لوگو-انجمن مفاخر معماری ایران-بلاگ

خانم مهندس منصوری تعدادی از بلایای طبیعی را سیل و رانش زمین نامیدند و با مثالی از یکی از ساختمان های بسیار لوکس و گرانقیمت سخن خود را آغاز کردند.
ساختمان های تهران دارای نقشه، معمار و مهندس ناظر و مصالح واقعی نیستند. یکی از بلایای طبیعی، ساختمان های خودمان است و قابل پیش بینی است متاسفانه ظاهر ساختمان ها فقط زیباست در زمان افطار امسال بالکن طبقه Pent house ساختمان مذکور ، بدون هیچ مشکل جوی ای خراب شده است و همه بالکنها را تا طبقه اول از بین برده است پس این ساختمان مانند کلاژ است (این بلایی غیر طبیعی است که ما نباید منتظر آن باشیم. بر می گردیم به آنکه اطلاعات آن مالک برای ساخت ساختمان کافی نیست).

ذهنیت اکثریت کسانی که تصمیم به سرمایه گذاری در روی ساختمان می کند سوداگری است چون پول آن در عرض حداقل ۲ سال باز می گردد. هیچ سرمایه گذاری مالی چنین بازگشتی ندارد. اگر بخواهیم ساختمان هایی با شرایط ایمن وبا دوام داشته باشیم دولت این کار را نمی کند.

خانم مهندس منصوری در این نشست NGO را مسئول دانسته است . ساختمان ها باید دارای اجازه شهرداری باشد.
یک ساختمان می تواند شناسنامه داشته باشد. محاسبات و نظارت که کنترل آن با NGO است. با تبلیغات بوسیله NGO ها ما راحت تر به اهداف خود دست خواهیم یافت. مسکن در مملکت ما کاملاً سود آوراست. ما مسکن را انتخاب نمی کنیم ولی کیفیت ساختمان ها دارای کیفیت یکسان در تمام محلها هستند.

NGO اول باید دارای اطلاعات کافی برای ارائه به مالک، سازنده و خریدارباشد. دوم باید دفترچه ای همراه با Chek mark داشته باشد با امضای مهندس ناظر (ساختمان با شناسنامه). سوم اینکه ساختمان ها به ۲ قسمت با شناسنامه و بی شناسنامه تقسیم شود.

ایشان از جراید درخواست انعکاس این بحث ها را داشتند. با پیشنهاد باز کردن یک صفحه در هر کدام از مجلات با عنوان اینکه خانه خوب چه شرایطی دارد و از این طریق از مردم نظرخواهی کنیم. به گفته ی ایشان اگر رقابت ایجاد نشود پیشبردی در کار ایجاد نمی شود.
همچنین از کسانی که عوامل اجرایی ساختمان از رسانه ها و جراید هستند درخواست کردندکه فریادهای ما را به گوش برساند.

مهندس علیرضا قهاری:
بیش از ۵۰% بلایای طبیعی شناخته شده در کشور ما اتفاق می افتد برای کاهش این بلایا چه کرده ایم ؟ کدام سازمان ها مسئولیت جان انسان ها و دستاوردهایشان را در کشور برعهده دارند و چند درصد مردم در مقابل این بلایا بیمه هستند؟ اگر بگوییم هیچ راه اغراق نرفتیم در برنامه های توسعه کشور بهای ناچیزی به این امر داده شده و اگر چه روزی برای یادآوری آن در تقویم ملی کشور گنجانیده شده مانند سایر روزها به غروب نرسیده فراموش می شود. در زمینه کاهش بلایای طبیعی پژوهش در کار نیست و همینطور آماری صحیح در نتیجه هر گونه برنامه ریزی فاقد مقبولیت و راهگشایی است. سرمایه های مالی و انسانی در خطر است. در معرض خطر ناشی از این بلایای بی دفاعند و باز به انتظار حادثه ای که این بار کدام بخش از میهنمان را تهدید کند.

مهندس فرید نائینی
معمار و شهرساز، قائم مقام انجمن فناوران و تولیدکنندگان صنعتی ساختمان حوزه حوادث طبیعی وسیع است.
در بخش ساختمان اولویت بحث زلزله است. حسارتها در بخش ساختمان و حوادث طبیعی دو بخش است.

بخش پیشگیری
بخش مدیریت بعد از حوادث
آماری که مربوط به آمادگی برای مقابله با مشکلات طبیعی است، دارای ساختار مشخصی است و نشان دهنده این است که باید ار این حوزه خیلی کارها انجام داده و این آمادگی ها را در مقیاس مشکلات بگذاریم.

اما پیشگیری و آنچه که می سازیم به نحوی بسازیم که در برابر حوادث طبیعی مصون باشیم. امید واردکننده این است که کشورهایی که روی این موضوع کار کردند و مشابه ما بودند مانند ژاپن و آمریکا الان در موقعیت مناسبی قرار دارند. ما باید حرکت را از یک نقطه و مسیر را تا رسیدن به آن مرحله به درستی شناخته و مدیریت نمائیم . بحث زلزله برای ما چقدر حاد است. اشاره می شود به مطلب شهردار محترم تهران در سال قبل که تهران در مقابل زلزله فقط ۲% ساختمان ها ایمن هستند ولی خوشبختانه همین آمار نشان می دهد که ما از پنهان کردن موضوع خارج شدیم و باید راه حلی بیندیشیم برای حل این مشکل.

سالهای اخیر به موضوع تغییرات ساختاری در بخش ساختمان پرداخته شده است ولی هنوز برنامه و ساختار مشخصی وجود ندارد. این بحث ساختاری در سازمان ها و مراکز مختلف پراکنده است و دارای مدیریت متمرکز و مشخص نیست. به نامه ای اشاره می کنیم از طرف دانشکده حوادث طبیعی پژوهشکده سوانح طبیعی عنوان کرده به راه حل های در این نامه اشاره می کنم که بدانیم چقدر باید روی این موضوع کار کنیم.

رعایت دقیق مقررات ملی ساختمان (اما در اغلب نقاط شهرستانها مردم مجبور به سپردن ساختمان خود به معمار و یک بنای محلی می سپارند و این افراد آگاهی از مقررات ملی و تخصصی ندارند) برای حل این مسئله باید برنامه مشخص داشته باشیم. این آیتم ربطی به موقعیت موجود در کشور ندارد.
در زمینه ساختارهای ساخت و ساز سیستم کنترل سیستم نظارت است و ناظر حقوق بگیر سرمایه گذار است و سرمایه گذارها اکثراً بازاری هستند، در این ساختار حقوقی مقررات ملی را نمی توان رعایت کرد.
نظارت تبدیل به یک امر مشخص می شود و شخص حقوق بگیر به راحتی قوانین ملی را زیرپا می گذارد. درست است که ما قانون بیمه کیفیت را داریم اما اجرای آن مستلزم تعریف ساختار است. برای تغییر ساختار احتیاج به برنامه و هدف گذاری داریم و تشکیلات متناسب با هدف را باید تعریف کنیم. برای رعایت مقررات ملی پروژه های در دست اقدام ما، باید ظرفیت و امکان را داشته باشند.

مسکن می تواند از مصادیق بارز تولید انبوه باشد. ما باید روش های ایمن سازی ساختمان را پیدا و پیاده کنیم. برخی از سودگیری های تکنولوژیکی می توانند موثر باشند. در برنامه انبوه ما دارای تمام منابع لازم و نیروی متخصص را در کشو هستیم، فقط احتیاج به هدفگذاری و برنامه ریزی و ایجاد تشکیلات در سطح امکان داریم. خلاصه اینکه مراکز جمعیتی ما بمب های ساعتی هستند و جراید می توانند توجه مدیریت مملکت را به این مهم جلب کنند.

اردشیر سیروس(عضو هیئت امنا انجمن مفاخر معماری ایران – استاد دانشگاه و دبیر شورای معمار و منابع)
بررسی کاهش اثرات بلایای طبیعی و ضرورت ارتقاء صنعت ساختمان

مرحله اول: در حال حاضر تمام نیرو و توان اندیشه انیشمندان و کارشناسان جامعه تنها حول یک قوس بسته دوران درد که در آن نه مخاطبینی مشخص در لایه های اجتماع دارند نه رسانه مناسبی برگزیده اند و نه مجریان و کارگزاران آموزش دیده، آنها تمام تلاش آموزشی خود را صرف آموزش شهرسازان، معماران و جغرای دانان متمرکز می کنند. (بدین معنا که کنفرانسهای متعدد می و بین المللی بسته که نوشته ها-نشریات و کتب مربوطه یا انحصاریت یا سربسته و نشریاتی محدود).

(آنها) طرح های کاربری شهری را چه بسا در زمین های خطرناکی طرح ریزی می کنند که بنای مسکن را بر روی آنها مناسب تشخیص داده اند، غافل از آنکه توسعه دانش و آگاهی در زمینه کاهش اثرات مهلک انسانی ناشی از وقوع بلایای طبیعی منحصراً به آنها ختم نمی شود، بلکه آن اطلاعات و دانش در سه راس مثلث اجتماعی باید گسترده شود. (زیرا تنها به این گروه بسنده کردن به حصول نتیجه ی امید نیست). شاهد بودیم که متخصصین مدام هشدار دادند و می دهند که روی گسل های شمال تهران یا تبریز و یا هر جای دیگر سازندگی مجتمع های مسکونی نکنند ولی دیدم که مجتمع در پی مجتمع، برج در پی برج، قارچ گونه از زمین روئیدند اینگونه روند بیانگر آن است که کارشناسان مخاطبان را به جا انتخاب نکرده اند.

بنابراین باید باور داشت نقش مجریان و کارگزاران بسیار با اهمیت و کارآمدی آنها در آموزش مدیریت بحران و دستیابی بر اصول راهبردی که یک امر ستادی محسوب می شود همراه با مدد گرفتن از (G.I.S) سامانه اطلاعات جغرافیائی بسیار حساس و ضروریست.

مرحله دوم: در این مقطع از صحبت بایستی به یک سری آمارهای هشدار دهنده اشاره کنیم که برگرفته از کنفرانس بین المللی مدیریت بحران در سال ۱۳۸۵ در تهران می باشد.

نخست آنکه کشور ما از نقطه نظر وقوع حوادث و بلایای طبیعی جزء ده کشور اول دنیاست.
دوم: در حدود ۴۰ نوع بلایای طبیعی وجود دارد که ۳۲ نوع آن در ایران اتفاق می افتد.
سوم: ضایعات و صدمات جانی و مالی که این حوادث بجا می گذارد، کشور ما رتبه دوم را در دنیا دارا می باشد. در این حال ۹۰% مردم ایران در معرض حوادث طبیعی هستند، با آنکه ما تنها حدود یک درصد جمعیت جهان را داریم ولی شش درصد بلایای طبیعی اتفاق افتاده در جهان از آن ماست.

به جاست اشاره ای به زلزله (یالاکوت) پاکستان که در سال ۱۶/۷/۱۳۸۴ با بزرگی ۶/۷ ریشتر صورت گفت بیاندازیم و درسی بیاموزیم.
در فاصله حدود یکصد کیلومتری مرکز زلزله در شهر اسلام آباد پاکستان ساختمان بلند مرتبه ای فرو ریخت ساختمانی مشابه ساختمانی های بلند مرتبه تهران و یا سایر شهرهایمان، بدین معنا کیفیت ساخت بد-ساخت و ساز آسیب پذیر و کیفیت غیرقابل قبول و از طرف دیگر کلیه ساختمان های بلند مرتبه اجراء شده در ایران بخصوص تهران چنانچه گفتیم هیچگاه به محل گلسهای اصلی و تعیین شده نه تنها وقعی ننهادند بلکه بدون اعتنا به فجایع و بلایای مرگبار احتمالی آن ساختمان ها را ساختند و ساختند.

دیگر لازم نیست که حدس بزنیم اگر (خدای ناکرده) زلزله ای در یکصد یا یکصد و پنجاه کیلومتری تهران پیش بیاید چه خواهد شد. نخست برج ها و بناهائی که بر روی گسل ها هستند تحت عنوان هر کیفیت صنعتی و غیر آن ویران خواهند شد ولی ساختمان های بلند مرتبه با کیفیت بالای صنعتی با شرایطی که تعاریف چنین بناهائی دارا هستند کمترین آسیب را خواهند داشت.

مرحله سوم: لهذا با توجه به بروز حوادث طبیعی در کشورهای حادثه خیز بالاخص کشورمان وجود مدیریت جدیدی بنام (مدیریت صنعتی) از اهمیت بالائی برخوردار است، این مدیریت تحول در ساخت و ساز مقاوم سازی در برابر بلایای طبیعی را به سمت و سوی دو عامل: طراحی و اجراء صنعتی که کیفیت و ضریب اطمینان ساختمان ها را بالا می برد تکیه دارد.

ولی ابتدا ضروریست شناخت و فرهنگ صنعتی شدن ساختمان ها را برای اقشار جامعه و مجریان آموزش داده و بعد لایه های جامعه-مهندسین و کارشناسان و دستگاه های اجرائی مملکت را تحت ضوابط و مقررات جدید و قانونی ملزم به اجراء آن قوانین نمود. در این تحقیق ابتدا باید تمام وجوه اطلاعاتی مورد نیاز ساختمان های بتن مسلح و اسکلت فلزی و سایر عوامل و اجزاء موثر شهری و برون شهری را با تشکیل بانک اطلاعات استخراج و جمع آوری نمود. در عملکرد صنعت ساختمان و تشریح وظایف بکارگیری دو عامل (تجزیه و تحلیل اجزاء اصلی) و متد (تجهیزات بحران) بایستی مدنظر کارشناسان قرار گیرد که از این طریق عوامل حادثه ساز را در ساختمان ها شناسائی نمایند، این روند کار مهندسان را به سوی شناخت اجزاء معیوب و نامطلوب هدایت می نماید و از دیوان سالاری حاکم بر روند قوانین موجود ساختمان سازی و شهرسازی که مشکل اصلی است جلوگیری می نماید.

با ورود به قرن بیست و یکم، مدیران و مجریان ذیربط بایستی در زمینه صنعت ساختمان و معماری صنایع قوانین و اقدامات سریع و جدیدی اعمال نمایند و انتظار وقوع حادثه و آنگاه دنبال راه حل گشتن را راه علاج ندانند. در خاتمه به این نکته اشاره می کنم که براساس آمار بین المللی در ظرف ۲۷ سال ۶/۳ میلیون نفر جان باختند بیش از ۳ میلیارد نفر آسیب دیدند و ۲۴۰ میلیارد دلار خسارت وارد آمد البته در سال های ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۲ شدت بلایای نازله حیرت انگیزتر و خسارات وارده هولناک تر آمار داده شده است.

مهندس محمود یزدانی
بررسی کاهش اثرات بلایای طبیعی و ضرورت ارتقاء صنعت ساختمان
از بین ۳۰ نوع بلایای طبیعی رخ داده در ایران، ۸ بلای طبیعی، زمین لرزه، سیل، رانش و جابه جایی های زمین، کویرزایی، آلودگی های محیطی، آفات و بیماری های نباتی، خشکسالی، طوفان و بلایای جوی به لحاظ کمی و کیفی از درجه اهمیت بیشتری برخوردار بوده که سیل، رانش زمین و زمین لرزه از مهمترین آنهاست.

در این میان در کشور ایران زمین لرزه بعنوان بیشترین و مخرب ترین بلای طبیعی، تلفات جانی و خسارات مالی قابل ملاحظه ای را در برداشته است. وضعیت لرزه خیزی کشور ایران با توجه به نقشه های پهنه بندی خطر زلزله نشان می دهد که بیشتر نقاط کشور در پهنه با خطر نسبی شدید و بسیار شدید واقع هستند. متاسفانه بیشتر شهرهای پرجمعیت کشور نیز در این مناطق قرار دارند که در بخش آسیب پذیری ساختمانها ملاحظه می گردد که علاوه بر مشکلات اجرایی، فنی و طراحی مفهومی در ساختمانهای فولادی و بتنی موجود در کشور، بیش از ۵۰ درصد ساختمانهای شهری از نوع ساختمانهای بنایی و اغلب بافت های فرسوده شهری می باشند که بعنوان نقاط آسیب پذیر و غیر ایمن در برابر این پدیده طبیعی، تلقی می گردند.

یکی از شاخص های توسعه در هر کشوری، کم شدن میزان تلفات جانی و مالی در برابر این قبیل بلایای طبیعی می باشد که با اتخاذ تدابیر زیر می توان در صورت وقوع از توسعه دامنه خرابی ها، خسارات و تلفات آن به شدت کاست.

رعایت دقیق مقررات ملی ساختمان و استانداردهای مهندسی در طراحی، اجرا و نگهداری ساختمانها و تاسیسات حیاتی. در حال حاضر با وجود الزامی بودن مقررات ساختمانی و آیین نامه های طرح ساختمان مقاوم (در برابر زلزله)، به جهت عدم همکاری کامل شهرداری ها با سازمان های نظام مهندسی ساختمان برای کنترل آن، تضمین کافی برای اجرای آن وجود ندارد.
برقراری یک نظام کارآمد کنترل ساختمان برای کنترل طراحی و اجرای ساختمانها و تاسیسات حیاتی. به عنوان مهمترین ابزار قانونی برای اجرای مقررات و استانداردهای مهندسی که در این نظام باید مسئولیت کارفرمایان، مهندسان مشاور و پیمانکاران در طرح های عمرانی به دقت تعیین می شود و همچنین در ساخت و سازهای مردمی، شهرداری ها، دهداری ها، مهندسان طراح، ناظر، سازندگان و مجریان ساختمانها، سازمان های نظام مهندسی و . . . به روشنی تعیین و جنبه های قانونی پیدا نماید. این مهم از طریق تدوین قانون مستقل کنترل ساختمان مقدور است که در آن کلیه مواد قانونی متفرقه ای که در قانون شهرداری ها، قوانین مسکن و شهرسازی، قانون نظام مهندسی ساختمان و قوانین سازمان مدیریت و برنامه ریزی و آئین نامه های دولت در مورد مسئولیت ها وجود دارد، جمع و ادغام شده، توسعه یابد و به روز شود.
روز آمد کردن دائمی مقررات ساختمانی و استانداردهای مهندسی. با استفاده از تجارب جدید علمی و نتایج بدست آمده از بلایای طبیعی.
استاندارد کردن سطح مهارت کارگران ساختمانی و اجباری کردن استفاده از سازندگان تشخیص صلاحیت شده و کارگران ماهر برای ساختن ساختمان ها.
اجباری کردن استاندارد مصالح و فرآورده های ساختمانی و نیز استاندارد تجهیزات و لوازم تاسیساتی نظیر تجهیزات شبکه گاز، برق و منابع سوخت رسانی چون بنزین که آسیب دیدن آنها مخاطرات جدی به همراه خواهد داشت.
توسعه آزمایشگاه های مکانیک خاک و مصالح و فرآورده های ساختمانی و قطعات و لوازم تاسیساتی برای بوجود آوردن امکان کنترل دقیق تر بر کیفیت ساختمان و تاسیسات.
معرفی و ترویج تکنولوژی های ساختمانی.
مقاوم سازی ساختمانها و تاسیسات حیاتی موجود. ناپایداری ساختمانها و شریان های حیاتی ساخته شده از مصالح بنایی ساده و یا سازه های مختلط در زلزله های ایران بیشترین خسارات و تلفات را بوجود می آورد و همچنین شبکه های برق و گاز و منابع سوخت فرسوده، عمده ترین تهدید برای ایمنی شهرها و روستاهای کشور محسوب می شوند. در این ارتباط لازم است طبق یک برنامه زمان بندی جامع (کوتاه مدت، میان مدت، بلند مدت) آن دسته از ساختمانها و تاسیسات حیاتی که قابلیت مقاوم سازی را دارند، تقویت و بهسازی نمود و قسمت اعظم آنها که فاقد امکانات تقویت در سطح مورد انتظار آئین نامه های طرح بهسازی لرزه ای و استانداردهای مهندسی هستند تخریب و نوسازی شوند.
لازم به ذکر است برای کاهش اثرات بلایای طبیعی و یا پیشگیری از وقوع علاوه بر مباحث فنی، با مدیریت بحران و برنامه ریزی چگونگی مقابله با بحرانهای ناشی از بلایای طبیعی نیز مواجه هستیم و اگر مشکلات و مسائل احتمالی ناشی از بحران پیش بینی نگردد، هزینه های بازسازی و ترمیم صدمات ناشی از بحران بسیار بالا خواهند بود. بحرانهای ناشی از بلایای طبیعی، آثار قابل ملاحظه ای بر جامعه خواهند داشت که شیوه های صحیح مدیریت بحران های طبیعی نیز می تواند در راه جلوگیری از وقوع حوادث محیطی بسیار موثر واقع شود.

مهندس احمد فرخی از شرکت سازین
بررسی کاهش اثرات پدیده ی طبیعی و ضرورت ارتقاء صنعت ساختمان
با توجه به پیشرفت های بسیار چشم گیر بشریت در مورد علم و تکنولوژی و دست یابی به بسیاری از مطالب علمی و قدرت پیش بینی حوادث طبیعی که به صورت بلایای مختلف نازل می گردد از قبیل سیل، زلزله، طوفان، گردباد، آتش فشان Sonama و غیره، لیکن قادر به جلوگیری از وقوع آن نمی باشد. لذا با توجه به موقعیت جغرافیایی و شرایط آب و هوایی هر منطقه با دانش و تکنولوژی در صورت مطالعه و پیش بینی این حوادث طبیعی می تواند راهها و اقداماتی را بیاندیشیم که از عواقب و صدمات این نوع بلایای آسمانی در امان و محفوظ بماند.

با نگاهی به تاریخچه این بلایا در کشور ما آشکار است که از دیر زمان همواره بر اثر موقعیت جغرافیایی مملکت ما در منطقه ای از زمین خاکی قرار داریم که این منطقه همواره مورد تهدید زلزله های شدید و خفیف بوده است و همواره هر چند یکبار خسارات جانی و مالی فراوان به مردم این سامان وارد شده است، لیکن تاکنون به طور جدی اندیشه ای نشده تا حداقل هموطنان از خسارات جانی آن در امان باشند. که از جمله می توان به زلزله بم، زلزله طبس، زلزله رودبار و زلزله بوئین زهرا را اشاره کرد.

در یک نگاه آماری زلزله هایی که در پنجاه سال گذشته در ژاپن، ایران و آمریکا رخ داده است تقریباً از نظر شدت در یک حد بوده اند و خسارات مشابهی داشته اند لیکن در حال حاضر اگر زلزله ای با همان شدت در ژاپن و آمریکا اتفاق بیافتد با مقایسه با ۵۰ سال قبل خسارات جانی و مالی بسیار اندکی به آن وارد می آورد. چرا که دولت ژاپن و آمریکا در قوانین و تکنولوژی ساخت و ساز خود بررسی و تعمق کرده و متدها و روشهای صحیح ساخت و ساز که مقاوم به زلزله نیز باشد آموخته و اجراء نموده اند و کشور خود را تا حد بسیار زیادی در زمان بروز این حوادث مصون اند.

در یک نگاه اجمالی به صدماتی که از هر زلزله به انسان وارد می شود، ملاحظه می شود عوامل ایجاد این صدمات در ساختمان ها ناشی از عدم پایداری سازه تشکیل دهنده ساختمان، وزن زیاد آنها، ضعف اتصالات، اشکالات و نارسایی های تولید عوامل و عناصر تشکیل دهنده آنها از قبیل بتن و بلوک های سیمانی و آجری و کف سازی ها، عدم درگیری کافی دیوارها و صفحات جدا کننده فضاها و سنگینی این صفحات و قطعات و نظایر آن می باشد که علیرغم به کار بردن تمهیداتی برای کنترل و تولید بهینه و مرغوب و استاندارد آنها عملاً این مهم مخصوصاً در کارگاه ها میسر نمی باشد و یا اجرای قسمتی از این تمهیدات نیز، هزینه بر، وقت گیر و به علت نبودن کارشناسان متخصص کافی و یا عدم الزام آنان به کنترل و نظارت مستمر غیر موثر می باشد.

در سایر بلایای طبیعی نیز همانند زلزله با واقعیات تلخی که بر شمردیم مواجه هستیم. باد، باران، سیل و آتش سوزی ها نیز با توجه به نارسایی های ساخت فوق الذکر کم و بیش چنین صدماتی را به دنبال خواهند داشت.

به نظر می رسد با تغییر در فن آوری ساخت و به کارگیری عواملی که از نظر تولید اجزاء و ساخت عناصر تشکیل دهنده ساختمان و اجرا و اتصال آنها به یکدیگر، می توان به ساختمانی دست یافت که رفتاری بهینه تر در قبال بلایای طبیعی داشته و با ارتقاء صنعت ساختمان اثرات این بلایا را به طور موثری کاهش دارد.

یکی از این فن آوری ها که تقریباً در همه موارد ضعف رفتار ساختمان از شرایط بسیار مطلوبی برخوردار است فن آوری استفاده از LGS با سیستم قابهای سبک نورد سرد گالوانیزه می باشد.

در این روش: اجزاء سازه های سبک با تولید مطمئن و طراحی مبتنی بر اصول پیشرفته محاسبات سازه های ساختمان دارای رفتار و اتصالات اجزای آنها با استفاده از پیچ های خود سرتمه ای که کیفیت ساخت آنها در شرایط متعادل کنترل شده و اجرای آنها ضمن انجام کار و پس از آن به سادگی قابل بررسی و نظارت است به طرز مطلوبی تامین شده، تقریباً مسئله آوار ریزی منتفی و یا به حد زیادی کاهش یافته و در فرصت زمانی بسیار کمتر از روش های معمول و هزینه های نازل تر ساخته می شود و در تمامی دوران ساخت می توان با فرصت کافی به نظارت و کنترل اجزای ساختمانی پرداخت.

استفاده از این فن آوری که با استفاده از روش های نو ارتقاء یافته مشکلات اقتصادی و انسانی بسیاری را در ساخت و ساز حل می کند، ضرورت ارتقای صنعت ساختمان را محقق می سازد، که خوشبختانه هم اکنون با تائید مرکز تحقیقات ساختمان ایران این سیستم ساخت و ساز در مملکت به رسمیت شناخته شده در حال گسترش و توسعه می باشد و امید است در آینده نزدیک با بکارگیری این سیستم ساختمانی LGS نه تنها ساختمانهای ساخته شده در مقابل زلزله مصون خواهد بود بلکه عمر بیشتر (تقریباً ۷۵ سال) و کیفیت بهتر و سرعت ساخت بیشتر خواهد داشت.