پیش درآمدی بر هم اندیشی “حافظه تاریخی تهران”

پیش از پیدایش خط، اطلاعات بشر به صورت شنیداری بود و انسان ها، اطلاعات را از طریق زبان و شنیدار به یکدیگر منتقل می کردند، امروز حافظه پژوهی و تکیه بر اطلاعات شنیداری، نوعی از شیوه های پژوهش تاریخ است و می تواند بخش مهمی از شناخت و معرفی فرهنگ و دانش بشری باشد. حافظه پژوهی به عنوان منبع مهم انتقال اطلاعات دانش، مورد بهره برداری قرار می گیرد و متن تاریخ را مبتنی بر گفت و گو، دیالوگ، مباحثه و مناظره به دست می دهد.

مطالب مرتبط:

پیش درآمدی بر هم اندیشی “منظر فرهنگی تاریخی بوشهر” پیش درآمدی بر هم اندیشی “تجربه تهران” پیش درآمدی بر هم اندیشی “پیچیدگی ها تضاد تهران”