شنیه هشتم تیرماه میزگردی مطبوعاتی به مناسبت هفته ی صنعت و معدن با حضور مفاخر معماری یاران در خانه هنرمندان برشا شد. در این جلسه ابتدا طبق روال همیشه مقدمه ای را جناب آقای مهندس علی رضا قهاری دبیر شورای راهبردی فناوری های نوین ساختمانی با این مضمون ارائه دادند:
صنعت ساختمان زیربنای بخش مهمی از اقتصاد کشور است. معماری ما دارای تکنیک و فناوری پیشرفته در زمان خودش بوده مانند برج طغرل در شهر ری که برای زمان سلجوقی است یا گنبد سلطانیه که در زمان خودشان از تکنیک پیشرفته ای بهره مند بوده است و این تکنولوژی منتقل شده به کشورهای دیگر و دیگر نه ما از تکامل یافته ی آن تکنولوژی ها استفاده کردیم نه کار جدیدی را ارایه دادیم و این کوتاهی از شخص ما نیست و به هر حال در هر دوره ای حاکمان ما و گردانندگان جامعه این دانش را از کسانی که صاحب امتیاز هستند بخواهند که بیایند و سرمایه گذاری کنند و برای نسل های آینده بر جای گذارند.
شورای راهبردی فناوری ای نوین ساختمان که در زمینه فناوریهای نوین ساختمان و مقاوم سازی و ارزان سازی و … کار می کنند در کلسات مختلفی که داشت به این نتیجه رسید که با صحبت هایی که حدود یک سال است در این زمینه انجام می شود نباید توقع داشت که ما خیلی زود به این نتسجه برسیم و این احتیاج به زمان دارد.
مسلماً متخصصان ما خیلی راحت می توانند همپای بالاترین متخصصان دنیا حرکت کنند اگر که فرصت های مناسب برایشان فراهم بیاید و بخش مورد نیاز برای پژوهش در صنعت ساختمان در بودجه ی کشور پیش بینی شود.
ما از دولت تقاضا داریم که به مسأله ی ارتقایصنعت ساختمانی چه در زمینه ی معماری و چه در زمینه ی سازه و چه زمینه ی استفاده از دانش روز ساخت و ساز توجه خاصی به این مقوله داشته باشد.
سخنران بعدی جلسه آقای دکتر محمود گلابچی، استاد دانشگاه تهران و عضو شورای تدوین مقررات کلی ساختمان و عضو شورای فناوریهای نوین ساختمان بودند که سخنان خود را به این شرخ ارایه دادند: در دنیا مفهوم صنعت ساختمان ده ها سال است که مورد توجه جوامع صنعتی و پیشرفته قرار دارد. ما در کشورمان تولید ساختمان را به عنوان یک صنعت نگاه نکردیم و برای همین امروز دچار چالش ها و مشکلات بزرگی شده ایم.
اگر ما به همین روش سنتی که در ساختمان سازی داریم ادامه دهیم به توجه به این که حدود ۸ درصد تولید ناخالص ما در صنعت ساختمان قرار دارد با توجه به این که عمر مفید ساختمان را ۳۰-۲۰ سال درنظر بگیریم (که باید چیزی حدود ۶۰ سال باشد) از آن ۹ در صد ناخالص هر ساله سه چهارمش را از دست می دهیم .
نزدیک ۹۲ درصد از سرمایه های ثابت کشور در حوزه ی ساختمان است و این را ما در یک فرآیند غیر صنعتی اگر بهش بپردازیم آثارش به لحاظ اشتغال، عدم پاسخ به نیازهای رئز افزون جامعه در بخش صنعت ساختمان برای جامعه ی ما آثار غیر قابل تحملی را به همراه خواهد داشت.
ما باید در زمینه ی صنعت و معدن آگاهی لازم را به جامعه بدهیم . از مدیران بزرگ و اصلی در جامعه تا مدیران میانی و حوزه های تخصصی در کشور و در جامعه حتی دانشگاه ها باید به این موضوع توجه کنند. امروز تولید صنعتی ساختمان یک نیاز برای پاسخ به اولین خواسته های مردم و جامعه می باشد.
پس از ایشان جناب اقای دکتر سرایندی، ریس انجمن تولید کنندگان و فناوران صنعتی ساختمان مطالب خود را فرمودند:
صنعت ساختمان در کشور ما عقب افتاده ترین صنعت کشور است. ما چه از نظر تجهیزات و چه از نظر سازه یکی از عقب افتداه ترین کشورهای جهان هستیم. یعنی ضریب صنعتی شدن ساختمان های کشور که یکی از نمودهای پیشرفت و اهیمت کشورهاست فعلا ۲ درصد است در صورتی که در کشور ترکیه ۴۰ درشد و در دبی ۹۰ درصد می باشد.
در کشورهایی مانند کانادا و ژاپن هم ۸۰ درصد است. ما امیدواریم با افزایش کیفیت ساخت و ساز و توجه به صنعتی شدن و با به استقبال رفتن دهه ی ارتقای صنعت ساختمان این ضریب را به چیزی حدود ۲۰ درصد-۲۵ درصد در طول ده سال برسانیم. ما امیدواریم با داشتن طرح جامع صنعتی کردن ساختمان بتوانیم به این کمبود جواب بدهیم.
بعد از آقای مهندس شهریار یقینی،مدیر عامل مهندسان مشاور ارگ بم کرمان و عضو شورای راهبردی فناوری نوین ساختمان تقاضا شد تا سخنران خود را بیان کنند.
در خصوص ارتقای صنعتی ساحتمان با چندفاکتور مواجه هستیم که عبارتند از:
۱-ضرورت برای کاهش قیمت ساختمان و ارزان سازی است. در شرایط بسیار مطلوب هزینه ی تمام شده ی اجرای ساختمان در حال حاضر در شهری مثل تهران نسبتا به قیمت فروش ان در حدود ۱۰ برابر اختلاف وجود دارد. و این اختلاف ناشی از فعالیت مهندسی نیست بلکه ناشی از فعالیت های اقتصادی است و طبیعتاً با انجام صنعتی سازی ساختمان این قیمت در حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد می تواند کاهش پیدا کند.
به همین دلیل نیاز واقعی در بازار برای استفاده از صنعتی سازی ساختمان ضعیف می شود. زمانی می توانیم روی این موضوع بیشتر کار کنیم و اهمیتش در بازار مشخص شود که بتوانیم یک نسبت منطقی بین قیمت فروش وقیمت تمام شده داشته باشیم.
۲-یک صنعت زمانی می تواند شکل بگیرد که مجموعه ای از عوامل دخیل در ساخت و ساز تحت نظامی هماهنگ و در چهارچوب مقررات و ضوابط خاص خود حاکم بر روند تولید ساختمان باشد.
اصلاح ساختارهای مالی از مرحله ی تملک زمین تا فروش، تولید فراورده ها و مصالح ساختمانی براساس نظام مدرلار، استانداردسازی فراورده های ساختمانی، تبیین ساختار مهندسی و طراحی ویژه و … از جمله عوامل مؤثر در تنظیم ساختار تولید صنعتی ساختمان، تشویق و ترویج ان می باشد.
۳-استفاده از ساختمان های متعارف: ما در صورتی که بتوانیم اجزای ساختمانی صنعتی را داشته باشیم که در یک نظام مدرلار و هماهنگ باهم مچ شوند می توانیم بازار نیاز به صنعتی سازی در ساختمان های متعارف هم داشته باشیم . در این صورت امکان پیشرفت این سیستم بسیار بیشتر خواهد بود.
۴-ما برای اینکه بتوانیم به نتیجه ی مثبتی برسیم پیشنهاد شده که ما مرکزی به نام مرکز راهبردی توسعه و ترویج صنعتی سازی ساختمان تشکیل بدهیم.
این مرکز در طی دوره ی ده ساله فعالیت هایی را می تواند داشته باشد برای تشریح، توسعه و معرفی سیستم های نوین صنعتی در ساختمان و مسکن، انجمن صنفی انبوه سازان مسکن، انجمن صنفی تولیدکنندگان و فرآوردگان صنعتی ساختمان، عضو علمی و فناوری نوین دانشگاه تهران، وزارت مسکن و شهرسازی، صنایع، سازمان نظام مهندسی و سایر کارشناسان ذیربط باشد.
وظایف مرکز راهبردی توسعه و ترویج صنعتی سازی ساختمان عبارتند از:
۱-تبلیغ و تشویق عمومی
۲-معرفی تکنولوژی های نوین
۳-هدایت خدمات مشاوره برای سرمایه گذاران و تولیدکنندگان و سرمایه گذاران ساختمان برای چگونگی استفاده از فناوری های نوین در طرح های انان.
۴-ایحاد ارتباط بین واحدهای تولیدی و تحقیقاتی با نهادها و سازمان های دولتی.
به این ترتب این مرکز می تواند پل ارتباطی باشد بین صنعتگران و تولیدکنندگان با مردم و استفاده کننده.
سخنران بعدی این میزگرد جتاب آقای میلانی، کارشناس اقتصادی بودند:« ارتقای صنعت ساختمان یک مقوله ی کیفی است که در کار کمیت مورد نیاز ان چشم انتظار یک تحول تاریخی است. در این مقوله دو شاخصه ی سبک سازی و مقاوم سازی بیش از هر چیز دیگر ضروری است.
در کشورهایی که ۷۵ درصد خاک ان بر پهنای زلزله است و نیاز تقاضای معرفی ان برای دو سال آینده ۱۵ میلیون واحد مسکونی استف سبک سازی و مقاوم سازی که در متن خود سرعت و کاهش هزینه های اجتماعی را در بر دارد یک ضرورت است چرا که انجام این کار با استفاده از شیوه های سنتی و اتلاف اب و خاک و انرژی، قطار توسعه ی اقتصادی را از تک و تا خواهد انداخت.
یک تجربه ی علمی به ما می گوید که یک دیوار ساخته شده از مصالح نوین ساختمانی به قطر ۲۰ سانتی متر از نظر مقاوم سازی و عایق بندی برابر با دیوار بتنی به قطر ۱۲ سانتی متر است. به راستی ساخت این دیوار ۲۰ سانتی متری که عمدتاً از مشتقات پتروشیمی است در کشور ما مزیت مطلق را دارد یا دیوار ۱۲ متری ساخته شده از سیمان و شن و ماسه؟
با توجه به نقش ۱۵ درصد صنعت ساختمان در اشتغال و سهم ۸ درصد آن در تولید ناخالص مالی و ا توجه به اینکه ۵/۱۲ درصد از سرمایه ثابت کشور به وسیله ی صنعت ساختمان شکل می گیرد به خوبی می توان سودآوری مالی هنگفت ماشی از ارتقا و بهره وری در این صنعت را دریافت.
تخریب محیط زیست و اتلاف نیمی از ۲۰ درصد انرژی استحصالی کشور در ساختمان تاراج امیدهای کودکانمان است.»
خانم مهندس انوشه منصوری سخنران آخر این نشست بودند که به ان شرح مطالب خود را ارائه دادند: در گذشته اینگونه برداشت می شد که با به وجود آمدن صنعت ساختمان سازی خانه ها تبدیل می شود به سلول های امن و کانکس هایی که در کنار هم قرار می گیرند و دیگر معماری از دست رفته ولی هم اکنون همانطور که خودمان را باور کردیم، دیگران هم گفته های ما را باور کرده اند.
ما دیگر امروز با جرأت می گوییم که می خواهیم ارتقای کیفی صنعت ساختمان را بالا ببریم . امسال اقبال دیگری که داشتیم این بود که رهبر کشورمان هم امسال را به نام سال نوآوری و سکوفایی نامگذاری کردند که بخشی از کار ما هم نوآوریست و حتما در پشت ان شکوفایی هم داریمو نیز به فاصله ی ۲۰ روز از سالگرد افتتاح بنیاد مسکن انقلاب اسلامی دیدیم که رییس جمهورمان هم اعلام کردند که امسال نهضت مسکن سازی به روش نوین ساختمانی راه اندازی می شود و بعد هم که از آقای فاطمی اقدار ریاست محترم مرکز تحقیقات مسکن و ساختمان شنیدیم که فرمودند امسال را باعنوان سال صنعتی سازی ساختمانی اعلام می کنیم که ایشان پارسال در طی ۴ ماه بیست صنعت نوین ساختمانی را تأییدیه دادند که این یک انقلاب بود در این سازمان و تا کنون به ۲۵ مورد رسیده است.
کم کاری که ما در این زمینه داشتیم این بوده که ما بیشتر تخصصی و با خود در این زمینه صحبت کردیم نه با عموم مردم و ما باید این مرد را از دبستان در دروس جا بیندازیم.»
منبع: روزنامه مناقصه و مزایده-تیر ۱۳۸۷
بررسی و نوشته: زینب محمودی کاشانی
تدوین و آماده سازی برای انتشار در وب سایت : شهره السادات عربشاهی
