رییس شورای راهبردی فن‌آوری‌های نوین ساخت گفت: به نسبت سهم بالای ساختمان در اقتصاد کشور، بودجه‌ی پژوهشی آن نزدیک به صفر است.
به گزارش خبرنگار مسکن خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، سیدعلیرضا قهاری در میزگردی خبری به مناسبت هفته‌ی ارتقاء صنعت ساختمان از ۱۰ تا ۱۶ تیرماه اظهار کرد: این هفته فرصت می‌دهد ساختمان را به عنوان یک صنعت معرفی کنیم.
در حال حاضر مشکلاتی که در این بخش وجود دارد سبب شده نتوانیم همپای پیشرفت‌های جهانی در بخش ساختمان حرکت کنیم این در حالی است که کشور ما قدمت طولانی در معماری در هر عصری دارد.
وی گفت: ارتقاء صنعت ساختمان نیاز به زمان دارد تا به رشد و توسعه برسد به همین منظور می‌توان از دوره‌ی دبستان آموزش در این زمینه راآغاز کرد تا دانش‌آموزان ما با این فرهنگ آشنا شوند و افتخار کنیم در این قرن از یک فرهنگ پیشرفته در عرصه ساختمان برخوردار شده‌ایم.
رییس شورای راهبردی فن‌آوری‌های نوین ساخت با اظهار گله‌مندی از بودجه پژوهشی در بخش ساختمان تصریح کرد: متاسفانه به نسبت سهم ساختمان در اقتصاد کشور بودجه پژوهشی آن نزدیک به صفر است.
این در حالی است که برای ارتقاء صنعت ساختمان، معماری، سازه باید توجه ویژه‌ای به مقوله پژوهش داشته باشیم.
وی گفت: برای این امر نیز لازم نیست دولت هزینه‌ی آنچنانی صرف کند بلکه می‌تواند بخشی از عوارضی که از انبوه سازان گرفته می‌شود صرف پژوهش در ساختمان کند.
وی با اشاره به اینکه برای ارتقاء صنعت ساختمان یک دوره ۱۰ ساله برنامه‌ریزی شده است، خاطرنشان کرد: اگر دست‌اندرکاران این بخش با یکدیگر همکاری کنند می‌توان امیدوار بود پس از ۱۰ سال به صنعتی توسعه یافته در این بخش دست پیدا کنیم.
به گزارش ایسنا محمود گلابچی -استاد دانشگاه تهران و عضو شورای تدوین مقررات ملی ساختمان – نیز در این میزگرد گفت: صنعت ساختمان ده‌ها سال است که مورد توجه کشورهای صنعتی قرار گرفته اما در کشور ما به تولید ساختمان به مانند یک فرایند توجه نشده است، در واقع ما به ساختمان نگاه صنعتی نداریم که به همین دلیل امروز دچار چالش‌ها و مشکلات فراوان در این عرصه شده‌ایم.
وی با اشاره به اینکه درحال حاضر حدود هشت درصد تولید ناخالص ملی کشور در صنعت ساختمان قرار دارد، گفت: اگر عمر مفید ساختمان‌ها در کشور را ۲۵ تا ۳۰ سال فرض کنیم که عمر مفید آن در دنیا نزدیک به صد سال است، هر سال شش درصد از تولید ناخالص ملی کشور را از دست می‌دهیم.
گلابچی گفت: نزدیک ۱۲ درصد از سرمایه‌های ثابت کشور در بخش ساختمان سرمایه‌گذاری می‌شود بنابراین اگر در یک فرآیند به این مساله توجه کنیم ضررهای بسیاری با توجه به پایین بودن عمر مفید ساختمان در کشور متحمل می‌شویم.
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: ما باید مهندسی ساختمان را به عنوان یک ضرورت نگاه کنیم و بر این اساس از دانشجویان، استادان، مدیران سازمان‌های برنامه‌ریزی و قانون گذاری بخواهیم توجه ویژه‌ای به این امر داشته باشند و براین اساس می‌توان امیدوار بود تا سال ۱۳۹۷ که پایان برنامه‌ریزی ۱۰ ساله برای ارتقاء صنعت ساختمان است از یک فرآیند صنعتی در بخش ساختمان برخوردار باشیم.
به گزارش ایسنا، بهروز سرآبندی، رییس انجمن صنعتی تولیدکنندگان و فن‌آوران ساختمان نیز در این میزگرد با بیان اینکه صنعت ساختمان در کشور ما عقب افتاده‌ترین صنعت است گفت: در مقایسه با صنایع پتروشیمی و مخابرات فاصله زمانی بسیاری در سطح جهانی داریم و هنوز در صنعت ساختمان با روش‌های کهنه‌ی ۴۰ ساله به ساخت و ساز می‌پردازیم.
وی افزود: حتی از نظر تاسیسات ساختمانی از عقب افتاده‌ترین کشورهای جهان هستیم به طوری که ضریب صنعتی شدن ساختمان‌های کشور که یکی از نشانه‌های پیشرفت کشورهاست در ایران دو درصد است این در حالی است که در کشورهایی مانند ژاپن و کانادا این ضریب به ۸۰ درصد می‌رسد.
سرآبندی خاطرنشان کرد: امیدواریم با افزایش کیفیت ساخت و ساز و توجه به صنعتی شدن در پایان دهه‌ی ارتقاء صنعت ساختمان این ضریب به ۲۵ درصد برسد.
وی گفت: یکی از دلایل عقب افتادگی در این بخش نداشتن برنامه مدون بر صنعت ساختمان کشور است که امیدواریم با داشتن طرح جامع صنعتی کردن ساختمان بتوانیم این مشکلات را برطرف کنیم.
شهریار یقینی ـ عضو شورای راهبردی فن‌آوری‌های نوین ساخت ـ نیز در این میزگرد اظهار کرد: بحران مسکن موضوع روز مباحث فنی و اقتصادی دست‌اندرکاران ساخت و ساز و مدیران اجرایی است.
روی آوردن به تولید صنعتی و انبوه‌سازی مسکن برای مهار بحران گرانی و کمبود مسکن یکی از راه‌کارهای پیشنهادی ارائه شده از سوی کارشناسان است.
وی افزود: برای آنکه به سمت ارتقاء صنعت ساختمان حرکت کنیم باید نکاتی را مورد توجه قرار دهیم که می‌توان به هزینه‌ی تمام شده‌ی اجرای ساختمان که در حال حاضر تفاوت چشمگیری باقیمت فروش دارد اشاره کرد لذا پیش از هرگونه فعالیت فنی و مهندسی اتخاذ روش‌های مناسب اقتصادی برای کاهش قیمت زمین و متعادل کردن نسبت قیمت زمین به قیمت اجرای ساختمان می‌تواند تاثیر قابل ملاحظه‌ای بر بازار مسکن بگذارد.
یقینی افزود: اتخاذ تصمیم در این زمینه خارج از حوزه مهندسی ساختمان بوده و تلاش برنامه‌ریزان اقتصادی را نیاز دارد.
انبوه‌سازی صنعتی ساختمان زمانی مفهوم واقعی خود را پیدا می‌کند که مجموعه‌ای از عوامل دخیل در ساخت و ساز تحت نظام هماهنگ در چارچوب مقررات و ضوابط خاص خود حاکم بر تولید ساختمان باشد بر این اساس اصلاح ساختارهای مالی از مرحله‌ی تملک زمین تا فروش تولید فرآورده‌ها و مصالح ساختمانی براساس نظام مدولار، استانداردسازی فرآورده‌های ساختمانی، تبیین ساختار مهندسی و طراحی ویژه از جمله عوامل موثر بر تنظیم ساختار تولید صنعتی ساختمان و تشویق و ترویج آن است.
وی با اشاره به اینکه در حال حاضر بیش از ۹۸ درصد ساخت وسازهای کشور با روش‌های مقاومت انجام می‌گیرد، گفت: تشویق و توسعه‌ی فن‌آوری‌های نوین برای اجرای اجزای ساختمانی که قابلیت استفاده در ساخت و سازهای متعارف را داشته باشند و ضمن افزایش سرعت اجرا ایمنی را افزایش و هزینه‌ها را کاهش دهند در اقبال عمومی استفاده از این محصولات موثر بوده و بسترهای فرهنگی و فنی را برای تشویق و توسعه‌ی صنعتی سازی ساختمان را فراهم می‌آورد.
یقینی در پایان خاطرنشان کرد: ارتقای صنعت ساختمان حاصل کار گروهی کارشناسان و برنامه‌ریزان مختلف خواهد بود و آنچه که می‌تواند این فرآیند را به نتیجه برساند مدیریت شایسته و متمرکز در مجموعه‌ی عوامل دخیل صنعت، ساختمان و اقتصاد است تا هماهنگی‌های لازم را برای نیل به این هدف به وجود آورند.
منبع:سایت ایسنا-تیر ۱۳۸۷
تدوین و آماده سازی برای انتشار در وب سایت : شهره السادات عربشاهی
