هفتاد و چهارمین گفتمان هنر و معماری
رشد و توسعه هر جامعه متناسب با بکارگیری توانائی های موجود در آن جامعه است، یکی از راه های تحقق این رشد، تامین بستر کالبدی مناسب برای حضور فعال افراد و ایجاد فرصت های مساوی برای اقشار مختلف در دسترسی به امکانات و فضاهای عمومی شهری است. بنا بر آمار سازمان ملل متحد، ۱۰درصد از جمعیت جهان، با گونه ای کم توانی جسمی – حرکتی مواجه هستند و به دلایل متفاوتی مانند جنگ، زلزله، تصادف، بیماری، این آمار سیری فزاینده در جوامع شهری دارد. علاوه بر این گروه های دیگری که به دلایلی موقتا دچار محدودیت حرکتی می شوند نیز در جامعه زندگی می کنند که به دلیل مشکلات و موانع موجود، امکان حضور مستمر و عادی خود را در محیط شهری از دست می دهند.
یک تعریف از شهر سالم (در مقابل شهر معلول) بیانگر این است که این شهر برای نیازهای همه شهروندان و از هر طیفی پاسخی مناسب یافته است. از کودکان و سالمندان و کم توانان و ناتوان جسمی گرفته تا افراد معمولی و تندرست. شهر سالم شهری است که شبکه های شهری، اجتماعی، فرهنگی و ارتباطی آن برای همه ساکنین اش تعریف شده است و هیچ کس با هیچ ویژگی خاص از دایره این تعریف خارج نیست. دسترسی افراد توان یاب به شهر و برقراری ارتباط مستقیم است که آنان را در شرایطی مساوی با دیگران قرار می دهد و حضور در اجتماع، بروز احساسات و نگرش های مثبت ایشان را در پی دارد.
طبیعی است که وظیفه مدیریت شهری نیز بسیار گسترده تر از آن اقداماتی است که امروزه به آن می پردازد. مدیران شهری در نیکبختی یا خوشبختی و رفاه و سلامت شهروندان نقش موثری دارند. سازماندهی کالبدی و اجتماعی شهر، بر اساس حس اعتماد و انصاف و عدالت، می بایست در اولویت وظایف ایشان قرار گیرد. اگر چه در شهرهایی که روند شهرسازی با منافع اقتصادی شکل می گیرد، بالا نگاهداشتن و ارتقای استاندارد های زندگی به ویژه برای معلولین ممکنست پرهزینه به حساب آید. با این حال مدیریت شهری با تجهیز خود به نیروی انسانی کارآمد و برنامه ریزی مجددانه برای ارتقای سطح بهداشت جسمی و روانی مردم شهر می بایست پاسخگوی مسئولیت های خود به این اقشار آسیب پذیر باشد.
نگاهی اجمالی به وضعیت موجود معابر، فضاهای عمومی و ساختمان های اداری در شهرها نشان می دهد که علیرغم برخورداری از امکانات مالی مناسب کشور، نتوانسته ایم در حق این قشر از جامعه کارهای لازمه را انجام دهیم. به گونه ای که این گروه به مرور ناتوانی خود را مهمترین عامل در بروز مشکلات زندگی می پندارند. مشکلی که پیش از آن که به خود فرد مربوط باشد به معلول بودن شهر ارتباط پیدا می کند.
شصت و هشتمین گفتمان هنر و معماری (که به علت تعطیلی تهران در ۱۵آذرماه به روز ۲۷ دی ماه موکول گردیده است) به گفتار پیرامون مناسب سازی فضاها و کالبد شهرها اختصاص دارد و در آن خانم ها دکتر شهلا اعزازی، دکتر محبوبه خلوق و آقایان دکتر نصر اله پرنگی، دکتر مجید ابهری و دکتر محمدمهدی محمودی سخن خواهند گفت که با نمایش فیلم همراه است.
زمان: چهارشنبه ۲۷ دی ماه ۱۳۹۱ ساعت ۱۶ الی ۱۹
مکان: موزه هنرهای دینی امام علی (ع) – خیابان ولیعصر – چهارراه نیایش – بلوار اسفندیار – شماره ۳۵
کتاب راس ساعت ۱۶ توزیع می گردد.