یکصد و نودمین گفتمان هنر و معماری
معلولیت مقولهای است آشنا و محتمل. همه انسانها در طول دوران تغییر پذیر زندگی خود نوعی از معلولیت را تجربه میکنند. خواه از نوع موقت و خواه دائمی. اما همگان حق استفاده از محیط و امکانات محیطی که در آن زندگی کنند، با هر سطح توانایی را دارا میباشند و حال تنها نوعی از معماری پاسخگوی نیازهای بشر در شرایط معلولیت است که در فرایند طراحی بگونهای فراگیر و دسترس پذیر طراحی شده باشد.
در کمتر از نیم قرن اخیر این مساله در جهان مورد توجه طراحان قرار گرفته است و راهکارهایی در باب معماری در راستای تامین حقوق شهروندی تنظیم شده است. در این باب سازمان ملل نیز اقدام به باز تعریف مولفههای شهر پایدار نموده است.
در این نشست با هدف تاکید بر حساسیت و اهمیت این مساله در باب طراحی ساختمانها و فضاهای شهر به راهکارهایی در تجربیات خارجی در این زمینه خواهیم پرداخت. و نمونههای فضاهای عمومی را از منظر معلولین بررسی خواهیم کرد. استفاده از گروههای هدف متخصص در این زمینه راهکاری در تحقق بخشی به مطالعات، طراحیها و نظریه پردازی هاست.
در ادامه، به مروری مختصر پیرامون نظریهها و روشهای مطرح و آزموده شده در این زمینه خواهیم داشت و معضلات پیش روی تحقق این اهداف و آرمانها را بررسی خواهیم نمود.
در این نشست آقای دکتر میثم معصومی و خانم مهندس لیدا اسلامی مباحث خود را ارائه خواهند کرد و در بخش پنل گفتگو آقایان دکتر محمدمهدی محمودی، خانم دکتر محبوبه خلوق و آقای مهندس منصور برجیان به بحث و تبادل نظر خواهند پرداخت
زمان: چهارشنبه ۳۰ دی ماه ۱۳۹۴ از ساعت ۱۶ الی ۱۸
مکان: باغ موزه قصر ، خیابان شریعتی ، خیابان مطهری شرقی
انجمن مفاخر معماری ایران
