یکصد وبیست و دومین گفتمان هنر و معماری
هزاره سوم، در پهنه گیتی، در شرایطی شروع شد که به طور همزمان نیمی از جمعیت جهان، مراسم آن را از تلویزیون ها دیدند. امروز بیش از چهار میلیارد نفر به ماهواره ها دسترسی دارند، قدرت تکنولوژی برای تقویت تخیل و تجربه به قدری زیاد است که ما از تاثیر آن، دچار سردرگمی و حیرتیم. ما علاوه بر وقایع ورزشی بین المللی، می توانیم جنگ ها، زمین لرزه، قحطی و فقر بشریت را با فشار یک دکمه ببینیم. با اینحال، تعجب آور آن که ما در همان زمان نمی دانیم که برای این وقایع چه پاسخی داریم، اگر که پاسخی باشد! با فرض اینکه بخواهیم پاسخی دهیم، همه اطلاعات جهان الزاما، کمکی به ما نمی کند.
آیا این شاهراه ارتباطی عالم گیر، ما را به عنوان یک گونه، به یکدیگر نزدیک تر کرده یا دورتر؟
آیا فرصت ارتباط پیشرفته در سطحی خصوصی، از طریق تلفن، اینترنت، تلویزیون و پست الکترونیکی، باعث افزایش همدلی ها و روابط صمیمانه تر شده است؟ آیا ما در سطح محلی، در زندگی روزانه مان نسبت به نیازهای کسانی که در اطرافمان هستند کم و بیش حساس هستیم؟ و آیا این شاهراه ها ما را در مورد ارزش ها و معیارهایمان، هدایتی مسئولانه دارند؟
پاسخ های ما به عنوان افرادی متاثر از ارزش های جمعی فرهنگی که در آن زندگی می کنیم تا چه حد است و چقدر از این ارزش های جمعی ما را در ارائه این پاسخ ها محدود یا حمایت می کند؟ آیا اجماع کافی درباره جوهر مجموعه از ارزشهایی که یک نقطه اتکای محکم برای حمایت از نسل های آینده داشته باشد، وجود دارد؟
در این میان معماران و برنامه ریزان فضاهای آموزشی با طراحی کالبد مدارس تا چه میزان می توانند به سوالات جامعه شناسان و مربیان و والدین در رویارویی کودکان مان با جهان آینده پاسخ دهند.
در یکصد و بیست و دومین گفتمان هنر و معماری پیرامون مدارس فردا، خانم مهندس خوبچهر کشاورزی و آقایان دکتر فرخ باور، دکتر داریوش زمانی، دکتر محمدمهدی محمودی و مهندس بهروز مرباغی سخن خواهند گفت که با نمایش فیلم و پرسش و پاسخ همراه است.
زمان:چهارشنبه ۴ تیر ماه ۱۳۹۳ از ساعت ۱۷ الی ۱۹:۳۰
مکان:باغ موزه قصر ، خیابان دکتر شریعتی ، خیابان استاد مطهری شرقی
کتاب راس ساعت ۱۷ توزیع می شود.
