پنجاه و یکمین گفتمان هنر و معماری
اینکه باغ ایرانی، بیانی هندسی است یا شرح مهندسی و نشأت گرفته از اسطوره و جان انسان است یا تنها خط زیبایی است بر گستره شرق جغرافیایی، موضوع چالش و گفتمان اندیشمندان و علاقمندان در این حوزه از دانش است که می تواند سال ها و سال ها نقل محافل باشد.
اگر باغ ایرانی پا به پای تمدن این سرزمین زنده مانده و به خیالی بازگشت ناپذیر بدل نشده، جز این نیست که این حقیقت، نشانه ای از هویت پایدار ایرانیان را درون خویش دارد و می تواند به مشتاقان نوید احیا را در هر زمان که فرصت یابد، بدهد. بسیاری از پژوهشگران، باغ ایرانی را تمثیل و بازتابی از ذهنیت بهشت می دانند، مبنای اصلی چنین برداشتی، شباهت و در عین حال مطابقت میان کالبد و اجزای باغ ایرانی و توصیفات مادی از بهشت موعود است.
مورخین یونانی، زمانی که باغ های پارسیان را می ستودند و درباره آن می نوشتند، کمتر به نقش عمیق شکل پذیری عناصر آن اشاره داشتند و خطوط هندسی آن را تنها نوعی شکل دهی منظم به طبیعت می شمردند. حال آنکه این خطوط به ساختارهای مقدس و کیهانی، اشارات ظریف دارد.
باور ایرانی اگر چه از واقعیت مادی سرچشمه می گیرد اما در برابر آن، جهان مینوی می آفریند. چنین رویکردی در فرهنگ این مردمان سبب شده تا در ایران کهن و پیش از اسلام، همگام با تقدیس طبیعت، باغ تمثیلی از جهان هستی قلمداد گردد. و پس از پیوند با تفکر اسلامی روحی نو در کالبدش دمیده شود.
جستجو و بازخوانی باغ ایرانی از دیدگاه های متفاوت سبب می گردد تا حوزه ای چندجانبه نگر و قائل به تطور جسم و ذهن و خوانش عرفانی و فلسفی (بر مبنای شناخت معنا و ارزش عناصر کالبدی) پیرامون آن شکل گیرد و حضور انسان ایرانی را در پیدایی شگفت انگیز آن، و آفرینش جهانِ انشائی بپذیرد.
در جستجوی باغ ایرانی، عنوان پنجاه و یکمین گفتمان هنر و معماری است که با حضور آقایان دکتر محمدمهدی محمودی، دکتر حسین سلطان زاده، مهندس شهریار قدیمی، مهندس فرامرز پارسی و مهندس فریبرز جبارنیا در موزه هنر امام علی (ع) برگزار می شود و با نمایش فیلم همراه است.
زمان: چهارشنبه ۱۱ مرداد ماه ۱۳۹۱ از ساعت ۱۵ الی ۱۷
مکان: موزه هنر امام علی (ع) – خیابان ولیعصر – چهارراه نیایش – بلوار اسفندیار – شماره ۳۵
