یکصد و دهمین گفتمان هنر و معماری
آشوریان قدیمی ترین قوم و ملتی می باشند که موفق گردیدند در زمان های بسیار باستان تاریخ ، یکی از قدرتمند ترین و درخشان ترین تمدن های بشری را در بین النهرین بنیان گذاری نمایند . این ملت کهنسال شش قرن قبل از میلاد مسیح و در اوج شکوفایی ، استقلال و قدرت سیاسی خود را از دست داد و پس از آن هرگز نتوانست در سیر تاریخ قد علم کند .
آشوریان که از قرن سیزدهم ق . م ، فرمانروایی بر سرزمین بین النهرین را به دست گرفتند ، قدیمی ترین ساکنان بین النهرین بودند و از این لحاظ مقدم بر همه مردمانی بودند که در طول دو هزار سال گذشته بر این سرزمین تسلط یافتند. در یک لوح گلی بر جای مانده از قرن هشتم قبل از میلاد ، فهرستی از نام بیش از ۱۱۶ پادشاه آشور(از سه دوره آشور قدیم ، آشور میانی و آشور جدید ) به ثبت رسیده است که در طول حیات طولانی خود ، تنها دوره های محدودی را با استقلال به فرمانروایی پرداختند ، زیرا که آشور و نینوا ، مکررا زیر سلطه حکومت های بیگانه بود و اکدی ها و سومری ها بارها آشور و نینوا را در اشغال خود داشتند. امپراطوری آشور سرانجام در سال ۶۱۲ ق . م در برابر اتحاد مادها و سکاها تاب مقاومت نیاورد و از پای درآمد و آشوریان از آن پس در منطقه بین النهرین ، سوریه ، ایران و سایر کشورهای منطقه پراکنده شدند .
در حفاریهای باستان شناسی نقاط مختلف ایران ،آثار زیادی به دست آمده که بیانگر حضور فرهنگ آشوری در کنار فرهنگ محلی ایران است و تاثیرات بسیار بر این فرهنگ گذاشته است . ثروت فراوانی که در دوران اقتدار آشوریان به طرف آشور و نینوا سرازیر می شد در ساختن اثاث خانه با چوب های قیمتی و نشاندن سیم و زر و مفرغ و سنگهای گرانبها در آنها به طرز شایانی قابل ملاحظه است . ساخت اسباب های موسیقی مثل بسیاری چیزهای دیگر از چوب و نقاشی با لعاب شفاف ، از مختصات هنر آشوری به شمار می رود . این صنعت پس از رسیدن از آشور به پارس ، به سرحد کمال رسید .
در روزگار شکوه سارگون دوم ، سناخریب و آشور بانی پال و بر اثر حمایت و تشویق این شاهان ، شاهکارهایی از نقوش برجسته جانوران و خدایانی که صورت های بشری دارند ، به وجود آمد که هیچ مجسمه سازی ، قدیم و جدید ، نتوانسته است در ساختن این نقوش ، نه به اندازه هنرمندان هنر آشور ، موفقیت پیدا کند . ساختن نقش برجسته برای آشوریان همان منزلت پیکرتراشی برای یونانیان یا نقاشی رنگ و روغن برای هنرمندان ایتالیایی دوره رنسانس را دارد . در معماری ، آشوریان از سنت های سرزمین بین النهرین پیروی می کردند . ماده اساسی ساختمان آجر بود که با روکار سنگ ، ترکیبی مناسب می یافت . مردم آشور ساختن قوس و سقف گنبدی را از جنوب به میراث بردند و آن را تکمیل کردند و در کار ستون سازی ، تجربیاتی ارائه دادند که مقدمه پیدایش ستون هایی به شکل اناث و سرستون های مارپیچی شکل بود. سارگن دوم و سناخریب توانستند با ساختن کاخ های عظیم و معابد با شکوه نام خود را در تاریخ معماری جهان ماندگار کنند .
در یکصد و دهمین گفتمان هنر و معماری که به همت موسسه توسعه مطالعات آشوری برگزار می شود و به فرهنگ و هنر آشوری اختصاص دارد آقایان آشور تمرز ، نینوس مقدس نیا، ابراهیم حیدری ، علی طاهری ، شهریار سیروس و پرویز طلایی سخن خواهند گفت که با نمایش فیلم همراه است.
زمان:چهارشنبه ۴ دی ماه ۱۳۹۲ از ساعت ۱۶ الی۱۹
مکان:موزه هنرهای دینی امام علی(ع )-خیابان ولیعصر-چهارراه نیایش -بلوار اسفندیار-شماره ۳۵
کتاب راس ساعت ۱۶ توزیع می گردد.
