لوگو-انجمن مفاخر معماری ایران-بلاگ

یکصد و هشتمین گفتمان هنر و معماری

صفت پر فراز و نشیب را شاید به بیش تر ادوار تاریخی ایران بتوان اطلاق کرد، ولی دوره ۱۴۰ ساله حکومت تیمور و جانشینان او (۷۷۱-۹۱۱ ه.ق) به گونه ای نمایان، واجد این توصیف است. آغاز این دوره با یورش های تیمور و خون ریزی های هولناک سپاهیان او همراه شد و یک قرن زمامداری فرزندانش آکنده از جدال ها و کشمکش های است که تاریخ ایران نظیر آن را کمتر بیاد دارد.
اما به این صفت باید ویژگی مهم دیگری را هم افزود. تناقض در رفتار شاهان و شاهزادگان چنان دیده می شود که گوئی ایشان شخصیت هایی دوگانه دارند. از یک سو در کسب قدرت از هیچ جنگ و کشتار ابائی نداشتند و از سوی دیگر در حمایت از هنرمندان و نویسندگان و تکریم اهل علم و ادب، نهایت کوشش خود را به کار می بردند و مهم تر از آن که اغلب زمامداران تیموری، خود از علم و هنر بی بهره نبودند. در این دوره، هنر در شاخه های گوناگون خود، به رشد و کمال رسید. در نقاشی، مکتب هرات پدیدار گشت و از بین هنرمندان بسیار این دوره، کمال الدین بهزاد که او را بزرگترین نقاش تمدن اسلامی می دانند. نگارگری ایرانی را به اوج خود رساند. سبک معماری تیموری با مشخصه های آشنای خود، توسط معماران برجسته ایرانی و دیگر کشورها، از همان دوره تیمور و از سمرقند آغاز شده بود. از قوام الدین شیرازی نام آورترین معمار این عصر، مسجد گوهرشاد در حریم حرم رضوی (ع) از نمونه شاهکارهای معماری این دوران در ایران امروزی باقی مانده است. اما آثار معماری باقیمانده در ازبکستان و افغانستان به ویژه در سمرقند، بخارا و هرات، شکوه و عظمت هنر این دوره را آشکارتر می سازد. میراث هنری تیموریان، آنچنان پرشکوه و استوار است که پژوهشگران هنر، این دوره را که صاحب سه مرکز پر رونق هنری (هرات، شیراز و تبریز) است، اوج شکوفایی هنر می دانند.
در این عصر هنرهای زیبا، چون نگارگری، خوشنویسی، صحافی و جلد سازی و هنر معماری چنان بنیان مستحکمی یافت که دوران صفویه را دنباله روی این عصر می شمارند. اشتیاق تیمور به ساخت بناهای باشکوه و اصرار وی بر اعزام معماران چیره دست از سرزمین های تسخیر شده، موجب شد هنر معماری از روزگار خود تیمور، رونق و جلوه خاصی بیابد. بویژه در سالهای پایانی عمر به حد توهم آمیز به احداث کاخ ها و باغ های مجلل علاقه نشان می داد. ناگفته نماند که در این ایام میل به جنگ و خونریزی و فتوحات بیشتر هم کماکان در او زنده بود. از میراث معماری تیموریان (باقیمانده در ایران)، علاوه بر مسجد گوهرشاد می توان از مدرسه غیاثیه خرگرد، مجموعه امیرچخماق یزد، مدرسه پریزاد، مدرسه دودر، زیارتگاه مسجد مولانا و … نام برد.
در یکصد و هشتمین گفتمان هنر و معماری، که به همت موسسه مطالعات میراث مشترک سرزمین، به هنر عصر تیموری اختصاص دارد خانم مهندس نسیم ایرانمنش و آقایان دکتر حسین سلطان زاده، شهریار سیروس و مهدی مقیسه سخن خواهند گفت که با نمایش فیلم همراه است.

زمان:چهارشنبه ۲۰ آذر ماه ۱۳۹۲ از ساعت ۱۶ الی۱۹
مکان:موزه هنرهای دینی امام علی(ع )-خیابان ولیعصر-چهارراه نیایش -بلوار اسفندیار-شماره ۳۵
کتاب راس ساعت ۱۶ توزیع می گردد.