شهر قدیمی “رود آور” دارای سه قصبه “توی” و “سرکان” و “شکان” بود. این شهر بعد از حمله مغول اهمیت خود را از دست داد و مردم آن به قصبه “توی” روی آوردند و به تدریج آن جا را آباد کردند. آرامگاه حضرت حبقوق نبی (ع) که در حدود ۷۰۰ سال قبل از میلاد مسیح (ع) در نزدیکی رودآور زندگی می کرد، امروزه در تویسرکان، زیارتگاه مردمی است که از اقصا نقاط به آنجا می آیند. کاوش های باستانشناسی اطراف بقعه، نشانگر قدمت و وجود آبادانی منطقه در هزاره قبل از میلاد می باشد. قصبه شکان در اثر زلزله خراب شد، اما “سرکان” به فاصله ده کیلومتری شمال غرب تویسرکان پابرجاست. نام تویسرکان فعلی که همان قصبه “توی” قدیمی است از ترکیب دو کلمه توی و سرکان ساخته شده است.
در مناطق شمال تویسرکان و جنوب دامنه الوند، ایلات و عشایر دام دارند، و در حد فاصل ناحیه جنوبی تویسرکان تا ملایر، دشت پهناوری است که ارتفاعات عمده ندارد. انبوهی از باغات و درختان گردو در دره های “گزند سرابی” و “سرکان” تویسرکان را به مهمترین صادر کننده گردو در منطقه تبدیل کرده است. آب مورد نیاز از رودخانه های گزند و سرکان تامین می شود.
بیشه زارهای تویسرکان و منطقه حفاظت شده “خان گرمز” از نقاط دیدنی و طبیعی این ناحیه است.
در بیستمین گفتمان هنر و معماری علاوه بر گفتگو پیرامون مختصات این شهرستان با حضور صاحب نظران حوزه ایران شناسی و نمایش فیلم، بخش هایی از تاریخ دیرپای استان همدان (استان سال ۹۰) نیز مورد بررسی قرار می گیرد.
زمان: چهارشنبه ۲۵ آبان ماه ۱۳۹۰ از ساعت ۱۶ الی ۱۹
مکان: موزه هنر امام علی (ع) – خیابان ولیعصر – چهارراه نیایش – بلوار اسفندیار – شماره ۳۵
بن کتاب راس ساعت ۱۶ توزیع می گردد.
