چهل و هفتمین گفتمان هنر و معماری
آنچه به دست انسان ساخته می شود، جلوه هایی از نگرش او به جهان هستی و مبین توان فکری و ساختار فرهنگی – اجتماعی افراد آن جامعه می باشد. این که خلق فضای معماری می تواند منشاء طبیعی یا مافوق طبیعی داشته باشد، در هر حال خارج از تاثیر محیط اطراف و اقلیم جغرافیایی انسان نیست، چون آن که در بررسی معماری یک بنا نیز می توان به جهان بینی طراح آن در حجمی از آرایش فضا به گونه ای پی برد. فضائی که گاه تجلی نمادین این جهان است و گاه دنیا را محلی گذرا و واسطه ای برای رسیدن به مرتبه ای والاتر به منظور وصول به آرامش درونی می داند.
معماری برخاسته از اندیشه دینی، مختص به اسلام نبوده و در سایر ادیان الهی – آسمانی نیز موارد مشابه آن را می توان مشاهده کرد. بسیاری از این اصول به عنوان سمبول وارد آثار ساخته بشری شده و از آن ها به عنوان استدلالی برای توجیه اتحاد فلسفه دین با معماری استفاده می شود.
ویژگی بدیعی که این هنر به تمام معانی صاحب آن است، درک نظم و تعادل موجود در هستی و حتی ماسوای آن برای انسان می باشد که در زیباترین شکل ممکن خلق می گردد و به خاطر عدم امکان تلقی جدائی دین و دنیا، با همه ابعاد متافیزیکی اش در هر گوشه زندگی، در هر مکان و هر وسیله و ابزار آلاتی، در مقابل دیدگان حاضر می شود. در اندیشه دینی، انسان یک موجود عاقل و شناسای وجود است و هنرمند (معمار) می تواند تمام نیازهای این انسان معنوی را تشخیص و به آن ها پاسخ دهد. قوانین هنری خارج از قوانین هستی نیست. هستی دارای اصول و مبادی است و فهم این اصول و مبادی (حکمت)، هنرمند را قادر می سازد تا با معرفت و شهود عقلانی از هستی، این اصول را در هنر خویش متجلی کند و همچنانکه حکمت الهی در هنر تجلی دارد، هنرمند نیز می تواند مبادی هستی و وجود در فضایی که تجسم می کند، نشان دهد. بدین لحاظ جدایی معماری از حکمت یا همراه بودن معماری با حکمت، در سبک بیان معماری بسیار موثر است. بارزترین ویژگی این نوع از فضا، توسعه یافتگی آن در روشنای دریچه های گشوده شده روح می باشد. هنر معماری در دنیایی که فنا و زوال، شاخصه اصلی آن است، ابدی است. در این دنیای پر از تکثر، این نوع از جهان بینی است که در بحث و جستجوی از توحید و یگانگی خداوند، به آرامش و نورانیت و نیز به ترقی و پیشرفت می رسد و عقل و دل در روشنای دو نور (وحی و الهام) به یکدیگر ختم می شوند.
در چهل و هفتمین گفتمان هنر و معماری پیرامون فضای برخاسته از اندیشه دینی و چگونگی ظهور و وصول متن زندگی به ماوراءالطبیعه و ماوراءالطبیعه به زندگی بشری، آقایان دکتر محمدمنصور فلامکی، دکتر حسن بلخاری، دکتر پیروز حناچی، محمدعلی مرادی، شهریار سیروس، مهندس امید جوانبخت و خانم مهندس ساناز افتخار زاده سخنران خواهند بود که با نمایش فیلم همراه است.
زمان: چهارشنبه ۱۴ تیر ماه ۱۳۹۱ از ساعت ۱۶ الی ۱۹
مکان: موزه هنر امام علی (ع) – خیابان ولیعصر – چهارراه نیایش – بلوار اسفندیار – شماره ۳۵
