزش ویژه شوش به پیشینه تاریخی آن در جایگاه یکی از کهنترین زیستگاههای شهری در جهان و یکی از پیش قراولان در نوآوری، در برنامهریزی و طراحی شهری به‌شمار میرود، همچنان که در هنر و معماری نیز چنین است. شوش بیش از پنج هزاره بر سر راه تمدن‌های مهم باستان در قلب منطقه غرب آسیا قرار داشته و به‌همین دلیل نقطه عطفی در تبادل دوسویه تأثیر فرهنگ‌های منطقه‌ای بر یکدیگر است. شـوش از نظر تنوع قومیتی و تعامـلات فرهـنگی و اقتصادی با دشـت بینالنهرین، درههـای میانکوهی زاگرس، سرزمین‌های کوهستانی فارس، سواحل جنوبی خلیج فارس و حتا مرکز فلات ایـران در خاورمیانه باسـتان بیمـانند است. محوطه باسـتانی شـوش شامـل چند ناحیه مشخص اسـت که امـروزه بقـایای آن به شـکل پشته‌های عظیم خاکی دیده می‌شوند. این پشته‌ها شامل تپه‌های آکروپل، آپادانا، شهر شاهی و شهر صنعتگران است. بقایای مجموعه شهر اسلامی شوش در دو پشته شهر شاهی و شهر صنعتگران وجود دارد. در این شهر اسلامی است که مدارک دال بر توسعه فرهنگ مادی اسلامی و تأثیر آن از فرهنگ مادی ساسانی کاوش شده است.
شوش نقشی کلیدی در ایجاد و فراگیری دانش‌های فنآورانه و هنری، مفاهیم طراحی شهری و معماری در کل منطقه، بهویژه در فلات مرتفع ایران بر عهده داشته است. از قـرن ششم پیش‌از مـیلاد شـوش در جـایگاه پایتخـت اداری و سـیاسی شاهنشاهی هخامنشی، بدعت‌گذار الگویی نوین در معماری تشریفاتی با تالارها و ایوان‌های ستوندار بود که تا به امروز تأثیر آن را می‌توان حتا در خانه‌های روستایی با ایوان‌های ستوندار مشاهده کرد. به گواه باستان شناسان و یافته هایی که در پایگاه جهانی شهر تاریخی شوش ثبت شده، دوران‌های باستانشناختی و تاریخی اصلی در شوش شامل شوش پیش از تاریخ (هزاره پنجم تا سوم پیش‌از میلاد)، دوره ایلامی (۲۶۰۰ تا ۵۳۹ پیش‌از میلاد)، دوره هخامنشی (۵۳۹ تا ۳۳۱ پیش‌از میلاد)، دوران سلوکی و پارتی (۵۳۹ تا ۳۳۱ پیش‌از میلاد)، دوره ساسانی (۲۲۴ تا ۶۳۸ میلادی) و دوران اسلامی (۶۳۸ تا ۱۲۱۸ میلادی) می شود. پرونده محوطه تاریخی شوش در سی‌ونهمین نشست کمیته میراث جهانی سازمان علمی، فرهنگی و تربیتی ملل متحد (یونسکو) که در جولای ۲۰۱۵ در شهر بن آلمان برگزاری شد ، به ثبت جهانی رسید. پرونده میراث فرهنگی شوش شامل کاخ آپادانا، کاخ شاوور، دروازه شرقی، هدیش، شهر پانزدهم، روستای هخامنشی، مسجد جامع شوش و مجموعه بناهای دوره اسلامی، تپه‌های آکروپول و قلعه فرانسوی‌هاست .در دویست و هشتادمین گفتمان هنر و معماری که به مناسبت سالگرد ثبت جهانی شوش برگزار می شود ، آقایان دکتر علی ایزدی ، دکتر محمد حسین ارسطوزاده ، دکتر علی اعطا و مجتبی گهستونی سخن خواهند خواهند گفت که با نمایش فیلم همراه است . مدیر پنل گفتگو آقای مهندس علیرضا قهاری هستند .
زمان : چهارشنبه ششم تیر ماه ۱۳۹۷ از ساعت ۱۵:۳۰ الی ۱۷:۳۰
مکان: موزه هنرهای دینی امام علی (ع) خیابان ولیعصر (عج) – بالاتر از ظفر – بلوار اسفندیار – شماره ۳۵
