به نسبت سهم بالای ساختمان در اقتصاد کشور، بودجه پژوهشی ان نزدیک به صفر است
به گزارش ایسنا سیدعلیرضاقهاری – رییس شورای راهبردی فناوری های نوین ساختمانی- در میزگردی خبری به مناسبت هفته ارتقای صنعت ساختمان از ۱۰ تا ۱۶ تیرماه اظهار کرد در حال حاضر مشکلاتی که در این بخش وجود دارد سبب شده نتوانیم همپای پیشرفت های جهانی در بخش ساختمان حرکت کنیم این در حالی است که کشور ما قدمت طولانی در معماری دارد. وی گفت: ارتقای صنعت ساختمان نیاز به زمان دارد تا به رشد و توسعه برسد و به همین منظور می توان از دوره دبستان آموزش در این زمینه را آغاز کرد تا دانش آموزان ما با این فرهنگ آشنا شوند و افتخار کنیم در این قرن از یک فرهنگ پیشرفته در عرصه ساختمان برخوردار شدیم.
رییس شورای راهبردی فناوری های نوین ساختمانی با اظهار گله مندی از بودجه پژوهشی در بخش ساختمان تصریح کرد: متاسفانه به نسبت سهم ساختمان در اقتصاد کشور بودجه پژوهشی ان نزدیک به صفر است. این در حالی است که برای ارتقای صنعت ساختمان معماری و سازه باید توجه ویژه ای به مقوله پژوهش داشته باشیم.
وی گفت: برای این امر نیز لازم نیست دولت هزینه زیادی صرف کند بلکه می تواند بخشی از عوارضی که از انبوه سازان گرفته می شود صرف پژوهش در ساختمان کند. وی با اشاره به اینکه برای ارتقا صنعت ساختمان یک دوره ۱۰ ساله برنامه ریزی شده است، خاطرنشان کرد: اگر دست اندرکاران این بخش با یکدیگر همکاری کنند می توان امیدوار بود پس از ۱۰ سال به صنعتی توسعه یافته در این بخش دست پیدا کنیم.
محمود گلابچی- استاد دانشگاه تهران و عضو شورای تدوین مقررات ملی ساختمان – نیز در این میزگرد گفت: صنعت ساختمان ده ها سال است که مورد توجه کشورهای صنعتی قرار گرفته اما در کشور ما به تولید ساختمان به مانند یک فرایند توجه نشده است، در واقع ما به ساختمان نگاه صنعتی نداریم که به همین دلیل امروز دچار چالش ها و مشکلات فراوان در این عرصه شده ایم.
وی با اشاره به اینکه در حال حاضر حدود هشت درصد تولید ناخالص ملی کشور در صنعت ساختمان قرار دارد، گفت: اگر عمر مفید ساختمان ها در کشور را ۲۵ تا ۳۰ سال فرض کنیم که عمر مفید ان در دنیا نزدیک به صدسال است، هر سال شش درصد از تولید ناخالص ملی کشور را از دست می دهیم.
گلابچی گفت: نزدیک به ۱۲ درصد از سرمایه های ثابت کشور در بخش ساختمان سرمایه گذاری می شود بنابراین اگر در یک فرآیند به این مساله توجه کنیم ضررهای بسیاری با توجه به پایین بودن عمر مفید ساختمان در کشور متحمل می شویم.
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد:
ماباید مهندسی ساختمان را به عنوان یک ضرورت نگاه کنیم و براین اساس از دانشجویان، استادان، مدیران سازمان های برنامه ریزی و قانون گذاری بخواهیم توجه ویژه ای به این امر داشته باشند و براین اسا می توان امیدوار بود تا سال ۱۳۹۷ که پایان برنامه ریزی ۱۰ ساله برای ارتقای صنعت ساختمان است از یک فرآیند صنعتی در بخش ساختمان برخوردار باشیم.
بهروز سرآبندی، رییس انجمن صنعتی تولیدکنندگان و فن آوران ساختمان نیز در این میزگرد با بیان اینکه صنعت ساختمان در کشور ما عقب افتاده ترین صنعت است گفت: در مقایسه با صنایع پتروشیمی و مخابرات فاصله زمانی بسیاری در سطح جهانی داریم و هنوز در صنعت ساختمان با روش های کهنه ۴۰ ساله ساخت و ساز می پردازیم
وی افزود: حتی از نظر تاسیسات ساختمانی از عقب افتاده ترین کشورهای جهان هستیم به طوری که ضریب صنعتی شدن ساختمان های کشور که یکی از نشانه های پیشرفت کشورهاست در ایران دو درصد است این در حالی است که در کشورهایی مانند ژاپن و کانادا این ضریب به ۸۰ درصد می رسد.
سرآبندی خاطر نشان کرد: امیدواریم با افزایش کیفیت ساخت و ساز و توجه به صنعتی شدن در پایان دهه ارتقا صنعت ساختمان این ضریب به ۲۵ درصد برسد.
وی گفت: یکی از دلایل عقب افتادگی در این بخش نداشتن برنامه مدون بر صنعت ساختمان کشور است که امیدواریم با داشتن طرح جامع صنعتی کردن ساختمان بتوانیم این مشکلات را برطرف کنیم.
شهریار یقینی- عضو شورای راهبردی فناوری های نوین ساخت- نیز در این میزگرد اظهار کرد: بحران مسکن موضوع روز مباحث فنی و اقتصادی دست اندرکاران ساخت و ساز و مدیران اجرایی است
روی آوردن به تولید صنعتی و انبوه سازی مسکن برای مهار بحران گرانی و کمبود مسکن یکی از راه کارهای پیشنهادی ارائه شده از سوی کارشناسان است.
وی افزود: برای آنکه به سمت ارتقا صنعت ساختمان حرکت کنیم باید نکاتی را مورد توجه قرار دهیم که می توان به هزینه تمام شده اجرای ساختمان که در حال حاضر تفاوت چشمگیری با قیمت فروش دارد اشاره کرد لذا پیش از هرگونه فعالیت فنی و مهندسی اتخاذ روش های مناسب اقتصادی برای کاهش قیمت زمین و متعادل کردن نسبت قیمت زمین به قیمت اجرای ساختمان می تواند تاثیر قابل ملاحظه ای بر بازار مسکن بگذارد.
یقینی افزود: اتخاذ تصمیم در این زمینه خارج از حوزه مهندسی ساختمان بوده و تلاش برنامه ریزان اقتصادی را نیاز دارد. انبوه سازی صنعتی ساختمان زمانی مفهوم واقعی خود را پیدا می کند که مجموعه ای از عوامل دخیل در ساخت و ساز تحت نظام هماهنگ در چارچوب مقررات و ضوابط خاص خود حاکم برتولید ساختمان باشد بر این اساس اصلاح ساختارهای مالی از مرحه تملک زمین تا فروش تولید فرآورده ها و مصالح ساختمانی براساس نظام مدولار، استانداردسازی فرآورده های ساختمانی، تبیین ساختار مهندسی و طراحی ویژه از جمله عوامل موثر بر تنظیم ساختار تولید صنعتی ساختمان و تشویق و ترویج آن است.
وی با اشاره به اینکه در حال حاضر بیش از ۹۸ درصد ساخت و سازهای کشور با روش های مقاومت انجام می گیرد، گفت: تشویق و توسعه فناوری های نوین برای اجرای ساختمانی که قابلیت استفاده در ساخت و سازهای متعارف را داشته باشند وضمن افزایش سرعت اجرا ایمنی را افزایش و هزینه ها را کاهش دهند در اقبال عمومی استفاده از این محصولات موثر بوده و بسترهای فرهنگی و فنی را برای تشویق و توسعه صنعتی سازی ساختمان را فراهم می آورد
یقینی در پایان خاطرنشان کرد: ارتقای صنعت ساختمان حاصل کار گروهی کارشناسان و برنامه ریزان مختلف خواهد بود وآنچه که می تواند این فرآیند را به نتیجه برساند مدیریت شایسته و متمرکز در مجموعه عوامل دخیل صنعت ساختمان واقتصاد است تا هماهنگی لازم را برای نیل به این هدف به وجود آورند.
منبع: روزنامه همشهری -فروردین ۱۳۸۵
تدوین و آماده سازی برای انتشار در وب سایت : شهره السادات عربشاهی
