انجمن مفاخر معماری این افتخار را به من محول نمود که به یادت چند سطری در افتتاحیه گفتمان سایت مفاخر معماری ایران بنویسم و از دوستان و همکاران تقاضا نمایم که با درج هر خاطره یا نقدی در این گفتمان شرکت نمایند تا بلکه بتوانیم بدین صورت حضور والای آن عزیز را همیشه در جمع خود احساس و نگه دار باشیم .
در سالهای دور زمانی که به ایران برگشتم در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران با دکتر میر فندرسکی که در آن زمان سرپرستی دانشکده را به عهده داشت در مصاحبه ای که آقایان دکتر اعتصام و مهندس صانعی و دکتر کوثر هم حضور داشتند آشنا شدم . ایشان کاملا با جدیدترین و بهترین برنامه های آموزشی معماری دنیا آشنایی داشت و از همان بدو آشنایی رابطه و همفکری بسیار عمیق در دیدن و شناسایی مفهوم معمار و معماری و آموزش آن را با او احساس کردم و در رابطه با چنین تفکری توانستیم حدود ده سال ما به عنوان مدرسین و ایشان به عنوان ریاست دانشکده در کنار همدیگر با همکارانی چون اصالت ، تیموری ، حاتمی ، دیبا ، آیوازیان ، ساعد سمیعی ، مرحوم ابوالقاسمی ، مرحوم عسگری ، مرحوم مزینی ، طبیبیان ، گلندیان ، پور بزرگی ، صرام ، حسامیان ، باور ، فلامکی ، مهدوی و اعضاء گروه هنرهای تزئینی و موسیقی و دیگر دانشکده هنرهای زیبا بطور اعم و گروه معماری و شهرسازی دانشگاه تهران را در ردیف بهترین دانشکده های ایران و خارج از ایران پایه سازی نماییم .
در بحث ها و کنفرانس های معماری که در آن زمان برگزار می گردید دکتر میر فندرسکی با آن نحوه صحبت گرم و عمیق خود می توانست ساعتها ما را در تفکرهای معمارانه و شناخت مفهومات آن غرق نماید . از خاطره های بسیار زیادی که از این دوست و رئیس خود دارم می توانم از گردهمایی کنگره های معماری اصفهان ، شیراز ، ارگ بم و غیره یاد کنم که در این کنگره ها او توانسته بود با همکاری روسای بعدی دانشکده بهترین و معروف ترین معماران و شهرسازان دنیا را به ایران دعوت نمایند. تصور می کنم که بدون شک این گردهمایی ها بهترین و معروفترین معماران و شهرسازان دنیا را به ایران دعوت نمایند . تصور می کنم که بدون شک این گردهمایی ها بهترین موقعیت ها را برای درک مفاهیم معماری از نقطه نظر جهانی در اختیار معماران و مدرسین معماری و شهرسازی دانشگاههای آن زمان قرار دارد و این خود باعث آن گردید که طرحهایی که در آن دوره عملی شد پرانتزی موفق در دوران معماری مدرن ایران بود .
شخصیت دکتر میر فندرسکی را می توان در این مقیاس به یاد آورد که وجود و تفکر ایشان علاوه بر اینکه انقلابی فرهنگی در روند آموزش معماری گردید ایشان همیشه به عنوان عطف بسیار دوست داشتنی برای دیگران بود و وجودش در هر جمعی کششی بسیار توانا را مطرح می نمودند . در دوران ریاست دانشکده دکتر میر فندرسکی معماران معروفی چون آلوار آلتو ، برونو زوی ، کوارونی ، کنزو تانگه و دیگران به ایران دعوت شدند که توانستند روند آموزشی معماری دانشکده را در جهتی که پیشرفت می نمود تایید نمایند و راهکارهایی بس ارزشمند به اساتید بشناسانند . به یاد دارم زمانی که معمار معروف آوار آلتو به ایران سفر کرده بود بعد از کنفرانس خود در دانشکده هنرها به دیدن کارهای دکتر میرفندرسکی و خانم فتانه همسرشان رفته بود این دو واقعا خوشحال به نظر می رسیدند چون آلتو از کارهایشان به عنوان کارهای موفق تعریف و تمجید نموده بود و ما از اینکه از کارهای رئیس و همکار عزیزمان فتانه تعریف شده بود بسیار خوشحال بودیم . فرزندان دکتر میرفندرسکی و همسرشان خانم دکتر فتانه با دو دختر من تقریبا همسال بودند و خاطرات زیادی از جشنهای تولد این کودکان با هم و در نتیجه گردهمایی دوستان و گردهمایی دوران من و همسرم به یاد داریم .
بسیار غمگین هستم که چنین انسان ارزشمند و متفکر از نظر فیزیکی در میان ما نیست ولی مطمئنا تفکرات و احساسات او در وجود دوستان و همکاران موج می زند .
ایرج شهروز تهرانی
مطالب مرتبط:
خبرگزاری کار ایران بزرگداشت روز معمار و هفته معماری عضو انجمن مفاخر معماری ایران: معماران، از ارائه طرح های تکراری غربی خودداری کنند معماری ایران وضعیت مطلوبی ندارد
به پیشنهاد انجمن مفاخر معماری ایران اصفهان، پایتخت دائمی فرهنگی ایران می شود.
بیانیه انجمن مفاخر معماری ایران به مناسبت روز جهانی معماری و اسکان بشر