لوگو-انجمن مفاخر معماری ایران-بلاگ

یکی از همکاران سیدهادی میرمیران – هنرمند معمار فقید – می‌گوید که انتخاب اصفهان به‌عنوان پایتخت دایمی فرهنگی ایران و نیز تاسیس موزه‌ی ملی معماری، دو پیشنهاد اساسی و مهم وی در روزهای پایان حیاتش بوده است.
به گزارش خبرنگار بخش هنرهای تجسمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، زادگاه میرمیران شهر قزوین است؛ در تهران تحصیل کرده و فعالیت حرفه‌یی‌اش هم عمدتا در این شهر بوده است، اما اصفهانی‌ها می‌خواهند وی در خاک شهر آن ها آرام بگیرد.
رییس هیات مدیره‌ی انجمن مفاخر معماری ایران، در این‌باره توضیح داد که میرمیران علاقه‌ خاصی به شهر اصفهان داشت و برای شکوه فرهنگ، معماری و شهرسازی آن احترام فوق‌العاده‌ای قایل بود؛ آغاز کار حرفه‌یی‌اش هم در ذوب آهن اصفهان بود. علاقه او به این شهر را می‌توان از لابه‌لای مقالات و مطالبی که این‌جا و آن‌جا بیان می‌داشت، درک کرد.
سیدعلیرضا قهاری در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، عنوان کرد: با درگذشت هادی میرمیران، جامعه‌ی معماران ایران یکی از معماران پیشرو و در عین حال علاقه‌مند به فرهنگ و هنر افتخارآفرین ایران را از دست داد.
به گفته‌ی او شناخت و تحلیل افکار، عقاید و ویژگی‌های این معمار فرزانه به زمان بیشتری نیاز دارد و ضروری است که برای این کار از تحلیل‌گران، منتقدان و تاریخ‌نویسان معماری معاصر ایران برای هم‌کاری دعوت شود.
رییس انجمن مفاخر ایران تاکید کرد که میرمیران همواره سعی داشت با الهام از ارزش‌های والای فرهنگ ایرانی – که نمود قابل توجه آن را در شهر اصفهان می‌توان یافت – طراحی کند و در این کار تا حد زیادی هم موفق بود.
قهاری با اشاره به انتخاب اصفهان به‌مدت یک‌سال به‌عنوان پایتخت جهان اسلام، اظهار کرد: در پی این انتخاب میرمیران خواست تا از سوی انجمن اقداماتی صورت گیرد تا اصفهان بتواند به‌عنوان پایتخت فرهنگی ایران باقی بماند و در این جهت رشد پیدا کند. او می‌گفت حالا که اصفهان به خاطر پتانسیل‌های موجود و سابقه‌ی تاریخی – فرهنگی این نظر جهانیان را به خود جلب کرده است، حساسیت مسوولان و متولیان فرهنگ و هنر کشور بیشتر خواهد شد. ضمن این‌که ایران، به‌طور حتم به این توجه در شرایط کنونی نیاز دارد و چون تهران به خاطر پیچید‌گی مسائل و مشکلات نمی‌تواند پاسخ‌گوی نیازهای فرهنگی و احیا و احراز هویت فرهنگی پیشین باشد، شهری چون اصفهان برای این مرکزیت مناسب‌تر خواهد بود.
رییس انجمن مفاخر معماری توضیح داد که این انجمن درصدد است که با جلب نظر مقامات دولتی و سازمان‌های بخش خصوصی و نیز NGOها، مقدمات تبدیل شهر اصفهان را به پایتخت دایمی فرهنگی ایران فراهم آورد؛ به هر حال حمایت مقامات کشوری و مدیران ارشد جامعه، که از تمرکززدایی فعالیت‌ها در تهران سخن می‌گویند، برای تحقق این آرزو و طرح مناسب آن، نیاز است.
او که این روزها در تدارک برپایی مراسم روز معمار و هفته‌ی معماری است، با اشاره به هم‌زمانی درگذشت سیدهادی میرمیران و فرا رسیدن روز معمار، تصریح کرد: میرمیران معتقد بود که روز معمار به گسترش معماری در جامعه و جلب توجه مردم به این مساله تا آن‌جا که نسبت به محیط زندگی، شهرشان حساسیت نشان بدهند و برایشان ساخت بناهای ارزشمند مهم باشد، کمک بزرگی می‌تواند بکند. به‌علاوه وی عقیده داشت که در این روز نباید به اجرای مراسمی در حد جمع کوچک معماران بسنده کرد، بلکه باید سعی شود مردم با معماری و ساختمان‌های خوب آشنا شوند و برای این‌کار از گروه‌های مختلف مردمی دعوت کرد تا از آثار خوب معماری دیدن کنند و برایشان در مورد معماری خوب توضیح داد.
به گفته‌ی او میرمیران معتقد بود که ضروری است از طرح این روز نتایج خوبی عاید جامعه شود؛ طرح مسائل معماران و معماری در بین آحاد جامعه از دغدغه‌های فکری میرمیران بود.

این مهنس معمار و شهرساز با تاکید بر اینکه ایده‌های مترقی مهندس میرمیران تنها در زمینه‌ی طراحی و برنامه‌ریزی‌های معماری و شهرسازی نیست، عنوان کرد: زمانی که طرح حفاظت از میراث مکتوب معماری و شهرسازی ایران مطرح شد، پیشنهاد کرد که موزه‌ی ملی معماری را راه اندازی کنیم. در همان زمان رییس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری وقت، با دریافت نامه‌ی انجمن در این‌باره، دستور تاسیس این موزه را صادر کرد. اما تا به‌حال خبری از آن نشده است.
وی افزود در مورد ضبط تاریخ شفاهی معماری و شهرسازی هم قرارهایی با زنده‌یاد میرمیران گذاشته شد که به‌دلیل بیماری سخت ایشان، هیچ‌گاه عملی نشد و فرصت‌ها از دست رفت.

وی به ایسنا گفت: مهندس میرمیران به جمعیت، انجمن، شهر و استان خاصی تعلق ندارد. به گمان قهاری او یک معمار ملی است، با ایده‌های شرقی و پشتوانه باشکوه معماری فاخر و اصیل ایرانی.
انجمن به پاس تلاش‌های مستمر میرمیران در اعتلای دانش و فرهنگ این مرز و بوم در نشست هجدهم خود (چهاردهم فروردین ماه جاری) و به مناسبت بزرگداشت هفته معماری و روز معمار، نخستین نشان ویژه‌ی خود – نشان معماری ایران – را به وی اهدا کرد که به دلیل این‌که وی برای معالجه به خارج از کشور رفته بود، به بازگشت وی موکول شد و متاسفانه با درگذشت ایشان، این نشان به ورثه مرحوم میرمیران تحویل می‌شود.
قهاری اعلام کرد: انجمن و دوست‌داران میرمیران تندیسی از این معمار فرهیخته تهیه می‌کنند.
وی گفت که با چند هنرمند مجسمه‌ساز در حال مذاکره هستند؛ همچنین در کتاب معماران ایران – که در دست چاپ است – زندگینامه وآثاری از میرمیران ارایه شده است.

منبع: سایت ایسنا- شنبه ۲ اردیبهشت ۱۳۸۵

تدوین و آماده سازی برای انتشار در وب سایت : شهره السادات عربشاهی