دبیر انجمن کهن دژ همدان در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران افزود: تولید صنایع دستی ایران در بخش های مختلف از فرآیند تولید تا عرضه با مشکلات مختلفی روبرو است هر چند در سال های گذشته تلاشهایی برای رفع این مشکلات صورت گرفته است.
مغازه ای ادامه داد: صنایع دستی نیازمند برنامه ریزی یکپارچه و دراز مدت در بخش های دولتی و خصوصی است و نمایندگان نهادهای مدنی برای احیا و گسترش هر چه بیشتر صنایع دستی باید تلاش کنند.
وی گفت: رغبت عرضه کنندگان و فروشندگان به فروش صنایع دستی بسیار کم و این نیز شاید به علت توجه کم مردم به خرید و کمبود گردشگران خارجی است.
دبیر انجمن کهن دژ همدان اظهار داشت: از طرفی هزینه تولید صنایع دستی داخلی بالا و در نتیجه قیمت فروش آن هم بالا است و در حالیکه محصولات خارجی مشابه صنایع دستی داخلی با قیمت کمتری در بازار به فروش می روند.
مغازه ای افزود: حضور محصولات صنایع دستی خارجی نیز ضربات جبران ناپذیری را به صنایع دستی داخلی وارد کرده که بخش های دولتی باید به منظور کاهش هزینه تولید و جلوگیری از ورود مشابه کالای خارجی به کمک فرآیند تولید محصولات صنایع دستی داخلی بپردازند. وی ادامه داد: حمایت های مستقیم و غیرمستقیم مانند اختصاص معافیت های مالیاتی به عرضه کنندگان صنایع دستی از مهمترین روند های تولید و فروش صنایع دستی و حمایت از این بخش است.
دبیر انجمن کهن دژ همدان اظهار داشت: مشکل دیگر ،ارتباط محدود و کم بخش های تخصصی و دانشگاهی با بخش های تجربی و تولید کنندگان عملی در کشور است که در نتیجه محصولات صنایع دستی در زمینه طراحی و استفاده بهینه از مواد اولیه با مشکلات بسیاری روبرو است.
مغازه ای گفت: نوآوری در طراحی بسیار کم است و استفاده بهینه از مواد اولیه صورت نگرفته و ما شاهد محصولات زیبا با کیفیت تولید مناسب نیستیم.
وی می افزاید: صنایع دستی هر کشوری در دو بخش عمومی و فاخر قابل تعریف است. که بخش فاخر آن نماینده هنرهای ملی کشور، و با بالاترین سطح کیفی تولید می شود.
دبیر انجمن کهن دژ همدان ادامه داد: در سطح عمومی باید به نیاز و مصرف و سلیقه خانوارها توجه کرد و قیمت مقرون به صرفه ای برای خرید صنایع دستی در نظر گرفت.
مغازه ای گفت: احیای صنایع دستی باید در زمینه تولید و فروش انجام گیرد بطوریکه با سودآوری لازم، به منظور تامین هزینه های کافی تولید کنندگان باشد.
وی اظهار داشت: بسیاری از رشته های صنایع دستی در حال نابودی است و از سوی دیگر گسترش گردشگری و جذب گردشگری هم که بطور حتم ارتباط نزدیکی با صنایع دستی و فروش محصولات می تواند داشته باشد رو به نابودی است.
دبیر انجمن کهن دژ همدان افزود: ایجاد شرایط محیطی لازم در نزدیکی مکان های تاریخی و گردشگری برای عرضه ی محصولات صنایع دستی نقش مهمی برای جلوگیری از نابودی صنعت و احیای هر چه بیشتر صنایع دستی دارد.
وی خاطرنشان کرد: احیای صنایع دستی نیازمند یک برنامه مدون و همه جانبه و کمک بخش های دولتی و نهادهای مردمی را می طلبد.
صنایع دستی در مرحله ای نیست که پیشرفت در آن با خطا و اشتباه همراه باشد. و هر برنامه ی کوتاه مدت و مقطعی و آزمایشی نمی تواند برنامه خیلی منطقی باشد.
باشگاه خبرنگاران ، ۱۳۹۰/۰۳/۱۸
