اصولا جهانی شدن با اصل تنوع و کثرت متناقض است .تنوع و کثرت در همه ی زمینه ها در طبیعت وجود دارد و لازمه ی بقااست:همینطور در روحیات و سلایق مردم و نیاز های انسان متناسب با محیط و جغرافیای زیست ، سوابق تاریخی و غیره شان.
هرچند در معماری بایستی حداقل استانداردهایی محلی ، منطقه ای و جهانی تعریف شود که لازم الاجراء یا تشویقی باشند. این استانداردهای شامل ،حداقل فضای سبز و نیاز های دیگر مثل پیاده رو،خیابان و امثال این ها برای هر واحد مسکونی باشد.
به هرحال همانطور که گفته شد این استاندارد ها باید حداقلی باشند نه کلی و همه جانبه و توسط جمع معماران ، جامعه شناسان ومردم شناسان تعریف شوند وگرنه توسط فرهنگ تولید انبوه وسود آوری بیشتر در سایه تولید انبوه تعریف خواهد شد.
معماری در گذشته بر اساس نیاز ها ونیز امکانات هر دورانی بوجود می آمد.اما امروز در اثر پیشرقت تکنولوژی امکانات قابل ملاحظه ای بوجود آمده است که نیاز های واقعی را در سایه قرار داده و بطور افسار گسیخته ای در جهت سود آوری رقابتی و حتی ایجاد نیاز های مصنوعی قرار دارد.
از خطر تکنولوژی بایستی آگاه بود.هرچند تکنولوژی می تواند در جهت ایجاد امکانات بیشتر بسیار مفید باشد ولی این خطر نیز وجوددارد که به دنبال سود های کلان همه چیز را در جهت جهانی شدن و تولید انبوه دیده شود. وزمانی برسد که تولیدات تکنولوژی افسار گیسخته چون انبوهی زباله روی دست انسان ها بماند که در این صورت باید برای ازبین بردن این تولیدات فکر کنند.
یکی از معایب جهانی شدن که بعضا جزو مزیت های آن گفته می شود رقابتی بودن تولید است که در نتیجه اگر تولید کننده ای درنظر داشته باشد تولید خود را براساس نیاز های واقعی مردم انجام دهد ونه براساس رقابت و سود،قطعا” متضرر خواهد شدو بایستی کنار برود.
بر این اساس بعضی از نظریه پردازان معتقدند که این چرخه تولید و جهانی شدن جبری است وقطعا منجر به تخریب جهان خواهد شد، اما برخی دیگر که خوش بین ترند معتفد هستند که راه حل مسائله همان جهانی شدن است اما جهانی شدن را طور دیگری باید تعریف کرد
. آنهامی گویند تعریف جهانی شدن را بایستی فیلسوفان کاربردی ، مردم شناسان و جامعه شناسانی که دغدغه انسان و محیط زیست رادارند طی جلسات جهانی تعریف کنند ونه سرمایه داران معتقد به اصالت رقابت .
با پوزش از اینکه مقاله ام را خیلی خلاصه نوشته ام وفقط به اشاراتی اکتفاکردم ، امید وارم در فرصت های دیگر بتوانم مسئله را بیشتر باز کنم.
مهندس مرتضی غفاری پور
