از آنجا که مقوله توسعه پایدار و محیط زیست در موفقیت دولت «دولت تدبیر و امید» جایگاهی ویژه دارد، پس از بررسی و برگزاری جلسات کارشناسی مختلف، تشکل‌ها و خبرگان مسائل آب و توسعه پایدار، معماری، شهرسازی، زیست محیطی و فرهنگی کشور مطالبات خود از دولت تدبیر و امید را در ۶ ماده و ۳۸ بند اعلام می‌دارند:
۱. اصلاح قوانین در راستای رسیدن به معیارهای داخلی و توافقنامه‌های بین‌المللی در راستای استقرار توسعه پایدار و بهبود محیط زیست
- فعال کردن آگاهانه دیپلماسی زیست محیطی در جهت هر چه کارآمدتر کردن حل معضلات زیست محیطی ملی و منطقه ای
- پایبندی به تعهدات بین‌المللی در حوزه محیط زیست و همکاری با نهادهای بین المللی در جهت اهداف توسعه هزاره
- تقویت اجرای اصول ۵۰ و ۴۸ قانون اساسی و جلوگیری از هرگونه نقض آن از سوی دستگاه‌های دولتی یا خصوصی و هماهنگ سازی دستگاه مقننه و قضائیه برای این مهم
- تقویت قوانین واگذاری نقش مشارکتی خبرگان بومی مولد (کشاورز، دامدار، عشایر، باغدار، صاحبان صنایع و حرف روستایی…) در قانونگزاری و تصمیم‌گیری‌های برای مناطق و آبخیزهای کشور
- تقویت نقش قوانین اقتصادی موثر در بهبود محیط زیست مانند هدفمندی یارانه‌ها
- تقویت قوانین تشویقی در راستای گسترش هر چه بیشتر انرژی‌های نو بویژه خورشیدی بجای برقابی و فسیلی
- تقویت قوانین تشویقی در راستای مدیریت محلی پسماند در شهر و روستا برای مدیریت پایدار پسماند در محل تولید و بازیافت
۲. حکمرانی خوب و نگاه کلان به توسعه توام با حفاظت زیست بوم به عنوان‌بستر زندگی و حیات سالم برای نسل کنونی و نسلهای آینده.
- گسترش حکمرانی پایشی-نظارتی به جای حکمرانی تصمیم گیر و اجراگرا، با کاهش دستگاه‌های عمومی ناپاسخگو
- توجه به الگوی توسعه بومی هماهنگ با ویژگی‌های بوم شناختی، فرهنگ و تمدن ایرانی که حفظ محیط زیست و عرصه‌های طبیعی کشور به عنوان موضوعی استراتژیک و محوری در دستیابی به توسعه پایدار و متوازن را میسر می کند
- هدایت روند توسعه مطابق با توان محیطی مناطق بکمک برنامهریزی بومی، محلی، مشارکتی و کوچک مقیاس به جای برنامهریزی «از بالا به پائین» و بزرگ مقیاس متمرکز. جلب مشارکت حداکثری مردم بومی و خبرگان محلی در تصمیمگیری و برنامه ریزی
- تقویت نقش انجمن‌های محله در شهرها برای مدیریت بومی حفاظتی زیست بوم، کاهش مصرف زدگی و هدررفت منابع، مدیریت پسماند و…
۳. اصلاح حکمرانی در حوضه‌های آبخیز، آبریز، منابع طییعی، محیط زیست با تلفیق دستگاه‌های گوناگون منابع طبیعی، محیط زیست، آب و خاک کشاورزی، کوچک سازی دستگاه‌های ناکارآمد دولتی و تقویت نقش تعاونی‌ها و انجمن‌های محلی و بومی در مدیریت
- حذف مدیریت سازه‌ای و سخت‌افزاری از مدیریت آب و گزینش رویکرد نرم افزاری و پایشی، حذف تصمیم گیری‌های از بالا به پائین برای منابع طبیعی و آب و… برای احیای حوضه‌های آبخیز، تالاب‌ها و دریاچه‌ها مهم‌ترین معضل کلان زیست محیطی کشور
- توقف سدسازی و هرگونه انتقال حوضه به حوضه که با اثرات بیابانزایی شدید به خشکیدن رودها و تالاب‌های مهم کشور انجامیده و به ساختار زیست بوم آسیب زیادی زده است. برنامهریزی برای احیای پیکره‌های مهم آبی و نیز جنگل‌هاو مراتع کشور با کمک و مشارکت و نظرپرسی از مردم بومی-محلی
- احیای دانش بومی ارزشمند مدیریت آب و منابع طبیعی، و محیط زیست برپایه تجربه هزاران ساله الگوی توسعه بومی
- احیای جدی جنگل‌های تخریب شده هیرکانی و زاگرسی و حرا و… با مشارکت مردم
- توقف فعالیت‌های بیابانزا و توسعه و تسریع در فعالیت های بیابان زدایی و حفاظت خاک
- مدیریت بهینه مناطق چهارگانه محیط زیست به منظور استفاده علمی و آموزشی از این مناطق برای گسترش فرهنگ محیط زیستی
- حمایت از توسعه کشاورزی ارگانیک و کاهش مصرف سموم و کودهای شیمیایی در حوزه کشاورزی
- حفاظت از ذخایر ژنتیکی گیاهی و جانوری کشور و توسعه تحقیقات ژنتیکی در حوزه کشاورزی و منابع طبیعی
۴. اصلاح حکمرانی در حوضه های شهری و مدیریت سازگار با محیط زیست در فعالیت های عمرانی و خدماتی شهرداری ها با:
- اصلاح شرح خدمات شهرسازی وشیوه نامه گرفتن پایان کار با سمتگیری بسوی ساختمان‌سازی صفر کاربرد انرژی خورشیدی، بازچرخانی آب، پسماند صفر ومدیریت تفکیک و بازیافت پسماند در خود ساختمانها. برنامهریزی بسوی کاربرد منابع آب محلی…
- احیای شیوه‌های کهن و پایدار تامین آب مانند قنات‌ها برای آبرسانی محلات و شهرها
- اجرای مدیریت پسماند شهری با بازیافت پسماند خشک وتر و توقف دفن پسماند در گورستان زباله یا رها کردن در بیابان و جنگل
- توقف بزرگراه سازی و تخصیص بخش های بیشتری از خیابان‌ها به محل رفت‌و آمد انسان‌ها. برنامهریزی کاهش رفت‌و آمدهای شهری برای کاهش هدررفت زمان و افزایش کیفیت هوای شهرها (افزایش مقررات منع عبور و مرور…)
- گسترش شبکه قطار شهری و میان‌شهری، و اتصال آن‌ها به هم و کاهش بزرگراه سازی
- احیای روددره‌ها و جنگل‌ها و فضاهای طبیعی شهرها و پرهیز از ساخت دریاچه‌های مصنوعی به سبب تبخیر شدید آب
- بازبینی تاسیسات و مشاغل شهری و ندادن مجوز ساخت تاسیسات ناسازگار با بوم‌شناخت مانند شهرهای آبی و…
- احیای باغ‌شهر و گسترش فضای سبز (درختان میوه بومی پهن برگ و نه چمن)
- کاربرد ابزارهای اقتصادی برای کاهش مصرف منابع (آب، برق، سوخت و حامل‌های انرژی...) در شهرها
۵. توجه به حکمرانی خوب در مدیریت پایشی صنعت با گرایش گسترش الگوی توسعه صنعتی سازگار با زیست بوم
- حمایت از توسعه صنایع سبز و پایدار با کاربرد مشوق های مالی و مالیاتی
- خودداری از تاسیس صنایع آب بر مانند فولاد در نقاط خشک و تشویق انتقال صنایع آب بر به نقاط ساحلی با امکان کاربرد آب های نامتعارف
- گسترش صنعت گردشگری با توجه به توان بوم شناختی سرزمین و ارتقای اکوتوریسم بر اساس موازین توسعه پایدار
- پایش جدی آلاینده‌های صنعتی بویژه با کاربرد اهرم‌های اقتصادی برای کاهش آلودگی ناشی از صنایع، کاهش هدررفت و افزایش کارایی منابع بویژه آب صنعتی با بازچرخانی آن
۶. آموزش و گسترش فرهنگ دوستی با طبیعت
- گسترش آموزش پایه‌ای محیط زیست در کودکستان‌ها، دبستان‌ها، دبیرستان‌ها و همه بازوهای آموزش و پرورش کشور
- گسترش فرهنگ دوستی با طبیعت و جلب مشارکت بومی در شوراهای محلی، شهری، استانی و…
- گسترش فرهنگ دوستی با طبیعت در میان اقشار مختلف اجتماعی به کمک رسانه‌های عمومی، فیلم، نمایش، روزنامه‌ها
- توجه جدی به آگاهی رسانی در زمینه مسائل محیط زیست در رسانه ملی (صدا و سیما) و اصلاح شیوه نگرش این رسانه به مساله
- ایجاد بستر مناسب برای فعالیت انجمن‌ها و نهادهای صنفی، حرفه‌ای مرتبط با محیط زیست در سطح ملی و منطقه‌ای
- تبدیل مناسبت‌های محیط زیست مانند روز زمین پاک، روز هوای پاک، روز محیط زیست و… به جشن‌های عمومی
متن بیانیه همایش «حکمرانی خوب و توسعه پایدار» با نام «درخواست توسعه پایدار و حفاظت از زیست بوم» که در هفتم مرداد ماه در خانه هنرمندان ایران برگزار گردید .
مطالب مرتبط:
مراسم بزرگداشت روز معمار و هفته معماری برگزار شد تشکیل یک نظام معماری منسجم در کشور الزامی است تا وقتی جامعه پایدار وجود نداشته باشد نمی توان به توسعه پایدار امیدوار بود
طرح توسعه حرم شاهچراغ؛ کارزار درخواست ثبت بناهای ارزشمند به حدود ۴۲ هزار و کارزار رسید
نشست “محیط زیست و شهر پایدار” در مرکز مطالعات شهر سازی برگزار شد