مدیرعامل انجمن مفاخر معماری ایران گفت: برخی از بناهای ارزشمند را بهخاطر ارزش هویتیشان ثبت میکنیم، اما خانهی «پدر چای ایران» از دیدگاه هویتی و ملی، ارزشمند است و باید به آن توجه شود.
به گزارش خبرنگار سرویس میراث فرهنگی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، خانهی «محمد میرزا کاشفالسلطنه» مشهور به «پدر چای ایران» که نخستین واردکنندهی چای به کشور بوده، در غفلت سازمان میراث فرهنگی در حال غارت شدن است. این خانه تا قبل از انقلاب مصر، بهصورت اجارهای در اختیار دفتر حافظ منافع مصر در ایران بود؛ اما پس از انقلاب مصر، این بنا تخلیه و متروکه شد. براساس اطلاعات اهالی محل، با همکاری سرایدار یا مالک قبلی این بنا و همدستی عتیقهفروشان محدودهی خیابان شریعتی و منطقهی شمیران، کاشیها، درها و پنجرههای باارزش، آیینهکاریها و هر شیء ارزشمند بهکار رفته در این بنا بهوسیله تیشه و پتک کنده شدهاند و بهنوعی این بنا در حال غارت شدن است.
علیرضا قهاری دربارهی لزوم حفاظت از این نوع خانههای تاریخی، اظهار کرد: بسیار مهم است که به بناهایی مانند خانهی «پدر چای ایران» توجه شود، چون علاوه بر قدمت خانه، ارزش معنوی نیز دارد.
او در گفتوگو با خبرنگار ایسنا بیان کرد: تهران، سابقهی تاریخی اصفهان یا شهرهای کهن را ندارد، اما به هر حال، این شهر ۲۰۰ سال قدمت دارد و در جای خود، ارزشمند محسوب میشود. بنابراین باید ارزشهایش را حفظ کرد، البته باید به این نکته نیز توجه داشت که سازمان میراث فرهنگی نمیتواند آن حجم از کارهایی را که همه توقع دارند، بهتنهایی عملیاتی کند و آنها را بهدرستی انجام دهد.
وی ادامه داد: این سازمان در چند دههی گذشته، سازمان کوچکی بود که بهدلیل توجه به میراث فرهنگی بزرگتر شد؛ اما نباید این نکته را از نظر دور داشت که فقط بار مسوولیت این سازمان افزایش یافته، چون توانایی بیشتری نسبت به قبل پیدا نکرده است که بتواند از پس بارهای سنگین برآید.
او گفت: بهنظر میرسد در بسیاری از نقاط باید دستگاههای مختلف به کمک سازمان میراث فرهنگی بیایند. اگر میخواهیم ارزشهای فرهنگی را مانند گذشته در کشور داشته باشیم، باید همه به میراث فرهنگی کمک کنیم.
وی با اشاره به قولی که شهردار تهران مبنی بر ایجاد پتاسیلهای فرهنگی در خودش و شهر تهران داده است، افزود: آقای قالیباف اعلام کرده است در بخش پتانسیلهای فرهنگی، قصد دارد از بناهای تاریخی پایتخت نیز حفاظت کند. بنابراین امیدواریم هرچه زودتر به این موضوع توجه کند.
قهاری تأکید کرد: مسألهی تعلق داشتن یک منطقه به دورهای از تاریخ، بسیار اهمیت دارد. اگر دربارهی دورهی صنعت در یک کشور صحبت میکنیم، شاید ارزش میراثی نداشته باشد و ارزش آن بیشتر هویتی باشد؛ اما در سالهای دور، بنایی مانند برج آزادی را در فهرست آثار ملی ثبت کردیم، چون ارزش هویتی داشت. بنابراین ثبت و توجه به بنایی مانند خانهی «کاشفالسلطنه» بسیار اهمیت دارد.