۴۸درصد از انرژی جهان در بخش معماری مصرف می‌شود این میزان در ایران ۴۵ درصد است که به اعتقاد کارشناسان ۲۵ درصد آن اضافی است. از این رو با توجه به کمبود منابع انرژی فسیلی، توجه ویژه به بحث معماری پایدار در آینده، یک ضرورت انکارناپذیر است.
مهندس قهاری رئیس هیأت مدیره انجمن مفاخر معماری ایران اظهار داشت: در پهنه کشور شش نوع اقلیم اساسی و ۷۲ نوع اقلیم فرعی داریم.
وی افزود: وقتی در کشوری مسائل صرفه‌جویی در انرژی یا اصلاح الگوی مصرف برای نیل به توسعه پایدار مطرح است، نمی‌توان به‌طور کلی صحبت کرد، بلکه باید به سوی تخصص رفت.
قهاری ادامه داد: در کشورهای پیشرفته برای یک درصد صرفه‌جویی در انرژی، تمامی مراکز علمی، صنعتی و پژوهشی کار می‌کنند تا میزان مصرف را کاهش دهند، زیرا می‌دانند بشر درحال از دست دادن چه گوهر گرانبهایی است.
وی با تأکید بر اینکه باید اقلیم را با سکونت هماهنگ کرد، افزود: در یزد، دیگر آن خانه‌های منطبق با اقلیم وجود ندارد.
پول بادآورده نفت شرایطی را در جامعه ایجاد کرد که بدون توجه به اقلیم و آسایش، خانه بسازیم. اما سایر کشورها براساس اقلیم خود فناوری را پیش بردند.
سپس انوشه منصوری دبیر انجمن مفاخر معماری ایران در سخنانی گفت: ضوابط شهرسازی در کشور کهنه و قدیمی است.
وی افزود: با توجه به پیشرفت‌های فنی و تکنولوژی در ۲۰ سال اخیر تغییرات زیادی در زندگی بشر رخ داده است که شهرها نیز باید متغیری از آن باشد.
بسیاری از قوانین شهرسازی در کشور متعلق به دهه‌های ۴۰ و ۵۰ است و اگر گاهی تغییرات جزئی در آن‌ها داده شده، مرتبط با نیاز نبوده است.منصوری ادامه داد: در شهرهای امروز اولویت با صنعت، تولید و سرمایه‌گذاری است.
بیژن شفقی پژوهشگر و مهندس مشاور نیز در این نشست اظهار داشت: این روزها مرتب در این مورد بحث می‌شود که از ساخت و ساز سنتی به سوی صنعتی‌سازی برویم، اما آیا به این هم فکر می‌کنیم که فناوری‌های نوین با اقلیم کشور ما چه تناسبی دارد؟
وی افزود: توسعه درون‌زا، توسعه‌ای است که در آن از منابع ملی اعم از مالی، مادی و نیروی انسانی استفاده می‌شود و این‌ها کلید دستیابی هر کشوری به توسعه پایدار است.
اردشیر سیروس مدرس دانشگاه و عضو هیأت امنای انجمن مفاخر معماری ایران گفت: ویژگی برجسته فرهنگ و معماری عصر ما، سرعت زیاد و شتاب‌زده تحولات و تغییرات تکنولوژیکی است.
طبعاً در این مقطع، هنر معماری همراه با سایر جنبه‌های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی زمانه دستخوش تحولات بنیادین قرار گرفته است.
وی سپس با طرح پرسشی گفت: ماهیت تحول بزرگی که در جوامع بشری و پیامد آن در معماری در شرف روی دادن است، چیست؟
سیروس در پاسخ این سؤال اظهار داشت: معماران نباید استعدادهای معماری را در عزلت و تنهایی انسانها بسط و توسعه دهند.
