برگزاری سمینار آسیب‌شناسی و مرمت بناهای تاریخی
موج – شناخت وضعیت موجود، انطباق با استانداردهای بین‌المللی، حفظ اسناد، ناکارآمدی نگرش موزه‌ای به بناهای تاریخی شهرها و فشار سرمایه و بازار در تخصیص منابع مورد نیاز برای حفظ ابنیه از نقاط قوت و ضعفی است که در نشست آسیب‌شناسی و مرمت بناهای تاریخی به بحث گذاشته می‌شود.
به گزارش خبرگزاری موج، سمینار آسیب‌شناسی و مرمت بناهای تاریخی با هدف رسیدن به استانداردهای بین‌المللی در مرمت آثار و ابنیه تاریخی ایران در حالی توسط انجمن مفاخر معماری ایران برگزار می‌شود که قرار است در این برنامه دکتر محمد منصور فلامکی، مهندس فرامرز پارسی و دکتر علی مختاریان سخنرانی کنند.
این نشست و سمینار پژوهشی که به همت میراث مشترک مطالعات پایه سرزمین در روز چهارشنبه، ۷ مرداد، در باغ موزه قصر برگزار می‌شود به پرسش‌های پیرامون راهکارهای شناخته شده و ضرورت نگاه به آنچه پیش‌روی حفاظت از ابنیه تاریخی قرار دارد می‌پردازد.
دبیری پنل را نیز مهندس سید علیرضا قهاری رئیس انجمن مفاخر معماری ایران بر عهده دارد. به گفته قهاری، فیلم مستندی نیز از مرمت آثار تاریخی به اجرا درمی‌آید.
سید علیرضا قهاری رئیس انجمن مفاخر معماری ایران در بیان ضرورت‌های برگزاری این نشست‌ها و تأثیری که بر ابنیه تاریخی می‌گذارند، گفت: سیاست‌گذاری کلان در این بخش مستلزم شناخت وضعیت موجود است و این وضعیت نیز در گفتگو و بررسی‌های کارشناسان نمود پیدا می‌کنند.
با این دیدگاه، بناهای تاریخی ۱۰۰ ساله در تهرانی که ۲۰۰ سال قدمت دارد به عنوان میراث فرهنگی دوران معاصر به شمار می‌آیند و باید در حفظ و نگه‌داری آن‌ها کوشید. به همین نسبت سایر ابنیه در شهرهای با قدمت بیشتر نیز مستلزم توجه به ویژگی‌های مختلفی از این دست هستند.
رئیس انجمن مفاخر معماری ایران موفقیت در زمینه مرمت را وارد کردن نگاه جامعه‌شناسانه و نه صرفا اقتصادی به ابنیه دانست و خواستار تدوین مصوبه‌ای در این رابطه شد.
بر اساس این گزارش در مقدمه برگزاری این نشست و سمینار آمده است: ضرورت تدوین معیارهای مدون و چارچوب‌های از پیش تعیین‌شده که بتواند فعالیت‌های حفاظت، مرمت و توان‌بخشی اماکن تاریخی را در مسیر درست هدایت کرده و از اتلاف منابع، اعمال سلیقه‌های بی‌قاعده و بالاخره، ایجاد آسیب‌های جبران‌ناپذیر ممانعت کند، یکی از مهم‌ترین اهداف اسناد و منشورهای مختلف بین‌المللی است.
وظیفه این اسناد که توسط مجامع و نهادهای تخصصی تدوین می‌شوند، اطمینان از مسیر درست فعالیت‌های علمی، آموزشی و حرفه‌ای بوده است.
در ادامه آمده است: در کشور ایران، از بدو تأسیس نهادهای نوین متولی امر حفاظت از اماکن و آثار فرهنگی و تاریخی، تعیین معیارهای بومی متعلق به شرایط مکانی و زمانی سرزمین ایران، بر اساس ویژگی‌های هنری، تاریخی و فرهنگی آثار، یکی از آرزوهای دیرینه فعالان این عرصه بوده است.
این امر به دلایل مختلف از جمله وسعت آثار، کمبود منابع مالی و انسانی و بروکراسی فراگیر، معطل مانده، در عین‌حال باید توجه داشت که کشور ایران به عنوان یکی از اعضای مهم صاحب تاریخ و فرهنگ در جهان، غالب منشورها و اسناد بین‌المللی حفاظت را به صورت رسمی پذیرفته و عمل بدان‌ها را بر خود فرض دانسته است.
از دیگر موضوعاتی که مدنظر کارشناسان حوزه مرمت است تغییرات مستمر و تحول اسناد است که خود بیانگر ضرورت پالایش بی‌وقفه و پویای نگاه جهانی به مقوله حفاظت و مرمت اماکن تاریخی به شمار می‌آید.
سیر این اندیشه‌ها از نگرشی حفاظتی به کاربردی، از کالبدی صرف به توجه به سویه‌های غیرمادی و از یکسان‌نگری به سمت تأکید بر تفاوت‌ها و گوناگونی فرهنگی سیر می‌کند.
به گفته رئیس انجمن مفاخر معماری ایران، ناکارآمدی نگرش موزه‌ای در خصوص حفاظت از اماکن تاریخی و تعدد سلیقه‌ها و روش‌ها، نبود استانداردهای فنی مورد وفاق و حتی نبود مفاهیم مشترک و یکسان میان اهل‌فن، هم در عرصه دانشگاه و هم در حوزه اجرایی، مشکلات متعددی را سبب شده است.
تک‌بناها که طیف وسیعی از ساختمان‌های کوچک و بزرگ با عملکردهای متفاوت را در برمی‌گیرد، بنابر ضرورت و تغییر شرایط اجتماعی، کارکرد اصلی خود را از دست می‌دهند و متروک می‌شوند.
فشار سرمایه و بازار، ناتوانی در تخصیص منابع مورد نیاز برای حفظ بناها و حجم عظیم میراث تاریخی کشور، هر یک عاملی است بر اثبات آن‌که حفاظت و مرمت نمی‌تواند به تنهایی ضامن بقای آثار و دارایی‌های غیرمنقول (اعم از یادمان‌ها، ساختمان‌ها، محوطه‌های باستانی و منظرهای تاریخی) باشد.
شایان ذکر است این سمینار روز چهارشنبه، هفتم مرداد، در باغ موزه قصر و از ساعت ۱۶ آغاز می‌شود.
